قدس آنلاین- اواسط بهار سال گذشته بود که زانوی یکی از پاهایم را به تیغ جراحان بیمارستان شهید چمران تهران سپردم، اما از آن زمان دیگر نمی‌توانم مثل گذشته ورزش کنم یا حتی براحتی راه بروم. در واقع دچار لنگی پا شدم. حالا هم پس از پیگیری‌های فراوان و اعلام شکایت از این بیمارستان پنج نفر از پزشکان این بیمارستان گواهی داده‌اند که عصب نخای پایم در اثر استفاده از داروی بی‌حسی اسپاینال آسیب دیده است، در حالی که استفاده از این دارو برخلاف نظرم بوده؛ چون من خواهان استفاده از داروی بی‌هوشی عمومی بودم.»
*حرف‌های تلخ شیرین
این‌ها حرف‌های «شیرین» است؛ دختر جوانی که حدود یک سال از آسیب وارده به عصب یکی از پاهایش می‌گذرد. که تا پیش از انجام عمل جراحی روی زانوی راستش مثل خیلی‌ها می‌دوید و ورزش می‌کرد، اما حالا از ناحیه پا، کمر و لگن بشدت درد می‌کشد و نمی‌تواند مثل سابق پا روی زمین بگذارد، معتقد است علت لنگ شدنش درمان غلط یا خطای تیم پزشکی بیمارستان یاد شده است؛ البته بیمارستانی که هیچ یک از مقاماتش تاکنون پاسخگوی آسیب وارده به وی نبوده و بی تفاوت از کنارش گذشته‌اند، تا جایی که نامبرده با ارائه مدارک پزشکی خود به پزشکان متخصص بخش خصوصی متوجه آسیب دیدن عصب نخای پای خود شده است که در ظاهر دیگر قابل درمان هم نیست.
به طور قطع «شیرین» نخستین قربانی خطای پزشکی در ایران نیست و آخرینش نیز نخواهد بود. در واقع از مجموع بیمارانی که حسب آمارها سالانه حدود ۸۰۰ میلیون خدمت در حوزه سلامت دریافت می‌کنند، شماری نیز به دلیل اشتباهات پزشکی و کادر درمانی به جای درمان و رهایی از درد گاهی بیشتر دچار رنج و عذاب می‌شوند و حتی در مواردی قطع عضو می‌شوند و یا جانشان را از دست می‌دهند.
با این همه پرسش این است که وضعیت و یا روند اشتباهات پزشکی در ایران چگونه است؟ چه راهکارها یا اقدام هایی برای کاهش خطاهای پزشکی در کشور پیش بینی شده است؟ اساساً و با توجه به اهمیت بحث صیانت از حقوق بیماران، خسارت قربانیان خطای پزشکی چگونه جبران می‌شود؟ و سرانجام اینکه آیا نباید سابقه پزشکانی که دچار خطای پزشکی شده‌اند، به آسانی در اختیار بیماران قرار گیرد تا بدانند توسط چه پزشکی تحت عمل جراحی یا درمان قرار می‌گیرند؟
*۷۰۰۰ پرونده
دکتر علیرضا زالی، رئیس پیشین سازمان نظام پزشکی در این باره می‌گوید: قصور پزشکی در ایران کمتر از نرم جهانی، یعنی کمتر از سه درصد است.
وی با اشاره به اینکه ۷۰۰۰ پرونده خطای پزشکی هم اکنون در پیچ‌وخم رسیدگی در دادسرای انتظامی هستند، می‌افزاید: تشکیل شورای ترویج اخلاق پزشکی، تشکیل شورای پیشگیری از قصور پزشکی، تشکیل کمیته‌های اخلاقی در انجمن‌های علمی، امضای تفاهمنامه با معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه و آموزش دادیاران انتظامی، از جمله برنامه‌های این سازمان برای پیشگیری در حوزه خطاهای پزشکی و رسیدن به وضعیت مطلوب است.
*کاهش خطاهای پزشکی
محمد حسین قربانی، نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز اگرچه از آمار دقیق پرونده‌های پزشکی در کشور اظهار بی اطلاعی می‌کند، اما با این وجود از کاهش اشتباهات پزشکی در کشور به نسبت یک دهه پیش خبر می‌دهد و به قدس می‌گوید: خطاهای پزشکی در همه کشورها و حتی آن هایی که از سیستم‌های درمان پیشرفته برخوردارند رخ می‌دهد و ایران نیز از این موضوع مستثنا نیست.
وی نبود هماهنگی بین کادر پزشکی، وقت نگذاشتن کافی کادر درمانی برای بیماران، انجام نشدن مشاوره در زمینه‌های مختلف و انجام عمل‌های جراحی پی در پی را از مهم‌ترین عوامل خطای پزشکی در کشور می‌داند و می‌گوید: باید همه این مؤلفه‌ها لحاظ شود تا خطای پزشکی در کشور هر چه بیشتر کاهش یابد.
وی با اشاره به اینکه بیماران در صورت مواجهه شدن با خطای پزشکی می‌توانند از طریق دادسرای انتظامی پیگیر حق و حقوق خود بشوند، می‌افزاید: در واقع با طرح شکایت از سوی بیمار پرونده از سوی کمیسیون پزشکی مورد بررسی قرار می‌گیرد و اگر در این بررسی‌ها محرز شود که خطای پزشکی رخ داده، خسارت بیمار از سوی بیمه پرداخت می‌شود.
وی با تأکید بر اینکه قانون‌گذار برای خطای پزشکی عمد و غیر عمد مجازات‌های مناسب و سنگینی را پیش بینی کرده است، درباره سوابق پزشکان در زمینه خطای پزشکی و دسترسی بیماران به آن‌ها می‌گوید:این راهکار درستی نیست؛ چون به وجهه اجتماعی پزشکان لطمه وارد می‌شود. ضمن اینکه اصلاً قوانین قضایی این اجازه را نه در ارتباط با خطای پزشکی، بلکه در هیچ حوزه‌ای نمی‌دهد.
نظر شما