در نشریه روزانه اردوی ضیافت اندیشه، عکس سخنرانی ایشان را زده بودند و حرف‌هایشان را تیتر یک کرده بودند... با دیدن نشریه گفته بود: «یک لحظه با دیدن خودم احساس خوبی به من دست داد بنابراین برای تنبیه خودم هم عکس و هم خبرم را حذف کنید و از من هیچ چیز در این صفحه نباشد».

به گزارش خبرنگار فرهنگی قدس آنلاین، تقریباً یک سال پیش بود، نیمه مرداد ۹۶، که خبرگزاری‌ها از استعفایش خبر دادند. البته کسی خبر استعفا را از زبان و قلم خود «محمدیان» نشنیده بود. «حسن رحیم پور ازغدی» در دومین نشست سالانه بسیج دانشجویی دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور گفته بود «محمدیان» به دلیل پرداخت نشدن بودجه درست و حسابی به «نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها» از سمت خود استعفا داده است. نزدیک به یک هفته طول کشید تا سرانجام تکلیف این خبر و حاشیه‌هایش کمی روشن‌تر شود. برخی از خبرگزاری‌ها از قول منابع «همیشه آگاه»شان خبر دادند موضوع استعفا که در نامه‌ای به رهبر انقلاب بیان شده، کاملاً جدی است و دلیل آن هم فقط مسئله بودجه نیست. گمانه زنی‌ها، تحلیل‌ها و نقد و نظرها درباره عملکرد چندین ساله «محمدیان» و همچنین استعفای غیرمترقبه‌اش به صفحات اول و دوم روزنامه‌ها رسیده بود و هنوز کسی از رئیس نهاد رهبری، صدایی نشنیده بود. ششم شهریور ۹۶ هم خبرگزاری‌ها به نقل از کانال خبری «نهاد نمایندگی رهبری» نوشتند: «رهبر معظم انقلاب با استعفای حجت‌الاسلام محمدیان موافقت نکرده‌اند و وی در سمت رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها ابقا شده است». 

■ قهر نکرده‌ایم
حجت الاسلام «محمد محمدیان» البته شخصیت و مسئولی خبرساز نیست که هر چند روز یکبار با گذاشتن پست در فضای مجازی یا مصاحبه با فلان خبرگزاری، از مشکلات حوزه کاری و تخصصی‌اش بگوید و یا برای گرفتن اعتبار و امکانات، سرو صدا و یا جریان سازی و موج آفرینی کند. در ماجرای استعفای سال گذشته هم، بیشتر از یک ماه طول کشید تا وقتی همه آب‌ها از آسیاب افتاد، مصاحبه کند و بگوید: «... به‌صورت مکتوب خدمت حضرت آقا نوشتم و عرض کردم: دوره ما خیلی وقت است که تمام شده و نهاد هم نیروهای خوبی دارد که می‌توانند این مسئولیت را انجام دهند، لذا اجازه بدهید این فضا تغییر کند و فضای جدیدی در مجموعه نهاد ایجاد شود و روح تازه‌ای در نهاد دمیده شود... رهبر معظم انقلاب، پس از بررسی دفتر ایشان، فرمودند: الآن به‌هیچ وجه مصلحت نیست، لذا شما به کار خودتان ادامه دهید...». محمدیان در این گفت‌وگو این را هم اعلام کرده بود که خیلی اهل استعفا دادن و شانه خالی کردن از مسئولیت نیست: «استعفا کلمه مناسبی نبود که به‌ کار برده شد، چون معمولاً در استعفا یک نوع قهر یا خستگی وجود دارد، ولی ما از هیچ‌کسی قهر نکرده‌ایم و اصلاً با وجود دوستانی به این خوبی، جای قهر هم وجود ندارد. الحمدلله بحث خستگی هم مطرح نیست و الآن هم بنده احساس خستگی ندارم».

