۲۴ آذر ۱۳۹۷ - ۱۶:۰۴
کد خبر: 634536

درباره راه رفتن 

علی‌محمد مؤدب

هوش و خلاقیت ما مهم‌ترین ابزار قدرت ماست ولی به خاطر بی‌توجهی، در مرحله شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات کم می‌گذاریم و در نتیجه در نهایت هم کم می‌آوریم و بازی را به کسی که بیشتر توجه کرده است می‌بازیم.

به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، صبح که بیدار می‌شویم فرصتی به ما داده شده تا خودمان باشیم؛ فرصتی که شاید آخرین فرصت باشد. هر کسی می‌تواند به شیوه تازه‌ای مسئله‌های قدیمی را حل کند، ولی سایه سنت‌ها بر سر ما سنگین است. سنت‌ها و سبک‌ها حاصل کار بزرگان و برجستگانند ولی ما هم به هر حال هستیم. در سیره حضرت رسول(ص) آمده است که از راهی می‌رفتند و از راه دیگری بر می‌گشتند. 

راه رفتن و حرکت کردن در شهر هم یکی از فرصت‌های ماست. تا پیش از ظهور نقشه‌های اینترنتی، فقط راننده‌های با تجربه برای رفتن به یک مقصد چندین مسیر را می‌شناختند و بقیه ما باید شلوغ‌ترین و پر رفت و آمدترین مسیر را انتخاب می‌کردیم. یک نقشه راهنمای هوشمند ما را با یک خروج از مسیر و بازگشت، از یک گره ترافیکی هولناک عبور می‌دهد. اگر اهل دقت باشیم متوجه می‌شویم که چقدر وقتمان را به‌خاطر نشناختن و بی‌توجهی به واقعیت تلف می‌کنیم. شناسایی، مهم‌ترین بخش هر عملیاتی است. در مرحله شناسایی ما می‌توانیم همه امکان‌ها را روی نقشه در کنار هم ببینیم و به سادگی اختیارات و تصمیمات خودمان را افزایش دهیم.

اگر می‌خواهید با اهمیت شناسایی، بیشتر آشنا شوید، مستند زندگی شهید حسن باقری را ببینید. هوش و خلاقیت ما مهم‌ترین ابزار قدرت ماست ولی به خاطر بی‌توجهی، در مرحله شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات کم می‌گذاریم و در نتیجه در نهایت هم کم می‌آوریم و بازی را به کسی که بیشتر توجه کرده است می‌بازیم. راه رفتن را جدی بگیرید. حتی همین راه رفتن‌های ساده هر روزه به شما اطلاعاتی می‌دهد که کیمیاست. مثل کارآگاه‌ها راه بروید و سعی کنید معنای هر نشانه‌ای را بفهمید، اگر هم حوصله کارآگاه بازی ندارید سعی کنید در راه رفتن و دیدن از بچه‌ها تقلید کنید. برای یک بچه که تازه راه رفتن را آموخته است همه چیز دیدنی است و ارزش شناختن دارد، برای همین است که سرعت یادگیری بچه‌ها این‌قدر بالاست.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.