به گزارش قدس آنلاین فیلم سینمایی «تگزاس2» در ادامه کمدی پرفروش قسمت نخست آن ساخته شد. فیلمی که با فروش بیش از 14 میلیارد تومان توانست یکی از پرفروش ترین فیلم های سال 97 باشد و استقبال خوب مردم از آن انگیزه ای برای سازندگان آن شد تا ساخت آن را ادامه دهند. اما اکران ناگهانی آن به واسطه توقف نمایش «رحمان 1400» تا حدودی برنامه های اکران فیلم را با مشکل مواجه کرد. ضمن این که اعتراض به محتوای فیلم توقیف شده، «تگزاس2» را هم زیر ذره بین برد.  در حالی که مسعود اطیابی معتقد است وضعیت سالن ها و سانس های نمایش، فروش این فیلم را تحت تاثیر قرار داده و شاید در مواردی لحاظ کردن حدود سنی برای تماشای فیلم ها کارشناسی شده نیستند. مشروح گفت وگو با این کارگردان را در ادامه می خوانید.

طرح «اکران افطار تا سحر» عملاً اجرا نشد/ سعی کردم گفتار و رفتاری را نشان ندهم که جنبه غیراخلاقی داشته باشد

«تگزاس2» در شرایط نامتعارفی اکران شد که حاصل از پرده پایین کشیده شدن «رحمان 1400» بود. این اکران ناگهانی غافلگیرتان نکرد؟

چرا، اتفاقاً ما از این اکران ناگهانی بسیار غافلگیر شدیم. قرار بود این فیلم عید فطر اکران شود اما به دلیل اتفاقی که افتاد و این که ما در نوبت بعدی فیلمهای در حال نمایش قرار گرفته بودیم طبیعتاً از ما خواستند که فیلم را زودتر از موعد روی پرده ببریم. در واقع ما چهار ساعت قبل از این که فیلم باید اکران شود متوجه این مسئله شدیم.

آمادگی این اکران زودهنگام را داشتید؟

خیر، اصلاQ آمادگی اکران فیلم را نداشتیم. ارسال کپی فیلم به شهرستانها برای ما مسئله شده بود. تقریبا هفته اول اکران هیچ سالنی نداشتیم. تا پنجشنبه و جمعه هفته اول در پردیس کورش و آزادی فقط از سانسهای فوق العاده به «تگزاس2» دادند، علاوه بر این دو هفته هم به دلیل حمایت از فیلم های عید نوروز اکران محدود داشتیم. البته قرار شده فیلمهایی که اکران عید فطر دارند هم دو هفته محدود اکران شوند و به نظرم باید این قانون اجرایی شود و شرایط برای همه یکسان باشد. در حالی که معتقدم محدودیتی که برای فیلم ما گذاشتند خیلی اصولی نبود و فقط به آن ضربه زد؛ در حالی که اگر قرار است چنین اتفاقی بیفتد قانون برای همه لازم الاجرا است و اگر ما هم هیچ اعتراضی نکنیم، عقلانی و منصفانه نیست. پیشنهاد من به شورای صنفی این است که 6 فیلمی که قرار است عید فطر اکران شوند، ملزم به محدودیت اکران باشند و تا دو هفته در شهرستان‌ها اکران نداشته نباشند، همچنین در پردیس‌های بالای هفت سالن در صورتی اکران بگیرند که سالن‌ها مساوی باشد. این چیزی است که به نظر می‌رسد برای هر فیلمی باید دومینو وار اتفاق بیفتد و همانطور که سه هفته به فیلم های اکران نوروز که فروش کف آنها افتاده بود، ارفاق کردند؛ به این فیلم‌ها هم سه هفته باید ارفاق شود.

به نظر می رسد اکران عید فطر می‌تواند روی فروش این فیلم هم تأثیرگذار باشد.

بله! طبق قانون تا سه هفته پس از عید فطر اصلاً نباید فیلم جدیدی اکران شود. در حال حاضر هم ما پیگیر شورای صنفی هستیم که مسئله را بررسی کنیم و بالطبع شورای صنفی هم موظف است عدالت را رعایت کند. به نظرم در مورد فیلم «تگزاس2» اشتباه کردند و آن دو هفته محدودیت که عملاً به دلیل یک اشتباه صورت جلسه‌ای به سه هفته تبدیل شد و ظلم مضاعفی به فیلم بود باید جبران شود.

