قدس آنلاین-معمولاً تصویری که مردم از آن‌ها دارند، این است که در دامنه زیبای کوهی برای خودشان چای آتشی درست کرده‌اند و سفره با صفایی انداخته‌اند، یا در کنار شکارچیان متخلفی که دستگیر کرده‌اند، ایستاده‌اند و یا در حال آزاد کردن پرندگان هستند؛ اما شاید کمتر به این فکر کرده‌ایم که محیط بانان کشورمان با چه رنج و مشقتی از محیط زیست و حیات وحش نگهداری می‌کنند.
اگر امروز شبکه‌های اجتماعی نبود، نمی‌دانستیم در همین چند سال اخیر چند نفر از آن‌ها به خاطر حفاظت از محیط زیست به دست شکارچیان متخلف کشته شده‌اند. نمی‌دانستیم چند نفر از آن‌ها مجروح و از کار افتاده شده‌اند. ماجرا وقتی غم انگیزتر می‌شود که بدانیم در این بخش هم تلفات ما بیشتر از آمارهای جهانی است.
محمدعلی روحی، محیط بان پارک ملی کیاسر مازندران و عماد افضلی ساردو، محیط بان کرمانی در رودبار، آخرین محیط بانانی بودند که هدف حمله اسلحه‌های ساچمه‌ای شکارچیان قرار گرفتند تا آمار محیط بانانی که اسلحه شکارچیان به سمت آن‌ها نشانه رفته است، بیشتر و بیشتر شود. در این گزارش سراغ دو تن از این محیط بانان رفتم که پیش از این به سبب فعالیت هایشان توانسته‌اند جایزه محیط بان نمونه را در سطح ملی دریافت کنند و از آن‌ها خواستم تا از مشکلاتشان بگویند به این امید که بازتاب این گفته‌ها و مشکلات به بهبود وضعیت کاری آن‌ها کمک کند.
* موج سواری‌هایی با نام محیط بان‌ها
«مدّثر تیموری» در سال ۱۳۹۵ عنوان رتبه نخست برترین محیط بان کشور را کسب کرد و به دریافت نشان ملی خدمت نائل آمد. او درباره مشکلات محیط بانان می‌گوید: درباره مسائلی که محیط بانان با آن‌ها دست به گریبان هستند، چند بحث وجود دارد که نبود حمایت قانونی و قضایی از سوی مسئولان، مهم‌ترین آن‌هاست. این مسئله هر چه زودتر باید به طور ریشه‌ای حل شود.
وی با بیان اینکه متأسفانه گاهی شاهد موج سواری‌هایی با نام محیط بان در ایام خاص سال همچون روز محیط بان یا بعد از وقوع حوادثی برای محیط بانان هستیم، تصریح می‌کند: در این گونه مواقع چند روزی به‌به و چه‌چه یا اظهار تأسف را شاهدیم، اما معمولاً در حیطه همین حرف‌ها می‌مانیم و اگر قولی برای رفع موانع و مشکلات محیط بانان داده می‌شود با تمام شدن ماجرا قول‌های داده شده هم به فراموشی سپرده می‌شوند.
این محیط بان فعال و نمونه، در بخش دیگری از گفته‌های خود درباره خواست‌ها و مشکلات محیط بانان می‌گوید: معیشت محیط بانان از دیگر مواردی است که از اهمیت بالایی برخوردار است و باید در دستور کار مسئولان قرار بگیرد و اگر چه من به عنوان محیط بان و فردی که عاشق محیط زیست است، حقی برای خودم قائل نیستم، اما خانواده من و خانواده دیگر محیط بانان کشور باید حداقل هایی را داشته باشند تا تنها درد دوری پدر و همسرشان را داشته باشند.
* قانون حمایت از محیط بانان ابلاغ شود
تیموری تأکید می‌کند: قانون حمایت از محیط بانان که در حال حاضر بیش از یک سال از تدوین آن می‌گذرد و قرار بود یک ماهه ابلاغ شود، باید هر چه زودتر ابلاغ شود و از سویی نیاز است که محیط زیست کمبود نیروی انسانی خود را از هر طریقی که شده جبران کند، چون در حال حاضر در کشور ما یک محیط بان باید کار پنج محیط بان را انجام دهد و لازم است این وضعیت اصلاح شود.
