تاکنون بارها از تجمع معتادان در مناطق مختلف شهر مشهد، از شهرک باهنر و شهید رجایی گرفته تا رسالت و کال دروی، نوده و کال زرکش شنیدیم، دیدیم و نوشتیم و هر از چند گاهی هم طرحی اجرا شد و گروهی از این معتادان جمع‌آوری و به کمپ‌های نگهداری منتقل شدند.

و بارها شنیدیم که مسئولی در فلان جمع، جلسه و مراسم، شعار رفع کامل معضل معتادان خیابانی در آینده‌ای نزدیک را سر داده و بعضی از ما هم مثل بقیه مردم امید بستیم به این شعارها و دلخوش که سرانجام با جمع‌آوری این معتادان، جمع کثیری از شهروندانی که زندگی روزمره‌شان تحت تأثیر این معضل بوده، سرانجام نفس راحتی خواهند کشید و حداقل دغدغه و نگرانی سلامت و امنیت فرزندانشان را که هر روز مجبورند از لابه‌لای بساط معتادان راه مدرسه تا خانه را طی کنند، تمام می‌شود و مثل بقیه مردم این شهر خواهند توانست به پاکی و سلامت محله و منطقه سکونتشان ببالند و از بردن نام آن در پاسخ به کسانی که آدرس خانه‌شان را می‌پرسند، شرمنده نمی‌شوند.

اما همین یکی دو روز قبل که سری به محدوده صدمتری کمربندی، کال زرکش و نوده زدیم و دیدیم که با وجود دستگیری و جمع‌آوری صدها معتاد در طرح‌های گذشته، نه تنها چیزی عوض نشده که گویی طرحی اجرا نشده و اتفاقی نیفتاده، تمام امیدمان، تبدیل به یأس شد. به هر روی امید آن داریم متولیان و دست اندرکاران مبارزه با موادمخدر و امنیت اجتماعی آستین همت بالا زده و یک بار برای همیشه این زخم‌های کهنه را از چهره و جای جای این شهر مقدس پاک کنند.

اینکه معتاد بیمار است یا مجرم، اینکه نیروی انتظامی مسئول است، شهرداری یا بهزیستی و یا ارگانی دیگر و یا اینکه قوانین و امکانات موجود، محدودیت‌هایی را برای دستگاه قضایی و دیگر دستگاه‌های مسئول ایجاد کرده را خانواده‌های آسیب دیده و در معرض تهدید خطر معتادان خیابانی و دخمه‌نشین نمی‌توانند و نباید پاسخ دهند. آنچه برای آن‌ها مهم و حق مسلم آن هاست، محیطی امن، پاک و سالم برای زندگی است.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/