سینما تیکت آمار سالن های شما را 159 اعلام کرده است. این تعداد سالن در اختیار فیلم قرار داده شده است؟

دقیقا نمی دانم سینما تیکیت چگونه این آمارگیری و شمارش را انجام می‌دهد اما طبق گزارش سینماهای ما، سالن‌های فیلم «تگزاس2» کمتر از این عدد و نزدیک 140 است اما نمی‌دانم چطور 159 سالن برای این فیلم محاسبه شده است، شاید تک سانس‌هایی که در برخی پردیس سینماها به فیلم اختصاص داده شده را هم حساب کردند. با احتساب تک سانس‌ها این آمار می‌تواند درست باشد که البته یک هفته است که تعداد سالن ها در حال افزایش است و بیشتر خواهد شد.

با توجه به شرایط اکران فیلم، اما به نظر می رسد «تگزاس2» اوضاع خوبی دارد و این هفته هم در صدر جدول فروش هفتگی قرار گرفت.

البته به نظرم این که فیلمی در صدر جدول باشد خیلی معیار و متر دقیقی برای موفقیت آن فیلم نیست، در واقع اندازه ظرفیت فیلم «تگزاس2» هنوز معلوم نشده است و فروش ما از یک فیلم دیگر با کمتر از یک میلیون مخاطب هم کمتر است، در حالی که مخاطب‌های ما بسیار بیشترند. غیر از «سامورایی در برلین» همه فیلم‌های دیگری که روی پرده آمدند تقریباً فروشی ندارند و فیلمی مانند «تگزاس2» و «متری شش و نیم» پول آب و برق سینمای آنها را در می آورد و اگر فیلمی مانند «تگزاس2» نباشد آن سالن ها اصلاً باز نمی‌شوند.

به نظرم شورای صنفی باید به اکران سه فیلم بسنده می‌کرد و اگر فقط سه سرگروه سینمایی کار می‌کردند و سینماها در ماه رمضان به صورت آزاد اداره می شدند شرایط بهتر بود. چرا که با تعداد کمتر فیلم ها و سالن های بیشتر می‌توانستیم براساس نیاز مخاطب و احترام، فیلم ها را انتخاب کنیم. ضمن این که واقعاً با یک فیلم نمی‌توان از سینماداران توقع داشت طرح اکران افطار تا سحر را به درستی به اجرا دربیاورند.

شورای صنفی می گوید خود فیلمسازان و صاحبان فیلم علاقه و اصرار دارند که در جدول اکران باشند.

بله درست است و شورای صنفی صد در صد درست می‌گوید. گاهی ما شرایطی روبه‌رو هستیم که بعضی فیلم ها اگر در همین موقعیت هم اکران نشوند هیچ وقت فرصت اکران پیدا نخواهند کرد. اما موضوع اینجاست که شاید ما یک سری فیلم ها را با ژانر اجتماعی اشتباه گرفتیم. برخی فیلم‌ها اصلاً ژانرشان اشتباهی است و من نمی‌دانم اینها چرا هزینه می‌کنند که فیلمشان اکران شود. هزینه کرد آنها برای اکران هم به خودشان و فیلمشان ضرر می‌زند، هم به مخاطب و سالن‌های نمایش که در نهایت باعث می‌شود برخی سالن‌ها تعطیل شوند. ما در پردیس های سینمایی سالن‌های بسیاری داریم که تعطیل هستند. شاید بد نباشد مشاهده عینی خودم را نقل کنم که به پردیس کوروش و ایران مال مراجعه کردم و متوجه شدم در یک سالن بسته است و وقتی سوال کردم این جواب را شنیدم که سه عدد بلیت خریداری شده اما کسی مراجعه نکرده که حداقل پول بلیتش را پس بگیرد. یعنی کاملا مشخص است که صاحب فیلم خودش بلیت را خریده که سانس را حفظ کند، در حالی که آن سالن تعطیل و از گردش فعالیت خارج شده است. من در مورد فیلم خودم با سالن‌هایی مواجه هستم که مخاطب به سینما مراجعه می‌کند اما سالن ظرفیت ندارد و مجبور است برگردد اما سالن دیگری هست که بدون نمایش باقی مانده است.