■ فضا باید تغییر کند
اما با گذشت یک سال، انگار برخی مشکلات گفته شده و گفته نشده،«محمدیان» را خسته کرد! هفته پیش خبر رسید که رئیس جدید نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها از سوی رهبر انقلاب منصوب شده است. این یعنی اگرچه «محمدیان» به قول خودش اهل قهر کردن و کنار کشیدن نیست اما هنوز بر این اعتقاد که «دوره ما تمام شده است... این فضا باید تغییر کند» پافشاری می‌کند و اصرار دارد که باید روحی جدید در تشکیلات دمیده شود. اظهار نظر قطعی درباره اینکه کدام یک از مشکلات این حوزه، موجب خستگی احتمالی «محمدیان» شده را به آینده موکول می‌کنیم و یادآور می‌شویم که او در سخنان سال گذشته‌اش ماجرای تخصیص نیافتن بودجه را تکذیب نکرده و گفته بود: «اینکه بنده به‌خاطر بودجه استعفا داده‌ام نیز برداشت دقیقی نبود، چون مشکلات بودجه‌ای ما، مربوط به امسال نیست بلکه چند سال است که ما از نظر بودجه مشکل پیدا کرده‌ایم... من احتمال می‌دادم که اگر تغییر و تحولی بشود، از این جهت هم گشایشی برای نهاد اتفاق بیفتد ولی این جزء عوامل اصلی محسوب نمی‌شد». 

■ عکس و تیتر مرا حذف کنید
رئیس سابق نهاد نمایندگی رهبری را جدای از پست و مقام قبلی اش، در این حد می‌شناسیم که زاده تبریز و ۵۵ ساله است. او پیش از رسیدن به سمتی که هفته پیش از آن کناره‌گیری کرد، مدتی مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه در سپاه استان فارس، مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه در سپاه استان مرکزی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تربیت معلم تهران و همچنین دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. از او چند کتاب و اثر مانند «شرحه شرحه، روایت دریا، برادری داشتم و همچنین فهرست‌های موضوعی قرآن و حیات امیر المؤمنین(ع) » به چاپ رسیده است. سال ۱۳۸۴ که با حکم رهبر معظم انقلاب به ریاست نهاد نمایندگی رسید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که ۱۳ سال در این پست ماندگار شود و باز هم رهبر انقلاب خواهان ادامه کارش باشند. البته اگر همین سبک گزارش نویسی را ادامه بدهیم بعید است شما به فرض خواندن مطلب، شناخت بیشتری از سوژه آن دستگیرتان بشود. پس لطفاً پست اینستاگرامی «کیان عبداللهی» را درباره او بخوانید: «هر مدیری در دوران مدیریتش در کنار نقاط قوت و دستاوردها و موفقیت‌ها نقاط ضعفی هم داشته و ایشان هم از این قاعده مستثنا نیست...اما به عنوان خبرنگاری که سال‌ها ایشان را می‌شناسم یک مورد را به قطعیت درباره ایشان می‌توان شهادت داد که از نظر سلامت، شجاعت، معنویت و اخلاق جزو نوادر روزگار ماست... مهم‌تر اینکه اگر چه اهل دل و متخلق به اخلاق است، اما مثل برخی آقایان مقدس مآب «صلح کل» نیست و سیاست می‌فهمد و خودی و غیرخودی می‌شناسد. هم ولایتش به جاست و هم برائتش به پا... در نشریه روزانه اردوی ضیافت اندیشه، عکس سخنرانی ایشان را زده بودند و حرف‌هایشان را تیتر یک کرده بودند... با دیدن نشریه گفته بود: «یک لحظه با دیدن خودم احساس خوبی به من دست داد بنابراین برای تنبیه خودم هم عکس و هم خبرم را حذف کنید و از من هیچ چیز در این صفحه نباشد».

