در دوران دانشگاه هم ذوق تعطیلی راحتمان نمی گذاشت و هر روز به امید نیامدن استاد و برپا نشدن کلاس، گام به دانشگاه می گذاشتیم و هیچ وقت معجزه ها را نادیده نمی گرفتیم که به یکباره و بی خبر می آمدند و شهر را تعطیل می کردند و می گفتند بین التعطیلین است و... البته سالهاست که دیگر زمستان آنقدر جان ندارد که برف هایش تعطیلی به همراه داشته باشند و گرد و غبار و آلودگی های هوا هم به اندازه ای عادی شده اند که شهر را به خاطر آن ها تعطیل نمی کنند، پس یا باید با همین صفحات قرمز موجود در تقویم بسازیم یا بر تعداد آن ها بیفزاییم...
تصمیم سرنوشت ساز
در تاریخ چهارم مرداد ماه سال جاری رئیس جمهور در بیست و هشتمین اجلاس رؤسای آموزش و پرورش سراسر کشور گفت که تجربه نشان می دهد زمانی که دو تا سه ساعت از ساعات کاری در ماه رمضان کاهش می یابد، بازدهی افراد در ادارات بالاتر می رود.
وی همچنین از مأموریت عده ای برای تهیه گزارش از میزان تعطیلات کشورهای دیگر در قیاس با تعطیلات ایران خبر داد و گفت که ماموران پس از طی مراحل بررسی تطبیقی تعطیلات در سطح بین المللی، نتایج را در قالب گزارش در شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه کردند که بر اساس آن کمترین میزان تعطیلات در دنیا متعلق به کشوری بود که هم اکنون در خلیج عدن قرار دارد و با مشکلات بسیاری روبرو است و بعد از آن کمترین تعطیلی متعلق به ایران با 75 روز تعطیلی است و سایر کشور ها بالای 100 روز تعطیلی دارند. به عبارت دیگر ایران در میزان تعطیلات در جهان؛ رتبه یکی مانده به آخر را دارد! رئیس جمهور در ادامه بررسی خود و برای بهبود وضعیت اقتصادی، گفت: «انشاء ا... پنج شنبه ها نیز تعطیل می شود و من معتقدم باید اسم تعطیلی را هم عوض کنیم. به عنوان مثال آن را به عنوان «روز خانواده» نامگذاری کنیم.» به باور وی، باید این نگاه را اصلاح کنیم که تعطیلی، بطالت به نظر بیاید و باید کاری کرد تا همه افراد بتوانند یک روز در خدمت خانواده باشند.
رئیس جمهور در جواب منتقدانی که دولت نهم و دهم را به تعطیلی زیاد متهم می کنند، گفت: «مگر کار کردن به ساعت طولانی است؟ دستور دین اسلام است که روز و شب را در 3 وقت تقسیم کنید و تنها در یک قسمت برای معاش فعالیت داشته باشید و 2 قسمت دیگر برای ساختن انسان است».
تعطیلات ما بیشتر است یا تعطیلات آنها؟!
این یک بحث داغ و همیشگی است که آیا تعطیلات ما ایرانی ها زیاد است یا نه؟ بسیار در موردش حرف زده ایم و شنیده ایم و تحلیل ها ارایه کرده ایم اما آیا واقعاً تعطیلات ما زیاد است؟
شاید تعطیلات مناسبتی و اتفاقات گاه و بیگاه که ما را خانه نشین می کند موجب شده فکر کنیم بیشتر از همنوعان اروپایی و آمریکایی مان تعطیلی داریم. البته بین سرکار بودن و کار مفید کردن فرسنگ ها فاصله است که بار ها و بار ها موجب اشتباه ما در میزان تعطیلات و روزهای کاری شده است.
آیا تا حالا محاسبه کرده اید که تعطیلات در اروپا و آمریکا چند روز است؟
52 روز شنبه + 52 روز یکشنبه = 104 روز، که اگر حدودا 20 روز تعطیلات رسمی ملی و مذهبی از قبیل روز استقلال، عید کریسمس، عید سال نو (ژانویه)، عید شکرگزاری و... را نیز به آن اضافه کنیم، مساوی می شود با 124 روز یعنی بیش از یک سوم سال!
اما تعطیلات در ایران 52 روز جمعه بعلاوه 25 روز تعطیلات رسمی ملی و مذهبی از قبیل عید غدیر، عید قربان، عید نوروز، عاشورا، تاسوعا، عید فطر، 22 بهمن و... که جمعا 74 روز است. البته با فرض اینکه هیچ کدام از تعطیلات رسمی با جمعه مصادف نشوند! کدام بیشتر است؟ 124 روز تعطیلات آن ها یا 74 روز تعطیلات ما؟
و اما ساعات کاری!
در کشورهای اروپایی و آمریکایی مردم فقط 5 روز در هفته روز کاری دارند، آنهم هفته ای حدود 30 تا 34 ساعت. ولی در ایران 6 روز در هفته روز کاری است آنهم روزی حداقل 8 تا 9 ساعت یعنی هفته ای حدود 48 تا 54 ساعت کار که اگر بخواهیم دو شغله ها یا کارهایی مثل مسافرکشی و... را هم که به عنوان کمک خرج انجام می شوند محاسبه کنیم به هفته ای بیش از 80 ساعت می رسد.
پس چرا آنها از ما جلوترند؟
باز هم به همان چیزی می رسیم که همه خوب می دانیم و بد از کنارش می گذریم، یعنی کار «مفید و مؤثر».
در اروپا و آمریکا مردم درست و مفید کار می کنند؛ حتی اگر فقط 5 روز در هفته و روزی 6 ساعت کار کنند، چون از 6 ساعت کار، بیش از 5 ساعتش مفید است. ولی ما در ایران، درست و مفید کار نمی کنیم، هفته ای 6روز آن هم روزی 8 تا 9 ساعت (با احتساب اضافه کار)؛ ولی در خوشبینانه ترین حالت فقط نیم ساعت کار مفید در روز که این مساله نیز به عوامل مختلف از جمله مدیریت ضعیف اداری و... باز می گردد.
حال اگر این بار، «تعطیلات» را کنار گذاشته و به «کار» و «بازده» آن توجه کنیم به چه نتایجی می رسیم؟ چرا آن ها کمتر سر کار می روند و کمتر از ما کار می کنند و بیشتر به تفریحاتشان می رسند اما در انجام امور اینقدر موفقند؟
فرهنگ کار و بهره وری
فراموش نکنیم که اگر تعطیلات بیش از میزان منطقی باشد، سرعت حرکت جامعه در مسیر رشد را کاهش می دهد. هم اکنون جامعه ما در حال حرکت به سمت متغیر تند شونده است و طبق نظریه زمان ها، حرکت جامعه ایران، حرکتی پاندولی است؛ بدین معنا که بعضی مواقع تند و برخی مواقع کند است ولی در اکثر حالات در وضعیت متوسط به سر می برد. بنابراین افزایش یک روز به تعطیلات هفتگی در کشور، تغییر و تحول وسیعی در جامعه ایجاد می کند. پس پیش از اجرایی شدن، این طرح باید به صورت کار شناسانه مورد بررسی همه جانبه قرار گیرد.
اما باید قبل از آن به فرهنگ بهره وری در ساعات کار و استفاده درست و مفید از «زمان» هم بیندیشیم و برای آن برنامه ریزی کنیم تا هم به کارمان درست برسیم وهم به خانه و تفریحمان! نه اینکه از اینجا مانده باشیم و از آنجا رانده!
نظر شما