طرح «اکران افطار تا سحر» چقدر به فروش فیلم کمک کرده است؟

در واقع «اکران افطار تا سحر» عملاً اجرا نشد و سانسی در اختیار فیلم ها نبود به جز پنجشنبه و جمعه که سانس فوق العاده به فیلم «تگزاس2» و «متری شش و نیم» اختصاص پیدا می کند و آن هم محدود است. بنابراین با توجه به چنین وضعیتی سینمادار این کار را نمی‌کند زیرا باز نگه داشتن سینما نه تنها سودی برایش ندارد بلکه هزینه آور هم هست. از سوی دیگر این طرح تبلیغات می‌خواهد. نه تلویزیون و نه وزارت ارشاد برای آن تبلیغ نکردند و ماه رمضان را از دست دادیم. به نظرم باید پیگیری کنیم که این طرح امسال برای فیلم‌ها محسوب نشود چرا که ما فقط به مخاطب سوبسیدی دادیم که توسط صاحب فیلم پرداخت شده است نه دولت. لذا باید مابه التفاوت این سوبسید بررسی شود. در حالی که فیلم های عید نوروز در ایام عید بلیت 20 هزار تومانی فروختند و ما سی روز بلیت 10 هزار تومانی می‌فروشیم. این در حالی است که در هفته اول ماه رمضان فیلم «تگزاس» 200 هزار مخاطب  بیشتر داشته است و در واقع ما 200 هزار بلیت با سوبسید داده‌ایم که این یعنی مخاطب بیشتر و فروش کمتر. در نهایت اینکه وقتی تبلیغ درستی روی طرح نشده برای مخاطب هم اهمیت چندانی ندارد که بلیت نیم بها شده است.

سالی که «تگزاس1» ساخته شد یکی از پرفروش ترین فیلم های سال بود و از آن استقبال زیادی شد. همین انگیزه ای برای ساخت قسمت دوم آن شد؟

واقعا هدف ما از ساخت «تگزاس2» این بود که مردم بعد از دیدن قسمت اول اقبال خوبی به آن نشان دادند و پس از اینکه چند ماه از اکران فیلم گذشت از طریق مدیران سالن ها متوجه شدیم که مردم می خواهند قسمت دوم آن هم ساخته شود. ما نیز پیغام عمومی مردم را شنیدیم و فکر کردیم که حتما علاقمند هستند که قسمت دوم آن هم ساخته شود. فکر می کنم علت اصلی آن نیاز و تقاضای مردم بود.

یکی از عوامل موفقیت فیلم ترکیب بازیگران است. با این که حمید فرخ نژاد  در «تگزاس2»  حضور ندارد، اما حضور مهدی هاشمی، ژاله صامتی و امید روحانی  در کنار زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی، جذابیت و ریتم فیلم را حفظ کرده است. چطور به این چینش از بازیگران رسیدید؟

ببینید هر فیلمنامه ای که نوشته می شود یک ترکیب ایده آلی از بازیگران هم در آن وجود دارد و به نظرم به یک مجموعه خوب و درست رسیدن شانس است . این که چقدر توانستیم به ایده‌آل دلخواهمان با بازیگرهایی که انتخاب شدند برسیم از شانس خوب ما بود و به نظرم در این مورد هم بسیار خوش شانس بودیم و اغلب آنها نزدیک به ایده آل بودند.

یکی از ویژگی های برخی تولیدات کمدی که در سال های اخیر ساخته می شود، استفاده مکرر از لوکیشن های خارجی به ویژه در کشورهای مانند برزیل، آرژانتین و تایلند است که فیلمسازان خیلی به آن علاقه نشان می دهد. علت آن چیست؟

البته «تگزاس2» کاملاً در ایران فیلمبرداری شد و از همان ابتدا هم به خارج از ایران فکر نکرده بودیم و «تگزاس1» در برزیل ساخته شد. معتقدم تنوع بصری برای مخاطب ایرانی لازم است. همه مردم که همیشه در سفر نیستند و همه جای دنیا را که نمی بینند و دوست دارند از فرهنگ، هنر و معماری نقاط مختلف دنیا چیزی ببینند. این تنوع نه تنها اتفاق بدی نیست که به نظرم لازم است. زمانی که دیدن زندگی برخی جوامع دیگر تا این حد برای ما لذت بخش است باید از آن استفاده کنیم. اتفاقاً ما باید از تهران خارج شویم و به روستاها و شهرهای دیگر هم برویم و حتما نباید همیشه لوکیشن ما در تهران باشد. دلیل این که مردم از فیلم‌های متنوع استقبال می کنند این است که با طیف وسیع و متفاوتی از لوکیشن‌ها روبه‌رو هستند. اگر همه فیلم ها شمال یا جنوب شهر باشد خاصیت خودش را از دست می‌دهد و از آن طرف خارج از کشور هم حتماً باید سهمی داشته باشد.