■ نه برای یک مشت ریال
سال گذشته و به محض اینکه خبر استعفایش منتشر شد، یکی از روزنامه‌ها با تیتر: «استعفا برای یک مشت ریال» به آن واکنش نشان داده و بلافاصله آن را به آغاز کار دولت دوازدهم ربط داد! بعد هم نه به سبک گمانه‌زنی بلکه خیلی صریح و بی رودربایستی، «محمدیان» را متهم کرد که دارد برای وزیر علوم آینده خط و نشان می‌کشد. آخر مطلب هم نتیجه گرفت که با این روند بدون شک در بودجه سال آینده، بودجه این نهاد افزایش پیدا خواهد کرد. انگار برخی جریان‌ها که در ۱۲ سال ریاست «محمدیان» بر نهاد نمایندگی، موفق نشده بودند برنامه‌های خود را برای سیاست زدگی فضای علمی دانشگاه‌ها پیاده کنند حالا داشتند ضمن اظهار نگرانی از افزایش بودجه نهاد، با رئیس آن تسویه حساب می‌کردند و در ضمن پیشاپیش، وزیر آینده علوم را به تصور خودشان رو در روی «محمدیان» قرار می‌دادند. این در حالی است که «محمدیان» چند ماه بعد درباره وزیر علوم، دین‌داری دانشگاهیان و فعالیت‌های سیاسی در محیط دانشگاه گفت:« وزیر علوم از شخصیت‌های متدین، متعهد و انقلابی است که امروز سکان اداره آموزش عالی کشور را برعهده دارد و وجه اخلاقی وی مایه افتخار است... بر اساس مطالعات موجود و تحقیقات میدانی، سطح دین داری در جمع دانشگاهیان قطعاً از متوسط جامعه بالاتر است... مدافع ایجاد یک فضای تک صدایی در دانشگاه‌ها نیستیم و دانشجویان معتقد به دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران با هر گرایش و تفکر سیاسی می‌توانند در دانشگاه فعالیت کنند».

■ تنگه اُحُد
یکی از آخرین سخنرانی‌هایش، ۲۶ مرداد امسال بود که در اختتامیه چهارمین دوره «گفتمان نخبگان علوم انسانی» گفت: «اگرچه تحول در علوم انسانی در سطوح مختلف بعد از انقلاب مطرح بوده اما به دلیل عظمت کار و لایه‌های عمیقی که دارد با آن مطلوب خود هنوز فاصله زیادی دارد... اگر قرار باشد انقلاب اسلامی تبدیل به تمدن نوین اسلامی شود نقطه اصلی برای رسیدن به آن تمدن از گذر تحولات علوم انسانی خواهد بود... اگر تنگه اُحدی باشد، آن علوم انسانی است که باید آن را خوب نگه داریم... انتقادی که اکنون از شورای تحول در علوم انسانی وجود دارد این است که این شورا کند پیش می‌رود و انتظار سرعت عمل بیشتری از آن است... این قداست عجیبی که علوم انسانی وارداتی در فضای کشور ما پیدا کرده است کار بازنگری را سخت می‌کند...».

■ او را در مضیقه گذاشتند
بند آخر مطلب را هم بگذاریم برای اظهار نظر فعالان امور دانشجویی درباره رئیس پیشین. سال گذشته و وقتی خبر استعفایش تازه منتشر شده و حتی نمایندگان مجلس قول داده بودند موضوع استعفا را بررسی کنند، «بختیاری» دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت گفته بود: «در این چهار سال محمدیان را در مضیقه قرار دادند به گونه‌ای که دولت نسبت به دوره‌های قبل هیچ گونه مساعدتی با نهاد نداشته... بودجه آن را به صورت نزولی کاهش دادند تا اینکه کمترین بودجه در سال جاری تصویب شد... سنگ اندازی‌ها در این چهار سال رئیس نهاد را خیلی خسته کرده و وقتی با ایشان صحبت می‌کنیم از مواردی از جمله سنگ اندازی‌های دولت نسبت به نهاد رهبری ناراحت و گلایه‌مند هستند». «دانایی» مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی نیز گفته بود: «با توجه به شناختی که از روحیه و عزم انقلابی حجت‌الاسلام محمدیان داریم بعید به نظر می‌رسد که او بخواهدتنها به خاطر مسائل مالی استعفا بدهد... واقعیت این است که روحیه انقلابی رئیس نهاد را خیلی‌ها برنمی تابند... ایشان روحیه بسیار انقلابی دارند و دارای روحیه تغییر و تحول با رویکرد بهتر شدن اوضاع و عوض کردن شرایط نامناسب هستند و این روحیات را خیلی‌ها نمی‌پسندند». «رفعتی» دبیر اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علامه طباطبایی هم گفته بود: «حجت الاسلام محمدیان پشتوانه بزرگی برای جریان مؤمن و انقلابی در دانشگاه‌ها بوده و این جریان را تقویت کرد... محمدیان در مقابل گروه‌های حاشیه‌ساز و رادیکال که می‌خواستند دانشگاه را از فضای علمی دور کنند، مقاومت کرد...».

مجید تربت زاده

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.