ناکامی تاریخی جوانان بسکتبال ایران در مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی جهانی درحالی رقم خورد که تدارکات آنها شباهتی به مدعی‌ترین تیم نداشت.

چوبِ بی‌برنامگی‌ها بر سر بسکتبال

به گزارش قدس آنلاین،مهمانان اقیانوسیه ای مسابقات بسکتبال جوانان قهرمانی آسیا یعنی استرالیا و نیوزلند همراه با چین و فیلیپین به عنوان تیم های اول تا چهارم این رقابت ها صاحب سهمیه جهانی شدن درحالیکه ایران به عنوان مدافع قهرمانی در این مسابقات شرکت داشت.

ثبت بزرگترین ناکامی برای مدعی ترین تیم
بیست و پنجمین دوره مسابقات بسکتبال قهرمانی آسیا که از ١٤ مردادماه به میزبانی تایلند آغاز شد، روز گذشته در حالی به پایان رسید که ایران به عنوان مدعی ترین تیم در رقابت با سیزده تیم دیگر شرکت کننده به عنوان ششم بسنده کرد و از تکرار قهرمانی و کسب مجوز مسابقات جهانی بازماند.

این تیم در حالی راهی بانکوک شد که جز اردوهای داخلی و چند دیدار دوستانه که آنهم با تیم های داخلی انجام شد، تدارکات دیگری نداشت و به نظر میرسد برای محسن شاه علی و شاگردانش این موضوع بزرگترین عامل بازدارنده در مسیر آسیایی - جهانی پیش روی شان بود که حالا با ثبت بزرگترین ناکامی برای آنها به نقطه پایان رسیده است.

جوانان باپتانسیلِ ایران از کجا ضربه خوردند؟ 
دو سال پیش در رقابت های بسکتبال جوانان قهرمانی آسیا که به میزبانی تهران برگزار شد، تیم ایران در شرایطی نادر به خاطر ناکامی چین در صعود به جمع چهار تیم برتر، جام قهرمانی را بالای سر برد و سهمیه اول جهانی را هم از آن خود کرد اما امسال تیم ایران حتی در جمع چهار تیم برتر هم قرار نگرفت و این یعنی ناکامی که هیچ توجیهی برای آن پذیرفتنی نیست.

البته مسابقات امسال برای اولین بار با حضور استرالیا و نیوزلند و آنهم با شیوه ای جدید برگزار شد با این حال تیم ایران تدارکاتی در حد و اندازه سطح چنین میدانی نداشت و از همین موضوع با وجود داشتن ویژگی ها و پتانسیل بالا ضربه خورد.

حضور تازه واردها یک توجیه است
بر هیچ کسی پوشیده نیست که محسن شاه علی، ایده آل ترین ترکیب ممکن را برای تیم بسکتبال جوانان تشکیل داد؛ ترکیبی که دفاع بی نظیر دارد، بازیکنانش سرعتی هستند و بازی نزدیک و ضدحمله هم از ویژگی های آنها به حساب می آید. قطعا اگر چنین تیمی تدارکات لازم را هم داشت می توانست با قرار گرفتن روی سکو صاحب سهمیه جهانی شود حتی در حضور جدیدترین تیم های این دوره مسابقات که حالا توجیهی برای عقبگرد جوانان ایران شده اند.

در کلاس و قدرت بسکتبال استرالیا هیچ شکی نیست اما خیلی منطقی نیست اگر نیوزلند را تیمی نزدیک به آن در نظر داشت که اگر غیر از این بود ایران در المپیک ٢٠١٠ سنگاپور موفق به شکست نماینده نیوزلند نمی شد. از طرفی درست است که نیوزلند با شکست ایران و چین - دو تیم از چهار تیم پرافتخار آسیا - فینالیست شد اما نه چین در حد و اندازه پرافتخارترین تیم آسیا بود و نه ایران شباهتی به مدعی قهرمانی داشت چراکه تدارکاتی در این حد نداشت.

کاش مانند تیم ٢٠١٣ تدارکات داشتیم
تیم بسکتبال جوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا با بعد از شکستِ اندونزی، قزاقستان و ژاپن و صعود مستقیم به مرحله یک چهارم، مقابل نیوزلند شکست خورد و همه آرزوهای خود برای قهرمانی و سهمیه جهانی دوباره را با همین اولین شکست برباد رفته دید درحالیکه اگر تدارکات مناسبی داشت، چه بسا حداقل فرصت حضور در مسابقات جهانی را از دست نمی داد.

به هرحال «تدارکات» و به جا بودن آنها نقش تعیین کننده‌ای در به ثمر رسیدن تلاش ها دارد. اگر تیم جوانان ایران در مسابقات جهانی ٢٠١٣ چک با دو بار غلبه بر آرژانتین و شکستِ نزدیک مقابل اسپانیا و برزیل، بهترین نتیجه تاریخ این تیم را به دست آورد به خاطر تمرینات داخلی همراه با دو اردوی اروپایی بود که برگزار کرده بود در حالیکه شاگردان شاه به خاطر لغو ناگهانی تورنمنت اطلس اسپورت و مهیا نشدن اعزام برون مرزی دیگر از این مهم منع شدند.

اگر فدراسیون بسکتبال به هر دلیل مانند کمبود بودجه یا نبود فرصت، قادر به اجرای برنامه برون مرزی برای تیم بسکتبال جوانان نبود ای کاش حداقل به جای تیم آبی، این تیم را به تورنمنت ویلیام جونز اعزام می کرد تا اینگونه حسرت جام و سهمیه جهانی بر دل بازیکنانی که مدعی آن بودند، نماند.

ضربه ای که به خود جوانان وارد شد
و مهمتر اینکه ورزشکاران رده های سنی پایه آسیب پذیرترین هستند. اگر تیم بسکتبال جوانان در مرحله مقدماتی همین رقابت های ٢٠١٨ مقابل ژاپن همچون فینال مسابقات ٢٠١٦ پیروز می شود اما در دیدار تعیین کننده برای جایگاه پنجمی نتیجه را به این تیم واگذار می کند به دلیل همین مسئله است و اینکه از دست رفتن های فرصت های تکرار قهرمانی و سهمیه جهانی، بیشتر از هر کسی، برای خود بازیکنان بد شد.

پتانسیلی که در سایه قصور و بی برنامگی ها گُم شد
در هر صورت تیم بسکتبال جوانان ایران که با ٣ قهرمانی، ٢ نایب قهرمانی و یک عنوان سومی در کنار چین (١١ قهرمانی)، فیلیپین (٦ قهرمانی) و کره جنوبی (٣ قهرمانی و ٦ نایب قهرمانی)، جزو پُرافتخارهای آسیا به حساب می آید، جایی در میان بهترین های مسابقات انتخابی جهان به دست نیاورد فقط به این دلیل که تلاش و شایستگی این تیم در سایه قصور و بی برنامگی ها قرار گرفت.

منبع: مهر

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.