یکی از عمده ترین حواشی فیلم های کمدی به سخیف و مبتذل بودن آن برمی گردد. «تگزاس2» فیلم سالمی است و کمدی موقعیت خوبی دارد. آیا واقعا فیلم بدون مشکل ساختن سخت است؟

ببینید سخت ترین ژانر برای فیلمساز ساخت کمدی است چون احتمال شکستش خیلی بالاست و تعداد شکست خورده‌های کمدی هم نسبت به ژانرهای دیگر زیاد است. از سویی دیگر شکست ژانر کمدی واقعاً یک شکست به حساب می آید اما شکست فیلم اجتماعی لزوماً شکست محسوب نمی‌شود و حتی ممکن است فیلمساز به آن افتخار هم کند که فیلمم مخاطب نداشت اما روی شکست فیلم کمدی نمی‌توان چنین ادعایی کرد. در حقیقت من خیلی قائل به سالم یا ناسالم بودن فیلم کمدی نیستم. به نظرم تخریب و ضرر ناسالم ترین کمدی‌ها کمتر از فیلم های اجتماعی است. شما مبتذل‌ترین فیلم کمدی را پیدا کنید که از آن بدتر در سینمای ایران نباشد مطمئنا از فیلم های اجتماعی تاثیرات منفی کمتری دارد، فیلم‌های اجتماعی هستند که مخربند. یک دوره، فیلم‌هایی با مضمون خیانت ساخته می شد که دیدیم چه بلایی سر زندگی مردم آورد و جالب است که چقدر هم مورد تشویق واقع شدند. آن تم فیلمسازی و دست گذاشتن روی موضوعات مخرب دستورالعمل خارجی‌ها برای نابود کردن کانون خانواده بود، در حالی که در مورد فیلم کمدی این گونه نیست. اما هرچه کمدی سلامت تر و برای خانواده قابل تماشا باشد به نظرم بهتر است اما کار کردنش هم قاعدتاً سخت تر است. من در تمام کمدی هایی که ساختم سعی کردم برای خودم یک محدودیتی ایجاد کنم و گفتار و رفتاری را نشان ندهم که جنبه سخیف و غیراخلاقی داشته باشد. از طرفی نمی توان کتمان کرد که در سینمای کمدی برخی شوخی‌ها به مسائل نامتعارف تر تنه می‌زند که وجودشان اجتناب ناپذیر است.

«تگزاس2» تا به این لحظه نزدیک به 10 میلیارد تومان فروش داشته و چیزی نمانده تا رکورد فروش قسمت نخست را بزند. به نظرتان استقبال مردم از این قسمت بیشتر خواهد بود؟

به نظرم مردم این فیلم را بیشتر از قسمت اول آن دوست داشتند و خوشبختانه «تگزاس2» مورد پسند همه قرار گرفته و طیف های مختلف به آن علاقه نشان می دهند. حتی یکی از دوستان من می گفت که دکترش به او پیشنهاد کرده که فیلم کمدی ببیند و اتفاقا «تگزاس» را به او توصیه کرده است. این نشان می دهد که جامعه نیاز به شادابی دارد و سینما هم باید زحمت خودش را بکشد.

برای «تگزاس2» رده بنی سنی +12 در نظر گرفته شده است. اساساً چقدر با طرح محدودیت سنی موافق هستید و اثرات ایجابی و سلبی آن چیست؟

واقعیت این است که این کار فقط در جهت توصیه است و هرچه قدر هم رده بندی انجام شود اما مردم کاری را که می‌خواهند انجام می‌دهند. به نظرم باید این اعتماد به وجود بیاید و مردم به مهر مثبت و منفی که روی بلیت ها می خورد و نشان دهنده رده سنی فیلم هاست اطمینان داشته باشند. اما زمانی که فکر کنند این کار کارشناسی نیست به آن توجهی نمی‌کنند. جالب است بدانید از ترس اتفاقی که برای «رحمان 1400» افتاد روی فیلم «تگزاس2» هم رده بندیی 12+ زدند. ما هم هرچقدر جست وجو کردیم اما چیزی پیدا نشد در حالی که کسانی که این رده بندی را لحاظ کردند می گویند این به نفع فیلم است و برای آن تبلیغ  می شود در حالی که این نگاه بسیار بدی است.

من به عنوان کارگردان می گویم بدون بچه‌هایتان به به دیدن فیلم «تگزاس2» نروید زیرا مجبور می شوید یک بار دیگر با آنها به سینما بروید. مهر 12+ روی «تگزاس2» نمونه یک کار غیرکارشناسی برای رده‌بندی سنی است. انتقاد من به این است که باید این کار را اصولی انجام داد و اگر نمی‌توانید به درستی کارشناسی کنید چرا اصلاً آن را انجام می دهید؟

انتهای پیام/ 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.