قدس آنلاین- چندی پیش در خبرها آمده بود: «یک شرکت انگلیسی از شرکت فرودگاه‌های ایران به دلیل خرید گران‌تر هواپیماهای «فلایت چک» از یک شرکت دیگر، به سازمان بازرسی کل کشور شکایت کرده است. ظاهراً قیمت هواپیما ۲ میلیون و ۸۸۵ هزار و ۱۲۳ یورو بوده اما طرف ایرانی آن را به قیمت ۱۱ میلیون یورو از یک شرکت آلمانی خریده است».
قیمت هواپیما ۲ میلیون و ۸۸۵ هزار و ۱۲۳ یورو بوده است! چقدر دقیق رقم را درآورده‌اند، اما مسئله اینجاست که در اینجا عده‌ای با شرکت آلمانی دیگری تبانی کرده و آن را ۱۱ میلیون یورو سر راست خریده‌اند، یعنی حدود ۸ میلیون و اندی یورو این وسط هپولی هپو شده است.
خیلی بامزه ا ست. بی‌انصاف‌ها به چیز کم هم قناعت نمی‌کنند، مثلاً یک یا ۲ میلیون یورو شیرینی و چشم روشنی و پیشکش و نان بچه‌ها و پول چایی بگیرند، یکدفعه ۸ میلیون یورو آن وسط حق و حساب می‌گیرند.
حالا این شرکت یا دروغ می‌گوید و بیخود اتهام می‌زند یا حرفش درست و حسابی است. اگر راست می‌گوید و آن شرکت انگلیسی رقم بدان دقیقی را داده و حتی ۱۲۳ یورویش را هم اعلام کرده، سازمان بازرسی کل کشور چرا پی ماجرا را نمی‌گیرد؟ چرا اعلامیه و بیانیه نمی‌دهد؛ مثلاً اگر دروغ است، اعلام کند ایها الناس این انگلیسی شاکی که به جای طرح دعوی در مطبوعات و رسانه‌ها به سازمان بازرسی کل کشور متوسل شده، دروغگوست و چنین اتهامی به هیچ یک از مقامات خریدار هواپیماهای فلایت چک نمی‌چسبد. استغفرالله.
اگر راست گفته، چرا سازمان بازرسی فوراً نام و نشانی سفارش دهندگان را اعلام نمی‌کند؟ چرا خبر احضار و پرسش از حضرات نشر نمی‌یابد؟
چرا مردم باید همیشه سردرگم باشند؟ چرا باید چند خبرگزاری معلوم الحال امروزه محل مراجعه مردم باشند؟
من تعجب می‌کنم وقتی می‌شنوم در مذاکرات هسته‌ای آقای جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا ۲۰۰۰ نفر مشاور سیاسی- نظامی، ژئوپلتیکی، اقتصادی داشت و در تیم ایران حتی یک ژنرال و کارشناس نظامی حضور نداشت؟
آخر چطور می‌شود یک قسمت از موضوع مذاکرات موشک‌های بازدارنده باشد، بعد یک نفر ژنرال ارتش در مذاکره حاضر نباشد؟ مگر همین وزیر امور خارجه محترم که من در آن روزها خیلی به او ارادت داشتم با آن زبان انگلیسی فصیح و عالی نبود که می‌گفت در مجامع بین المللی می‌گفتند در جریان جنگ عراق با ایران، شهرهای ایران موشک باران می‌شد و ما به هر کس شکایت می‌کردیم که شهرهای بی‌دفاع و مردم غیرنظامی را که با موشک بمباران نمی‌کنند، شانه بالا می‌انداختند و می‌گفتند جنگ است دیگر.
آخر چگونه ما سه یا چهار کارشناس موشکی و نظامی در آن هیئت جلیل القدر نداشتیم؟ آقای عراقچی و آقای تخت روان چی و همین آقای بعیدی نژاد که سفیر کنونی کشور ما در انگلستان است در عمرشان موشک پرتاب کرده بودند؟ اصلاً خدمت نظامی رفته بودند و چیزی در آن باره می‌دانستند؟
صحبت شرکت انگلیسی شد که آمده به دولت ایران و سازمان بازرسی شکایت کرده است.
آن قدر دقیق صورت داده که بعید است دروغ گفته باشد. سال ۱۳۵۵ من یک ماه و نیم در انگلستان مأموریت داشتم دنبال فیلم‌های مستند تاریخی بودم. خیلی هم از سیاست انگلیسی‌ها که استعماری بوده، بدم می‌آید، اما نمی‌توانم دقیق و جدی بودن در حساب و کتاب و در همه امور آن‌ها را منکر شوم، اکنون بهترین کتاب درباره تاریخ نادرشاه را که در اختیار داریم، «لارنس لاکهارت» انگلیسی نوشته که تمام جزئیات روز به روز آن دوران را از کتاب‌های ایرانی و انگلیسی و فرانسوی و هلندی و اسناد کمپانی هند شرقی انگلیس استخراج کرده به چاپ رسانده است (حدود ۷۰ سال پیش یا کمی بیشتر) این شرکت انگلیسی بیخود نمی‌گوید. حالا فهمیدم منشأ این ثروت‌های نجومی و باورنکردنی چیست؟ منشأ این کاخ‌های ۴۵ میلیون تومانی در شمال تهران چیست؟ منشأ کل خرید آن خودروهای یک میلیارد تومانی چیست؟
آخر چطور می‌شود یک نفر ۱۰۰۰ یا ۲۰۰۰ میلیارد تومان ثروت داشته باشد؟ خدا پدر «قدس» و تمام قلمزنان آن را بیامرزد و عمر همقلمان مرا طولانی کند که این خبرها را چاپ می‌کنند. این کارها عین خدمت است. روزنامه‌ای که این خبرها را ننویسد خیانت در امانت کرده است.
این خبر را دنبال کنید. چهار پنج سال است خبر خرید هواپیما می‌دهند، به جای بویینگ و ایر باس، می‌روند هواپیمای ملخی می‌خرند. آن هم صدایش درمی‌آید که به جای ۳ میلیون یورو برای هر طیاره، ۱۱ میلیون یورو داده‌اند. اگر خبر دروغ است، تکذیبش کنید، راست است پدر آن به قول مرحوم مصدق خائن نابکاری که مرتکب این دزدی شده است را بسوزانید.
به دادگاه بکشانیدش و آبرویش را ببرید و عکسش را هم چاپ کنید. نگذارید مثل امثال خاوری که وقتی تلویزیون خواست فقط من به بانک ملی بروم و با او مصاحبه کنم نماز و تعقیبات نمازش حدود یک ساعت طول کشید و آنقدر از خدمات خود در بانک گفت که من مبهوت شدم (فیلم پخش شده‌اش از شبکه ۳ موجود است) یکدفعه این یکی میلیون‌ها یورو برندارد و به اسپانیا یا کانادا یا لاس وگاس و تیفانی فرار نکند. طفلکی‌ها خیلی آرزوی رفتن به دیار فرنگستان را دارند، وسعشان نمی‌رسد. باید رشوه بگیرند.
رجا/ یک شرکت انگلیسی از شرکت فرودگاه‌های ایران، به دلیل خرید گران‌تر هواپیمای «فلایت چک» از یک شرکت دیگر، به سازمان بازرسی کل کشور شکایت کرد. ظاهراً قیمت هواپیما ۲ میلیون و ۸۸۵ هزار و ۱۲۳ یورو بوده است، اما طرف ایرانی آن را به قیمت ۱۱ میلیون یورو از یک شرکت آلمانی خریده است!
نظر شما