انتخابات ۹ فوریه ۲۰۱۹ در رژیم صهیونیستی، بیست و یکمین (۲۱) انتخابات پارلمان، یا همان «کِنِسِت» رژیم صهیونیستی است که برای تشکیل سی و ششمین دولت این رژیم برگزار خواهد شد.

 نتانیاهو و بنی گانتس کدام یک بخت بیشتری برای نخست وزیری دارند؟

به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، از صبح سه شنبه ۹ فوریه ۲۰۱۹، انتخابات پارلمان یا همان «کِنِسِت» در رژیم صهیونیستی آغاز خواهد شد. این انتخابات برای تشکیل دولت سی وششم رژیم صهیونیستی و برای برپایی بیست و یکمین پارلمان برگزار می شود.

آماری از انتخابات

انتخابات کنست بیست و یکم از ساعت ۷ صبح در تمامی مناطقی که تحت سیطره رژیم صهیونیستی قرار دارد آغاز می شود و ساعت ۲۲ با بسته شدن صندوق های رأی گیری خاتمه خواهد یافت.

براساس آماری که صهیونیست ها ارائه کرده اند در این رأی گیری ۶ میلیون و ۳۳۹ هزار و ۷۲۹ نفر واجد شرایط رأی گیری  می توانند در این انتخابات شرکت کنند.

حداقل رأی لازم برای ورود یک حزب به «کِنِسِت» کسب ۱۴۰ هزار رأی است. به عبارتی هر حزبی که بتواند ۳.۲۵ از آراء را به دست آورد وارد «کِنِسِت» خواهد شد. یعنی برای کسب هر کرسی نیاز به کسب ۳۵ هزار وجود دارد.

کمیته انتخابات رژیم صهیونیستی تاکنون بیش از ۱۰ هزار و ۴۰۰ صندوق رأی را برای ۳۰۰ حوزه انتخابی داخل فلسطین اشغالی و ۱۰۰ صندوق را نیز برای خارج از فلسطین تدارک دیده است.

سربازان و کادر ارتش رژیم صهیونیستی از روز یکشنبه از طریق ۶۴۰ صندوق شروع به رأی دادن کرده اند و این رأی گیری عصر دوشنبه به پایان رسیده است.

روش انتخابات

روش انتخابات در رژیم صهیونیستی نظام ارائه فهرست توسط احزاب است. براساس این نظام انتخاباتی، هر یک از احزاب فعال در رژیم صهیونیستی فهرستی از اعضای خود را برای حضور در «کِنِسِت» ارائه می کند. این فهرست ها شامل یک سر لیست و تعدادی عضو است.

پیش از فرآیند رأی گیری، رأی دهندگان برای رأی دادن ثبت نام کرده، به نوعی حضور خود در انتخابات را اعلام می کنند. این رأی دهندگان روز رأی گیری تنها در همان حوزه انتخابیه ای که ثبت نام کرده اند می توانند رأی دهند. لذا تعداد رأی دهندگان در روز رأی گیری تقریبا مشخص شده است.  

با آغاز فرآیند انتخابات، هر یک از رأی دهندگان نام یک حزب را به صندوق رأی می اندازند و به شخص رأی داده نمی شود. با پایان انتخابات و شمارش آراء، میزان رأیی که هر حزب در انتخابات کسب کرده است به درصد، مشخص می شود و براساس همین درصد، تعدادی از اعضای فهرست آن حزب وارد «کِنِسِت» می شوند. مثلا اگر یک حزب فهرستی را شامل ۱۰ نفر ارائه کرده باشد و در انتخابات ۲۰ درصد آراء را به دست آورد. ۲ نفر از فهرست این حزب واردِ «کِنِسِت» خواهند شد.

انتخاب نخست وزیر

پس از تعیین درصد کسب کرسی توسط احزاب، سر لیست حزبی که بالاترین درصد یا همان کرسی را به دست آورده باشد نخست وزیر خواهد بود.

حال اگر دو حزب به یک اندازه کرسی در انتخابات به دست آورند این بار وارد انتخابات مرحله دوم می شوند. در این مرحله رأی دهندگان براساس همان ثبت نام اولیه در حوزه های انتخابیه خود فقط به دو سر لیست که حزب متبوعشان بالاترین کرسی را کسب کرده است رأی می دهند. در حقیقت این رأی گیری برای انتخاب مستقیم نخست وزیر انجام خواهد گرفت.

تشکیل دولت

زمانی که نخست وزیر از یکی از دو راه بالا انتخاب شد، موظف به تشکیل دولت می شود او باید بتواند از مجموعه کسانی که تعداد کرسی هایشان کمتر از ۶۱ کرسی نیست ائتلافی را به وجود آورد و تشکیل دولت دهد. مثلا اگر مجموعه کرسی های ۳ حزب باهم ۶۵ کرسی باشد این ۳ حزب در صورت توافق می توانند دولت را تشکیل دهند. دستور تشکیل دولت توسط رئیس رژیم صهیونیستی که تقریبا یک پست تشریفاتی است به نخست وزیر ابلاغ می شود.

حال اگر کسی که سر لیست حزب برتر است نتواند بین احزاب موجود ائتلاف ایجاد کند و دولت را تشکیل دهد رئیس اسرائیل، سر لیست حزب دوم را موظف خواهد کرد دولت را تشکیل دهد. اگر این شخص نیز موفق به تشکیل دولت نشود آن گاه انتخابات دوباره برگزار خواهد شد.

در حال حاضر بنیامین نتانیاهو به عنوان سرلیست حزب «لیکود»، بنی گانتس به عنوان سرلیست حزب «امنیت برای اسرائیل»، یائیر لاپید به عنوان سرلیست حزب «آینده» (یش عاتید)، نفتالی بِنِت و آیلِت شاکید به عنوان رهبران حزب «راست جدید»، آوری گابای به عنوان سرلیست حزب «کار» و موشه ویگلِن به عنوان سر لیست حزب «زیهوت» گزینه هایی هستند که می توانند نخست وزیر رژیم صهیونیستی شوند.

براساس آخرین نظر سنجی ها نتانیاهو و بنی گانتس بالاترین آراء را کسب کرده اند و احتمال نخست وزیر شدن یکی از این دو محتمل تر از دیگر گزینه ها است.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.