۱۰ مهر ۱۳۹۶ - ۰۹:۱۵
کد خبر: 566164

پرسپولیس هم می‌بازه، برانکو هم کمی‌ می‌آورد و یک بار دیگر این تئوری به اثبات می‌رسد که فوتبال وابسته به ستاره‌هاست و حیات و بقای یک تیم بدون چهره‌های بزرگ محکوم به شکست و فناست.

پرسپولیس و ستاره‌هایش!

جهانگیر کوثری: رجوع کنیم به تاریخ و به نقش ستاره‌ها در تیم‌های ملی و باشگاهی. نقش این بزرگان فوتبال به نوعی می‌تواند تنه به بزرگان هنر هم بزند. شاید تولد بتهوون نابغه موسیقی را بتوان در ردیف ظهور ستاره‌ای چون پله دانست و یا ابرستاره فوتبال و مرد یاغی‌مسلک این رشته دیگو مارادونا را با شورش‌های یک ستاره سینما به نام مارلون براندو در یک خط قرار داد.

برویم و ببینیم پله برای برزیل چه کرده است و مارادونا تاریخ آرژانتین را چگونه دوباره نوشت و در اروپا و آلمان پس از جنگ ظهور یک استثنا به نام فرانتس بکن‌باوئر چه تأثیری در اوضاع اجتماعی و سیاسی آلمان سرافکنده بعد از هیتلر به وجود آورد. در هلند نیز شاهزاده‌ای در فوتبال زاده شد که چون دانشمندان بزرگ فوتبال بازی می‌کرد و ناگهان هلند و آژاکس را تا بالاترین نقطه تاریخ خود بالا کشید و یک آرژانتینی که اسپانیا را فتح کرد، آلفردو دی‌استفانو و نابغه رئال مادرید و جهان لقب گرفت.

زیدان در فرانسه، رونالدو در برزیل، مسی در دوران تازه، کریستین رونالدو از پرتغال که فوتبال مدیون هنر فردی آنهاست. در خود همین پرسپولیس برومندها، ‌دهداری‌ها، بهزادی‌ها، شیرزادگان‌ها، دایی‌ها و کریمی‌ها نقش بزرگی داشتند و هرکدام به فراخور موقعیت تاریخی و زمانی نابغه‌ای بودند. در تاج و استقلال هم اینچنین بود.

استقلال با جباری‌ها، حجازی‌ها، مظلومی‌ها و روشن‌ها و نراقی‌ها قهرمان می‌شد و نقش و حضور این ستاره‌ها اجتناب‌ناپذیر بود و پاس هم با بزرگان خود در مرتبتی بالاتر قرار گرفت. فرامرز ظلی، حسن حبیبی، پرویز میرزاحسن، محمد صادقی، حسین فرکی، رنجبر، دانیال‌فرد، مهاجرانی و... از این خاک برخاستند. پرسپولیس در مقابل الهلال به نبودن و غیبت ستاره‌هایش باخت، دست برانکو خالی بود و سه مهره کلیدی او کاملاً می‌توانستند در سه نقطه محوری دفاع، هافبک و حمله نقطه‌های اتصال و تعیین‌کننده باشند. عجبا که برانکو نیز متوجه نشد تا دست از غرور بردارد و با یک بازی فشرده و دفاعی نتیجه را تلطیف کند. مهدی طارمی تعیین‌کننده‌ترین مهره بود، کامیابی‌نیا مؤثرترین مهره برای تنظیم و ریتم بازی و انصاری سنگینی و وقار دفاعی را شکل می‌داد.

پرسپولیس شکست سنگینی خورد و درد و علت آن را درک نکرده بود. ستاره در فوتبال ستاره است و جزو لاینفک فوتبال. ستاره‌ها تیم را می‌سازند و شعار و جوانگرایی و... از جمله حرف‌های قشنگ است و به فوتبال نمی‌خورد. پرسپولیس نیز زنده به ستاره‌های خود است و نبودشان همین می‌شود، شکست سنگین از یک تیم عربی!

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.