مسعود دانشمند گفت: توسعه صادراتی زمانی محقق می شود که وام هایی با حداکثر ۶ درصد نرخ بهره به صاحبان حرفه و صنایع داده شود؛ هنگامی که سرمایه در گردشی وجود نداشته باشد و نظام بانکی به دنبال اخذ بهره ۳۰ درصدی باشد، تولید کنندگان و صادر کنندگان ایرانی امکان رقابت وحضور در بازارهای جهانی را از دست می دهند آن زمان است که صادرات کشور به مرز صفر درصد نزدیک می شود.

بحث "ارزش افزوده" به عنوان مبنای توسعه صادراتی، در ایران مغفول مانده است

مسعود دانشمند عضو اتاق بازرگانی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی قدس آنلاین، در پاسخ به این سوال که چرا کاهش ارزش پول ملی منجر به افزایش صادرات نشد، گفت: کشورهایی که در راستای افزایش صادرات موجب کاهش پول ملی می شوند همانند چین، آمریکا و آلمان، با خرید مواد اولیه از سایر کشورها و تهیه کالای نهایی منجر به ایجاد ارزش افزوده،توسعه صادراتی و افزایش درآمد کشور خود می شوند.

دانشمند دراین باره افزود: کاهش پول ملی در کشورهای یاد شده بر اساس توسعه صادرات بر مبنای تولید کالای ملی است، لذا الگوی کشورهای یاد شده با الگوی کاهش ارزش پول ملی ما کاملا متفاوت و متضاد است؛ متاسفانه صادرات در ایران بر مبنای تولید کالای ملی و ایجاد ارزش افزوده در خرید مواد اولیه وتبدیل آن به کالای نهایی رقابت پذیر نیست.

این عضو اتاق بازرگانی خاطر نشان کرد:  آمارها بیانگر آن است که در ایران رقمی نزدیک به  ۳۶ میلیارد دلار صادرات وجود دارد که چیزی حدود ۱۲ میلیارد آن متعلق به صادرات میعانات گازی است که در حوزه صادرات نفتی جای می‌گیرد، بنابراین نمی توان آن را در حوزه تولید داخلی و ایجاد ارزش افزوده قرار داد؛ حدود ۱۴ میلیارد دلار صادرات کشور در عرصه مواد پتروشیمی است که خوراک اولیه آن، از منابع نفتی است، بنابراین هیچ یک از موارد صادراتی یاد شده بر مبنای ارزش افزوده ای  که بر مبنای پول ملی باشد، قرار ندارد.

مسعود دانشمند عضو اتاق بازرگانی و فعال اقتصادی درباره مشکلات صادراتی کشور، گفت: بعد از دو قلم یاد شده که در حوزه نفت تعریف می شود و ۷۰ درصد صادرات ایران را تشکیل می دهد، باقیمانده ۳۰ درصدی شامل فولاد، مواد معدنی، مس، محصولات کشاورزی و صنایع دستی است؛ در حال حاضر صادرات محصولات کشاورزی منجر به افزایش رقم صادراتی کشور شده است؛ هر چند که در گذشته اگر ما پسته را با کیلویی ۸۰ هزار تومان می‌خریدیم و صادر می‌کردیم، آن زمان مثلا ۱۰۰ هزار تومان ۸۰ دلار بود در حالی که الان ۱۰۰ هزار تومان چیزی نزدیک به ۱۰ دلارشده است.

وی درباره صادرات محصولات کشاورزی نیز گفت: بنابراین در یک دوره فصلی زمانی که کشاورز هنوز اقدام به گرانی محصولش نکرده است، می توان محصولات کشاورزی را صادر کرد، در غیر این صورت صادرات محصولات کشاورزی نیز درآمدزا نخواهد بود؛ عمده ترین محصولات کشاوری که از ایران به اروپا صادر می شود، شامل اقلامی چون  زعفران است و محصولات جالیزی که به  کشورهای عربی صادر می شود.

این فعال اقتصادی درباره چرایی ایجاد ارزش افزوده در کشورهای دیگر، خاطرنشان کرد: باید به این نکته مهم اشاره کرد که افزایش اقلام یاد شده و صادرات آنها همیشگی نیست و برای کوتاه مدت می توان روی آن حساب کرد؛ در کشوری همانند آلمان اقتصاد بر مبنای ارزش افزوده است؛ ورود مواد اولیه و استفاده از توانایی نیروی کار ایجاد ارزش افزوده می کند که در نهایت به صادرات هر چه بیشتر منجر می شود؛ بی شک کاهش ارزش پول برای این کشورها منجر به افزایش صادرات و توسعه آن می شود.

مسعود دانشمند گفت: زمانی صادرات ما ارزش افزوده ایجاد می کند که ما به سمت تولید کالاهای صادراتی برویم که خودمان برای ایجاد ارزش افزوده آن اقدامی کرده باشیم؛ در حال حاضر می‌توان گفت که رقابت با کالاهای چینی در بازارهای جهان بسیار سخت است؛ برای رقابت با چینی ها و سایر کشورهایی که محصولات با کیفیت وارد بازارهای جهانی می کنند، نیازمند افزایش کیفیت کالاهای ایرانی هستیم، بنابراین به سهولت نمی توان در حوزه تولید لوازم خانگی با کشورهای دیگر رقابت کرد، چرا که راهی طولانی و سخت پیش‌روی ما قرار دارد.

وی در خصوص توسعه تولید مبلمان در ایران هم گفت: در حال حاضر تولید و صادرات مبلمان به دلیل در دسترس بودن چوب، اساتید نجاری و نیروی کار در مسیر خوبی قرار گرفته است که می‌تواند برای کشور ارزش افزوده ایجاد کند؛ انتظار می رود دولت با حمایت های جدی از  صنایع کوچک و متوسطی که پایه صادراتی دارند، آنها را در چرخه ایجاد ارزش افزوده و توسعه صادراتی قرار دهد.

این عضو اتاق بازرگانی، با تاکید براینکه بانک‌ها سهم مهمی در افزایش تولید و صادرات کشور دارند، خاطر نشان کرد: توسعه صادراتی زمانی محقق می شود که وام هایی با حداکثر ۶ درصد نرخ بهره به صاحبان حرفه و صنایع داده شود؛ هنگامی که سرمایه در گردشی وجود نداشته باشد و نظام بانکی به دنبال اخذ بهره  ۳۰ درصدی باشد، تولید کنندگان و صادر کنندگان ایرانی امکان رقابت و حضور در بازارهای جهانی را از دست می دهند، آن زمان است که صادرات کشور به مرز صفر درصد نزدیک می شود.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.