۱۱ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۳۵
کد خبر: 637411

اگر چه در فقه ما، رؤیا ملاک عمل نیست و حجیت شرعی ندارد اما این قدر هست که حضرت ابراهیم(ع) به عنوان پدر ادیان در سلوک پیامبرانه خود بسیار با رؤیاهای صادقه سر و کار دارند و مهم‌ترین امتحان‌های ایشان در مسیر نبوت و امامت با رؤیاها گره می‌خورد.

به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، در بیان اهمیت تصویر همین بس که قرآن در بحث‌های مختلف مثل توضیح بهشت و جهنم بارها یک تصویر را تکرار می‌کند تا همان تصویر جهان خیالی ما را بسازد. از کلیدهای مهم شناخت خود، یکی هم همین بحث تصویرهایی است که برای ما مهم‌اند. ساده‌ترینش اینکه در موتورهای جست‌وجو روی چه تصویرهایی کلیک می‌کنیم و چه تصویرهایی ما را به خود می‌کشد؟ و کمی سخت‌ترش اینکه بررسی کنیم که در مراحل مختلف زندگی چه تصویرهایی برای ما انگیزه آفرین و الهام بخش بوده‌اند؟ عکس چه کسانی روی دیوار خانه ماست و عکس چه کسانی زمینه گوشی‌ها و رایانه‌های ماست و عکس چه کسانی را در آلبوم‌های مجازی و حقیقی برای خودمان نگه می‌داریم و کدام تصویر را بیشتر می‌بینیم؟ 

و باز جدی‌تر اگر بخواهیم بررسی کنیم باید ببینیم که چه خواب هایی می‌بینیم و در بیداری و خواب چه تصویرهایی برای ما تکرار می‌شوند؟ می‌شود با تحلیل این تصویرها به شناخت بهتری از نهان‌ها و جهان‌های خودمان برسیم.هراس‌ها و طمع‌ها و نفاق‌های ما در جایی از این تصویرها رونمایی می‌شوند به شرط اینکه مترصد باشیم و از این منظر به این تصویرها نگاه کنیم. 

خواب و رؤیا در مباحث دینی ما هم بسیار اهمیت دارند. اگر چه در فقه ما، رؤیا ملاک عمل نیست و حجیت شرعی ندارد اما این قدر هست که حضرت ابراهیم(ع) به عنوان پدر ادیان در سلوک پیامبرانه خود بسیار با رؤیاهای صادقه سر و کار دارند و مهم‌ترین امتحان‌های ایشان در مسیر نبوت و امامت با رؤیاها گره می‌خورد.

برای همه ما هم در زندگی عادی مان رؤیاهای صادقه نقش آفرینی می‌کنند و اهمیت دارند، برای همه ما در دورهمی‌ها و میهمانی‌ها از شیرین‌ترین بخش‌های میهمانی مرور خاطرات خواب‌های صادقه است و وقتی سر بحث باز می‌شود، می‌بینیم که خود ما هم از این نعمت برخوردار بوده‌ایم و بارها الهاماتی در این قالب به ما شده است. اما انسان انگار نسبتی با فراموشی و نسیان دارد و این چراغ سبزهای مبارک عالم غیب را به راحتی در راه بندان‌های روزمرگی فراموش می‌کند. در روایت است که نبی مکرم اسلام(ص) قبل از اقامه نماز صبح می‌پرسیدند: هل من مبشرات؟ و از بشارت‌ها در عالم رؤیا سؤال می‌کردند. انگار باید توجه به این سنخ بشارت‌ها سهمی در زندگی روزمره ما داشته باشد. دوستان خوب داشتن یکی از خوبی هایش این است که به جای غیبت، به غیب می‌پردازند.  گاهی که توفیق مصاحبت خوبان را داشته‌ام، دیده‌ام که بسیار به عالم غیب متوجه‌اند و البته باید توجه داشت که رؤیاهای صادقه هم مشخصه‌هایی دارند و طبق اصولی شناخته می‌شوند که باید با مراجعه به متون و آدم‌های درست این مشخصه‌ها را شناخت.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.