پیدا کردن جای پارک حاشیه‌ای همواره یکی از درد سرهای رانندگان درشهرهای بزرگ است. شهرهایی با خیابان‌های شلوغ و خودروهایی خارج از ظرفیتِ خیابان‌ها که در ساعات پیک، شرایط پارک خودروها را سخت‌تر می‌کنند.

پول‌های الیت کجا هزینه می‌شود؟

الیت که سال‌های اخیر درمشهد و تحت نظر شهرداری به فروش پارکینگ حاشیه‌ای خیابان‌ها پرداخت، اگرچه با هدف کاهش گرایش مردم بویژه خودروهای تک نفره در خیابان بود، اما همچنان هزینه‌های دریافتی از رانندگان و توسط مردم مورد نقد است. دوشنبه گذشته در شورای شهر مشهد اعلام شد قیمت الیت در ساعات پیک پارک خودروها از ۱۵ تا ۲۵ درصد افزایش می‌یابد. اما این افزایش هزینه‌های پرداختی برای مردم همچنان جای اما و اگر دارد.

 پول زور نمی‌دهیم

اکبر رجبی، یکی از شهروندان که از الیت اصلاً دل خوشی ندارد، می‌گوید: با این که ماشینم شارژ دارد، اما حاضرم ماشینم را در کوچه‌ها پارک کنم، اما به الیت پول زور نمی‌دهم.

او که یک مغازه دار است، می‌افزاید: از سانت به سانت خیابان‌ها پول می‌گیرند اما خدماتی ارائه نمی‌کنند. این در حالی است که من هر روز از صبح تا شب باید مغازه باشم و روزی ۲۰ هزار تومان پول شارژ الیت بدهم. مگر من روزانه چقدر درآمد دارم که روزی ۲۰ هزار تومان صرفاً هزینه پارک کنار خیابان بپردازم!؟

فاطمه رهبران، یکی دیگر از شهروندان است که در بلوار فردوسی هنگام پارک ماشین سراغش می‌روم.

 اوکه محل کارش بلوار فردوسی است، در خصوص مشکلات پارک کنار خیابان می‌گوید: ۱۰ دقیقه است دنبال جای پارک می‌گردم. از صبح تا عصر ۱۵ هزار تومان برایم تمام می‌شود. مسلماً برایم صرف نمی‌کند خودروام را کنار خیابان بگذارم.

وی حتی در مورد استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی بیان می‌دارد: از صبح که بیدار می‌شوم باید از هفت تیر سر کار بروم، دانشگاه بروم، باشگاه هم بروم. از این رو برای من که چند جا باید خودم را برسانم غیر ممکن است که بتوانم زمانم را با حرکت اتوبوس و تاکسی هماهنگ کنم. مترو هم که همه جا نمی‌رود. برای همین مجبورم با خودروی شخصی تردد کنم.

فرزانه فخری، فروشنده یکی از مغازه‌های یک خیابان شلوغ است. او نیز در همین خصوص می‌گوید: ماشینمان را هم خودم شارژ می‌کنم هم پدرم، باز هم هر جا پارک می‌کنیم الیت برای دریافت شارژ می‌آید سراغمان. لااقل برای کسبه یک امتیازی قایل شوند.  

راضیه موسوی می‌گوید: مشکل پارک کنار خیابان هیچ جوری برطرف نمی‌شود، مگر اینکه وسایل نقلیه عمومی را رایگان یا ارزان کنند.

او ادامه می‌دهد: تردد با خودروی شخصی برای خیلی‌ها رایگان تمام می‌شود، در حالی که مترو شده ۶۵۰ تومان.

 ساخت پارکینگ توسط الیت چه شد؟

رضا حمیدی بیان می‌دارد: مشکل ما نداشتن پارکینگ است. از الیت بپرسید پول هایی که می‌گیرد، کجا خرج می‌کند؟ اگر این پول‌ها صرف ساختن پارکینگ بشود، مشکل ما با الیت هم حل می‌شود.

او سپس ادامه می‌دهد:من کسی را می‌شناسم که زمین هم دارد و حاضر است سرمایه گذاری کند و پارکینگ بسازد، اما مگر کسی جرئت دارد با مدیران شهرداری کار کند!؟

وی ادامه می‌دهد: این الیت را هم یک ایرانی مقیم خارج باب کرد. آن موقع موبایل پارک می‌گفتند که واقعاً با موبایل شارژ می‌شد، اما او هم وقتی به سود لازم رسید، بارش را بست و رفت. اکنون هم اگر قیمت الیت را بالا برده‌اند، در همین راستا است!

بعد هم ادامه می‌دهد که اگر الیت گران شده به خاطر این است که مدیرش عوض شده!

مریم. ج یکی دیگر از شهروندان هم در خصوص ادعای مدیر الیت در مورد طلبکاری ۱۵ میلیاردی از مردم بیان می‌کند: وقتی تا پول نگیرند شارژ نمی‌کنند، چگونه طلبکار شده‌اند. شاید پول کم آورده باشند، اما طلبکار شدنشان جای تردید دارد.

اما در مقابل علی اصغر اسماعیلی نه می‌داند چقدر شارژ دارد نه می‌داند کی بدهکار می‌شود.

 او می‌گوید: حتی حساب و کتاب شارژش را هم ندارد.

مسعود فاقدی، یکی از اهالی خیابان پاستور البته حق را به الیت می‌دهد.

او می‌گوید:الیت هم حق دارد بابت پارک کنار خیابان هزینه دریافت کند. این مختص اینجا نیست و در سایر کشورها هم به همین منوال است، اما آنجا پول‌های دریافتی را برای ساخت پارکینگ هزینه می‌کنند. وی خاطر نشان می‌کند: درست است که در خانه جای پارک داریم، اما همه اوقات که ماشین را داخل پارکینگ نمی‌گذاریم. برخی اوقات نیم ساعت تا یک ساعت لازم است ماشین جلوی در خانه پارک شود، اما همانجا هم الیت می‌آید سراغمان.

 بی اعتمادی مردم به شهرداری

مردم این‌ها را در حالی می‌گویند که هیچ اعتماد و اعتقادی به فعالیت‌های شهرداری ندارند، حتی وقتی می‌گوییم تعرفه‌های الیت به سال ۹۲ برگشته و بعد نظرخواهی می‌کنیم، اصلاً برایشان مهم نیست. حتی یکی از آن‌ها می‌گوید: خدمات نمی‌دهند. جلوی در مغازه من هیچ وقت جارو نمی‌شود. و همکارش می‌گوید اینکه ربطی به الیت ندارد با عصبانیت می‌گوید همه این‌ها زیر سر شهرداری است، یکی دیگر از شهروندان ازآمادگی دو سرمایه‌گذار برای ارائه خدمات در شهر سخن می‌گوید که انگار یک بار در سال‌های گذشته زخم خورده شهرداری بوده. مردم حتی اذعان می‌کنند که آنچه شهرداری انجام داده صرفاً در خصوص فضای سبز بوده و با این همه رسانه‌ای کردن فعالیت‌های شهرداری باز هم از سایر خدمات شهرداری و شهردار فعلی بی خبرند. مردم علناً شهرداری را دستگاهی می‌دانند که فقط آمده تا حال مردم را خراب کند و پول‌های مردم را جارو کند که فقط... مردمِ بی اعتماد، مردمِ نگران، مردمِ مردد!

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.