گروه فرهنگی قدس‌آنلاین/ شاید شما هم آن آگهی خلاقانه را در فضای مجازی دیده باشید که در صفحه تبلیغات روزنامه در میان ده‌ها آگهی درباره اشتغال زنان نوشته است که: به یک مادر نیازمندیم!

الگوی مادری و البته پدری در روزگار ما در حال انقراض است. البته در این زمینه بحران مادری بسیار شدیدتر است، چرا که مادر به تمام معانی با هجوم مفهوم زن مدرن درمعرض تخریب است. اولین معنا، معنای طبیعی کلمه مادر یعنی به دنیا آوردن فرزند است، انقراض مادری به این معنا حرف من یا طراح آگهی یاد شده نیست.

حرف آمار و ارقام ثبت شده کشوری است که چراغ خطر بحران جمعیت را روشن کرده است. میزان زایمان و تولد چنان کاهشی داشته که می‌توان آن را به خطر تعبیر کرد. ما از این نظر بنا به آمار در معرض انقراض هستیم و آمار کاهش شدیدی را نشان می‌دهد.

بحران دوم مادری، بحران فرهنگ و رفتار مادرانه است. مادر با مفهوم ایثار گره می‌خورد و با ترجیح دیگری بر خود. اما زن مدرن بیش از هر چیزی به خود می‌اندیشد، همین است که زایمان را برای لذات خود مفید نمی‌داند و نگهداری فرزند و مراقبت مادرانه از او را هم طبعاً نمی‌پسندد. مهد کودک‌ها و انواع ساختارهای پرستاری که مدام دارند توسعه می‌یابند از دیگر شواهد این بحران هستند.

بحران مادری بحران زن مدرن است و صنعت و فناوری و زیستِ مدرن، زن را از وضعیت‌ها و مسئولیت‌ها و آداب و مناسک مادرانه دور کرده است.

اما چه باید کرد؟ در سطح کلان تمدنی، سیاست‌گذاران جامعه باید به این مسئله بیندیشند. طراحی‌های کلان اجتماع ما بسیار وحشیانه و نسنجیده در حال مدرن شدن هستند و این وضعیت، بسیاری بحران‌ها را برای ما به میراث گذاشته است.

اما در سطح خُرد مسئله، سیمای مادر می‌تواند در نظام آموزشی و رسانه‌ای بازسازی شود. حداقل اگر همت و عُرضه مواجهه سنگین و همه جانبه با زیست مدرن را نداریم، در سطح آموزش و رسانه مادری را جدی بگیریم. خود غربی‌ها این درد را فهمیده‌اند.

ده‌ها بازی رایانه‌ای ساخته‌اند که در یک کلمه آموزش مادری است.
الغرض پدیده مادری به همه معناها باید جدی گرفته شود، چرا که همین امروز هم در این حوزه گرفتاری‌های فراوان داریم و در آینده قطعاً این بحران‌ها بیشتر هم خواهد شد.

انتهای پیام/