وی می‌افزاید: نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، بحث تبدیل وضعیت نیروهای خرید خدمتی و قراردادی است که در حال حاضر در ادارات و سازمان محیط زیست در حال خدمت هستند. برای ایجاد انگیزه بیشتر در این افراد نیاز است که چه به شکل پیمانی و چه به شکل رسمی تبدیل وضعیت بشوند و از این وضعت سردرگمی و بلاتکلیفی خارج شوند.
* کمبود محیط بان برطرف شود
«موسی غلامزاده سراب» دیگر محیط بانی است که پیش از این به عنوان محیط بان برتر انتخاب و جایزه «یحیی» را دریافت کرده است. وی یکی از مشکلات محیط بان‌ها را کمبود نیرو برمی‌شمرد و می‌گوید: محیط بان‌هایی در سازمان خدمت می‌کنند که تجربه آن‌ها و سابقه خدمت آن‌ها ۱۵ یا حتی ۲۰ سال است، اما هنوز سال به سال قرارداد آن‌ها تمدید می‌شود و این می‌تواند در انگیزه آن‌ها تأثیر داشته باشد.
وی ادامه می‌دهد: از طرفی محیط بان‌هایی که استخدام رسمی هستند، از مزایایی برخوردارند که محیط بان‌های قراردادی از آن بی بهره‌اند، در صورتی که هر دوی این محیط بان‌ها برای محیط زیست تلاش می‌کنند و بسیاری از این افراد در یک پاسگاه و در کنار یکدیگر کار می‌کنند.
وی نبود حمایت‌های قضایی را یکی دیگر از مشکلات محیط بان‌ها برمی‌شمارد و تصریح می‌کند: اگر لایحه حمایت از محیط بانان تصویب شود، این امید به وجود می‌آید که محیط بان دست کم از پشتوانه قضایی محکم برخوردار است و اگر روزی به دلیل نیاز، سلاح را به کار برد، دلگرم است که قانون از او دفاع می‌کند و او می‌تواند کارش را بهتر انجام بدهد.
* کمبود امکانات بر طرف شود
غلامزاده می‌افزاید: محیط بانان ماهانه ۱۸ شبانه روز معادل ۴۳۲ ساعت، کار و ۱۲ روز استراحت دارند، در حالی که طبق قانون کار، ساعات کار باید ۱۷۶ ساعت در ماه و در صورت تأمین بودجه اضافه کار تا سقف ۶۰ ساعت در ماه باشد و از مسائل دیگری که می‌شود به آن اشاره کرد، بحث اضافه کار و مأموریت محیط بان‌هاست که تناسبی با آن چه پرداخت می‌شود، ندارد.
این محیط بان نمونه کمبود امکانات را یکی دیگر از مشکلات عنوان و تصریح می‌کند: در برخی از پاسگاه‌ها امکانات مورد نیاز محیط بانان وجود ندارد، مثلاً برخی از آن‌ها حتی برق درست و حسابی هم ندارند و به علت سخت گذر بودن و دور بودن برخی پاسگاه‌ها اگر شب برای محیط بان ما اتفاقی رخ بدهد، حتی دسترسی به آنتن برای خبر دادن به خانواده‌اش هم ندارد و گاهی باید برای رسیدن به یک آبادی برای فراهم کردن مایحتاج اولیه تا ۱۰۰ کیلومتر مسافت را طی کند و این کار ساده‌ای نیست.
وی در توضیح بیشتر درباره مشکل کمبود امکانات می‌گوید: امروزه متأسفانه شکارچی‌ها از امکانات خوبی برخوردار هستند؛ هم خودروهای خوب و رهوار دارند و هم تفنگ، بی‌سیم و دیگر امکانات، ولی محیط بان‌های ما در این بخش هم مشکلاتی دارند و اگر عشق وعلاقه بالای آن‌ها نباشد، نمی‌توانند با افرادی که در تجهیزات از آن‌ها بالاترهستند، مقابله کنند.
غلامزاده تصریح می‌کند: گاهی شکارچی به دروغ ادعا می‌کند که از محیط بان کتک خورده است، در صورتی که این ادعا دروغ است، اما اثبات آن برای محیط بان ما هم مشکل است؛ چون در مناطق سخت گذر، او شاهدی جز خدای خود ندارد.
نظر شما