پنجاه و سومین قسمت برنامه مجله تصویری آوانسن با دعوت از کارگردان های راه یافته به سی و هفتمین جشنواره ی بین المللی تئاتر فجر به بررسی این دو نمایش پرداخت.

تئاتر نیاز به نیروهای پراگماتیک دارد

در ابتدای این بخش از برنامه مصطفی ابهری کارگردان تئاتر مشهد در خصوص نمایش «سردسیر» گفت: تمرین های این نمایش را از شهریور ماه شروع کردیم و بعد از اجرای عموم نتیجه ی تصمیمی که با خرد جمعی به همراه اعضای گروه گرفتیم این بود که سردسیر را به جشنواره بفرستیم و خودمان را در این آوردگاه بسنجیم. اما احتمالا تغییراتی در کارگردانی خواهد داشت.

ابهری در پاسخ به سوال مجری مبنی بر کم کاری اَش در سالهای اخیر بیان کرد: من معمولا به سراغ متن های آقای نقایی می روم و صبر میکنم تا ایشان نمایشی را به رشته ی تحریر در آورند و از آنجایی که آقای نقایی کم می نویسند؛ طبیعی ست که من هم کم کار می شوم.

نقایی در خصوص چگونگی ورودش به تئاتر گفت: به تجربه در تئاتر معتقدم؛ تئاتر نیاز به نیروهای پراگماتیک وعملگرا دارد و به گمانم پذیرفتن ما در فجر پاسخ درستی است به دوستانی که در همین برنامه راجع به سردسیر صحبت کردند و مارا به اقلیم خاصی نسبت دادند. تئاتر نیاز به لب و دهن ندارد؛ بلکه به نیروهای عملگرا دارد. من به دنیال حاشیه نیستم و معتقدم کار خوب را مخاطب می بیند و خودش قضاوت می کند.

این کارگردان در خاتمه در خصوص حواشی نمایش «باغ خونی» اضافه کرد: من در این نمایش مشاور کارگردان هستم و امیر بشیری در زمان مناسب خودش حرف ها را خواهد زد

«ما داریم از این خونه میریم» یک سکانس پلان است

به گزارش روابط عمومی آوانسن؛ این برنامه در پنجاه و سومین قسمت خود شبِ گذشته میزبانِ کارگردان های راه یافته به سی و هفتمین جشنواره ی بین المللی تئاتر فجر بود

به گزارش قدس آنلاین ، در این برنامه حسین اکبرپور کارگردان مطرح تئاتر مشهد در خصوص نگارش نمایش «ما داریم از این خونه می ریم » و چگونگی همکاری اش با بهزاد آقاجانی اظهار کرد: زمانیکه آقای آقاجانی نمایش «خانه عروسک» را در جشنواره استانی داشت، با ایشان آشنا شدم و او را جوان تحصیلکرده و کاربلدی دیدم، چند ماه قبل که شنیدم به مشهد آمده باهم قراری گذاشتیم و گپ زدیم واز این گپ و گفت ها قریب به پنج نسخه نمایشنامه به رشته ی تحریر آمد که آنها را دور ریختیم تا خروجی اش منتج شد به «ما داریم از این خونه میریم». این نسخه هم در تمرین ها تغییرات زیادی پیدا کرد تا اینکه با ندا محمدی، محمد جهانپا و سپهر ملاحسینی و منصور جهانبخش تمرین ها را به طور رسمی شروع کردیم؛ و بعد از ۲۰ روز تمرین جانانه کار تقریبا بسته شد و بعد کار را فرستادیم به دبیرخانه فجر و خدارو شکر مورد توجه بازبین ها قرار گرفت.

این کارگردان که سال گذشته نمایش اتاق ورونیکا را در بخش مرور جشنواره فجر به اجرا در آورد در باره ی اجرای عموم جدیدترین اثر خود افزود: به واسطه ی دکور این اثر مجبور هستیم نمایش «ما داریم از این خونه می ریم » را در پردیس تئاتر مستقل مشهد به صحنه ببریم و برای اینکار منوط  بر اینکه در فجر پذیرفته نشویم، برای دوم بهمن با سالن به توافق رسیدیم. اما حالا که نمایش به فجر رسید به خاطر دهه فاطمیه و ایام جشنواره فجر، احتمالا بعد از سال نمایش را برای اجرای عموم آماده خواهیم کرد.

اکبرپور بیس هر نمایشی را نمایشنامه آن دانست و اضافه کرد: هر کارگردان با انتخاب درست متن می تواند خیلی روبه جلو به پیش برود و کارگردانی اش را در آن متن بهتر نشان دهد

این فارغ التحصیل کارگردانی تئاتر، با اشاره به مسیر درست ورود به هنر تئاتر گفت: از سال ۸۳ و  ۸۲ که وارد این حرفه شدم منشی صحنه بودم؛ مدیر صحنه بودم؛ دکور را جابه جا کردم و از این کارها اِبایی ندارم زیرا تمام اینها تجربه ای بوده که رایگان بدست آوردم و از هرکدام از آن نمایش ها آموخته هایی را برداشت کردم . احساس میکنم این راه، مسیر درستی است. چون تجربه و تئوری یکدیگر را تکمیل می کنند

حسین اکبرپور در مورد فضای حاکم بر نمایش «ما داریم از این خونه میریم» گفت: این نمایش برای خودم تجربه ی جدیدی است، داستان نمایش یک سکانس پلان از فیلم است، نمایش یک ساعت بدونِ هیچ کات و تغییر زمانی اجرا می شود

در پایان اکبرپور با گلایه از عدم تعهد برنامه آوانسن به مرامنامه خود گفت: بنده هفت ماه است که به تماشای آوانسن علاقه ای ندارم زیرا شما هفت ماه قبل  جشنواره ای برگزار کردید و هنوز جایزه ی بازیگر زن این جشنواره  اعلام نکردید. این برخورد درستی نیست و من بعد از آن اتفاق دیگر این برنامه را نگاه نکردم. میدانم در این اتفاق شما دخیل نیستید اما حداقل کاری که میتوانید انجام دهید این است که متن مرامنامه یتان را عوض کنید، زیرا این متن با اتفاق هفت ماه قبل، مغایرت دارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.