یک شاعر معتقد است این که در برخی جشنواره‌ها تنها عده خاصی از شاعران را در مقام داوری می‌بینیم ناشی از تصمیمات رئیس نهادهای مربوطه است که همه چیز از همان کانال می‌گذرد که این مسأله هم آسیب‌های خودش را دارد.

انحصاری شدن داوری در جشنواره‌های ادبی از کانال مدیریتی می‌گذرد

غلامرضا بکتاش، شاعر در گفت‌وگو با «قدس آنلاین» با اشاره به این که چندین سال است از فضای داوری در جشنواره‌های ادبی دور بوده است، گفت: حدوداً پنج سال است که در هیچ جشنواره یا رویداد ادبی به عنوان داور حضور نداشته‌ام و فکر می‌کنم مسأله انحصاری شدن داوری در جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی نشأت گرفته از تصمیمات مدیریتی است.

وی در ادامه افزود: وقتی برای یک نهادی رئیس انتخاب می‌کنیم طبیعتاً داوران و یا دبیران جشنواره‌ها هم زیر نظر همان رئیس نهاد مربوطه انتخاب می‌شود و در نهایت در یک بازه زمانی با پدیده انحصاری شدن داوری روبه‌رو می‌شویم. در حالی که سال‌های خیلی قبل‌تر اینگونه نبود و جشنواره‌ها به صورت مشخص زیر نظر بخش خاصی نبود و الان این گونه است که باید همه چیز از کانال یک رئیس و یا مدیر مشخص بگذرد.

بکتاش در پاسخ به این پرسش که آفت و آسیب در جشنواره‌هایی که داوری آن به طور چرخشی برعهده تعداد مشخصی از چهره‌های ادبی است چیست، گفت: طبعاً وقتی داوری در انحصار عده‌ای خاص باشد معضلات متفاوتی را به وجود می آورد. نخست اینکه آن جشنواره حتماً به صورت تشریفاتی برگزار خواهد شد. نکته دیگر اینجاست که یک عده از شاعران و یا شرکت کنندگان به دلیل حضور برخی داوران از شرکت در آن جشنواره امتناع می‌کنند البته برعکس این موضوع هم وجود دارد. تا یک عده می‌بینند که برخی از دوستانشان داور هستند به آن جشنواره اثر می‌دهند و هم به خاطر حضور داوران در آن جشنواره شرکت می‌کنند.

این شاعر در ادامه تصریح کرد: این یک اتفاق بد است که با صاحب اثر تبانی شود و گاهی می‌بینیم اصلاً شرکت کننده‌ای وجود ندارد و یک اثر در جشنواره ای بالا می آید و حتی دو سه نفر برگزیده هم می‌شوند اما شاعر اثر واقعاً مشخص نیست. بنابراین در این شرایط عملا نه اثر فاخری تولید می شود و جشنواره به معنی و مفهوم واقعی خود شکل نمی‌گیرد و برپا نمی‌شود، طبعا آثار بدیع هم تولید نمی‌شود و در این شرایط یک سری جوان نپخته و شعرنخوانده بی‌تجربه در برخی جشنواره ها بالا می آیند.

بکتاش تصریح کرد: در این میان کسانی هم هستند که قربانی داوری می‌شوند و اثرشان حیف و میل می‌شود. ضمن این که تجربه نشان داده است که آنهایی که پخته ترند اگر در داوری‌ها پذیرفته نشوند کمتر اعتراض می کنند و در نهایت به دنبال ارتقای خودشان هستند و ایراداتشان را برطرف می کنند و با تمرین و ممارست در پی بهبود عملکرد خودشان هستند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: ضمن این که داور هیچ گاه نباید صرفاً بنا به سلیقه شخصی هرچه را که می خواهد انتخاب کند، بلکه باید شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ادبی جامعه را در نظر بگیرد. اما نکته مهم تر اینجاست که اگر کسی با بی انصافی از دور رقابت حذف شود قطعاً هیچ گاه ناداوری‌ ها را فراموش نمی‌کند و با این اوصاف خیلی ها هم در جشنواره ها شرکت نمی کنند.

انتهای پیام/ 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.