قدس آنلاین- چند ماه از زلزله کرمانشاه می‌گذرد، ولی یکی دو روز پیش تصاویری از خبرگزاری‌های رسمی مملکت در فضای مجازی دیدم که باور نکردنی بود.
یکی از چادرهای زلزله زدگان را باد برده بود، در تصاویر دیگر چادرهای آب گرفته مشاهده می‌شد. در چادرها آب تا یک متر بالا آمده و مردم بیچاره و بی‌گناه، بی‌دفاع، مات و مبهوت ایستاده بودند. بازوند؛ استاندار کرمانشاه مرد قوی هیکل و تنومندی است. چند روز پیش در تلویزیون چنان با آرامش خیال صحبت می‌کرد که من گفتم بزودی خبرنگاران را برای مشاهده شهر سرپل ذهاب دعوت خواهد کرد، اما تصاویر چادرهای آب گرفته و مردم ترسان و لرزان و مضطر مرا مبهوت کرد.
آخر جناب آقای رئیس جمهور و وزیر راه و شهرسازی و مسئولان ستاد بحران تا کی می‌خواهند این سان خونسرد بمانند؟
مگر رهبر انقلاب از مسئولان قول نگرفتند که ظرف دو ماه تمام چادرها برچیده شده و عجالتاً کانکس به همه مردم زلزله زده داده شود؟ این بازی‌ها که عده‌ای در مناطق زلزله زده درمی‌آورند و مردم را مخیر می‌کنند یا در چادرهای محقر تابستانی همچنان بمانند که پنج میلیون تومان به آنان تعلق گیرد یا کانکس بگیرند و از خیر ۵ میلیون تومان بگذرند تا کی ادامه می‌یابد؟ مگر مسئولان هلال‌احمر نمی‌گویند مردم ۷۰ میلیارد وجوه نقدی به حساب این جمعیت واریز کرده‌اند؟
چرا به این مسخره بازی‌ها که آبروی مملکت را در دنیا می‌برد، ادامه می‌دهید؟ مگر وقتی شهرداری‌ها می‌خواهند، ساختمان هایی را که سد یک جاده یا خیابان شده خراب کرده و خیابان جدید بسازند از مردم اجازه می‌گیرند؟
کانکس که نمی‌تواند، جای مسکن دایم را بگیرد. آخر مسئولان محترم چطور می‌توانند در خانه‌های ویلایی و آپارتمان‌های لواسان و کامرانیه و فرمانیه و ولنجک سرِ آسوده بر بالش بگذارنند، ساعت ۱۰ و نیم صبح سرکار رفته، بعدازظهر ساعاتی را در جکوزی و سونا بگذرانند و آن وقت تا این حد بی‌خیال باشند؟ آخر کشور تا کی با گفتاردرمانی و انداختن تمام علل عقب ماندگی به گردن دولت‌های قبلی اداره می‌شود؟
من در طول سال‌های زندگی‌ام هرگز دولتی ندیده‌ام که این قدر حرف بزند و گفتاردرمانی کند. از وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی بیاموزید. کم حرف و متین و جدی. در میان وزیران این کابینه من تنها به دکتر حسن قاضی‌زاده هاشمی ارادت دارم زیرا وزارت برای او تحفه‌ای نیست و چه در دورانی که وزیر نبود و چه اکنون، به مردم خدمت می‌کرده و کاروان‌های چشم پزشکی که به نواحی محروم می‌فرستاده و هزاران بیمار چشمی را جراحی و درمان می‌کرده است، هنوز هم ادامه دارد.
راستی این دولت چرا این قدر حرف می‌زند؟ چرا مسئله چادربازی و کانکس بازی در مناطق زلزله زده ادامه دارد؟ چرا به دست معاندان و بیگانگان بهانه می‌دهید که ناکارآیی و بی‌لیاقتی حتی در سامان دادن به یک زلزله در غرب کشور را در فضای مجازی به نمایش بگذارند؟
زلزله در تمام شهرهای کشورهای جهان اتفاق می‌افتد. از آغاز تاریخ جهان موضوع وقوع زلزله پیوسته در اوراق تاریخ آورده شده است. به نظر من باید بسرعت و با جامعیت اقدام کرد که مردم بیش از این در اضطرار و پریشانی به سر نبرند.
نظر شما