محمد عدالتخواه گفت: به هیچ وجه نمی توان شغلهای فصلی اعم از کارگری یا یک ساعت کار در هفته را شغل نامید چرا که این دسته از مشاغل در گروه شغل های ناپایدار قرار دارند در حالی که ایجاد شغل مستمر و پایدار نیازمند سرمایه گذاری کافی است که بهره وری و درآمد کافی برای گذران زندگی و تامین معیشت مردم داشته باشد، لذا نمی‌توان عنوان نمود که وضعیت اشتغال در کشور خوب است.

علیرغم تاکید رئیس جمهور، شواهد حاکی از عدم ایجاد اشتغال مطلوب و افزایش بیکاری است

محمد عدالتخواه کارشناس و فعال اقتصادی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی قدس آنلاین، در تحلیل سخنان رئیس جمهور در جمع مدیران وزارت کار، گفت: اگر به صورت علمی بخواهیم آمار بیکاران یا شاغلین را در آسان ترین حالت بررسی کنیم، این مساله با آمارگیری از ورودی شاغلین بیمه به تامین اجتماعی و افرادی که به عنوان بیکار از تحت پوشش بیمه خارج شده اند، اشاره داشت؛ عوامل و شاخصه های مختلفی در آمار بیکاری و اشتغال نقش دارند؛ هر چند آقای روحانی بر افزایش بیش از ۳ میلیونی اشتغال در دوران ریاست جمهوری خود تاکید دارند، اما شواهد حاکی از عدم ایجاد اشتغال مطلوب در کشور و افزایش بیکاری و تعدیل نیروی کار در همه چند سال گذشته بخصوص در ماه های اخیر است.

وی با اشاره به اهمیت سرمایه گذاری در ایجاد اشتغال، افزود:  از نظر علمی زمانی شغل ایجاد می شود که ما به ازای هر نفر رقمی در حدود ۱۵۰ میلیون تومان سرمایه گذاری شود، هر چند که با کاهش ارزش پول ملی شاید در حال حاضر به مبلغی بیش از این برای سرمایه گذاری نیازمندیم؛ با توجه به آمارها در سه سال گذشته با صراحت می توان گفت سرمایه گذاری داخلی و خارجی بسیار کاهش یافته از این رو با توجه به مولفه مهم نقش سرمایه گذاری در ایجاد شغل می‌توان با  تقسیم رقم ۱۵۰ میلیون بر تعداد بیکاران جامعه عنوان نمود آیا این حجم از سرمایه گذاری انجام شده یا خیر؟

فعال بازار کار و مسکن خاطر نشان کرد: شواهد نشان می دهد بسیاری از شرکت ها و واحدهای تولیدی در حال تعدیل نیرو یا تعطیلی هستند، قاعدتا در چنین فضایی نمی توان از ایجاد اشتغال و عدم آگاهی مردم نسبت به افزایش شغل سخن گفت چرا که خانواده ها این موضوع را با چشم سرشان با مشاهده جوانان بیکار در منزل می بینند و احساس می کنند.

محمد عدالتخواه درباره آمارهای جهانی کاری گفت: در آمارهای جهانی براساس درآمدهای بین المللی که براساس دلار و یورو انجام می شود، حتی یک ساعت در هفته می تواند شغل نامیده می شود، متاسفانه این موضوع در ایران به هیچ وجه کارکرد ندارد، چرا که افراد با روزی بیش از ۸ ساعت کار قادر به تامین مخارج زندگی خود نیستند، بنابراین یک ساعت کار در هفته یا وام هایی که دولت برای مشاغل خانگی به زنان خانه دار با مبالغ ۵ یا ۱۰ میلیون داده به هیچ وجه شغل محسوب نمی شود، بلکه نوعی سرگرمی است که  بهره وری و درآمدی ندارد از این رو نمی‌توان این اعداد را به شغل آفرینی نسبت داد.

وی با اشاره به اینکه مشاغل ناپایدار را نمی‌توان شغل و محل تامین درآمد نامید، تصریح نمود: مسلما به هیچ وجه نمی‌توان شغل‌های فصلی اعم از کارگری یا یک ساعت کار در هفته را شغل نامید، چرا که این دسته از مشاغل در گروه شغل های ناپایدار قرار دارند، در حالی که ایجاد شغل مستمر و پایدار نیازمند سرمایه گذاری کافی است که بهره وری و درآمد کافی برای گذران زندگی و تامین معیشت مردم داشته باشد، لذا نمی توان عنوان نمود که وضعیت اشتغال در کشور خوب است.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.