۵ دی ۱۳۹۷ - ۱۲:۱۶
کد خبر: 636485

غلام خانه‌زاد ترامپ

علیرضا رضاخواه

محمد بن سلمان، ولیعهد ناشی و بی تجربه سعودی همچون اسلاف خود بر این باور است که بدون حمایت آمریکا تاج و تختش بی دوام خواهد بود، بنابراین هیچ گونه هویت مستقلی از واشنگتن برای خود تعریف نکرده است و همچون غلامی خانه زاد توهین‌ها و تحقیرهای ارباب خود را به جان می‌خرد.

به گزارش گروه سیاسی قدس‌آنلاین، روز گذشته دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در توییتی نوشت: عربستان با تأمین بودجه لازم برای بازسازی سوریه به جای آمریکا موافقت کرده است. وی در ادامه با لحنی تحقیرآمیز تصریح کرد که به جای آمریکا کشورهایی که خیلی ثروتمند هستند و از حمایت آمریکا برخوردارند باید هزینه‌ها را پرداخت کنند. دیپلماسی تحقیر به‌عنوان راهبرد ترامپ برای تعامل با ریاض اتفاق جدیدی نیست. ترامپ حتی پیش از آنکه وارد کاخ سفید شود، در جریان انتخابات ریاست جمهوری 2016 نیز سعودی‌ها را تحقیر می‌کرد و تصریح داشت که چنانچه سکان ریاست در آمریکا را به دست گیرد، سعودی‌ها را خواهد دوشید. اما نکته عجیب اینجاست هیچ کدام از تحقیرهای ترامپ به رگ غیرت دربار عربستان برنخورده است. محمد بن سلمان، ولیعهد ناشی و بی تجربه سعودی همچون اسلاف خود بر این باور است که بدون حمایت آمریکا تاج و تختش بی دوام خواهد بود، بنابراین هیچ گونه هویت مستقلی از واشنگتن برای خود تعریف نکرده است و همچون غلامی خانه زاد توهین‌ها و تحقیرهای ارباب خود را به جان می‌خرد.

مالکوم ایکس رهبر فقید جنبش مدنی آمریکا در یکی از سخنرانی‌های معروف خود می‌گوید: «در زمان برده داری، دو نوع برده وجود داشت؛ «برده‌های کشتزار» و «برده‌های خانگی». برده‌های کشتزار در انبارها می‌خوابیدند، بدترین لباس‌ها را می‌پوشیدند، بدترین غذاها را می‌خوردند، پرمشقت‌ترین کارها را انجام می‌دادند و روی بدنشان همواره جای شلاق اربابان سفیدپوست بود. آن‌ها از این اربابان متنفر بودند. در کنار آن ها، برده‌های خانگی بودند. این برده‌ها در خانه ارباب زندگی می‌کردند، لباس‌های دست دوم و مندرس ارباب را می‌پوشیدند، از ته مانده غذای ارباب می‌خوردند و تلاش می‌کردند با تقلید از ارباب مثل او راه بروند و مانند او صحبت کنند. آن‌ها عاشق ارباب خود بودند. اگر ارباب می‌گفت: خانه خوبی دارم؛ برده خانگی فوری پاسخ می‌داد: بله ارباب «ما» خانه خوبی داریم. اگر ارباب می‌گفت: غذای خوشمزه‌ای دارم، برده خانگی بلافاصله می‌گفت: بله ارباب «ما» غذای خوشمزه‌ای داریم. اگر ارباب احساس کسالت می‌کرد، برده خانگی با نگرانی می‌پرسید: چه شده ارباب؟ آیا «ما» مریض شده‌ایم؟! «برده خانگی» نمی‌توانست موجودیت خودش را مستقل از ارباب ببیند و چه بسا از خود ارباب برای ارباب و دارایی‌هایش دلسوزتر بود. اگر خانه ارباب آتش می‌گرفت، این برده خانگی بود که خودش را در آتش می‌انداخت تا آن را خاموش کند....

حالا حکایت دربار عربستان بویژه محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی و دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا همین است، حکایت برده خانگی و ارباب.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.