از حضرت علی (ع) نیز نقل گردیده شده است که فرمودند: اولین رحمتی که از آسمان بر زمین نازل شد، در بیست و پنج ذی القعده بوده است.

 همچنین شیخ عباس قمی (ره) روز دحوالارض را از چهار روز معروفی ذکر می کند که روزه آن ثواب و اجر هفتاد سال عبادت را دارد.

علاوه بر روایات متعدد در قرآن کریم نیز به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید: «و زمین را بعد از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد» براساس نظر بیشتر مفسران از قبیل مفسر برهان، منظور از «دَحیما» در این آیه، همان دحوالارض است. دحوالارض خود نیز به معنای گسترش است و عده ای نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محل اصلیش معنا کرده اند و منظور از دحوالارض گسترده شدن دحو (زمین) است. به آن معنا که در آغاز تمام سطح زمین پوشیده از آب بوده است و چون مکان مناسبی جهت زندگی نبوده است، این آب ها به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها پدید آمدند و اندک اندک زمین های مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان پدید آمد.

بهترین عمل زیارت ثامن الحجج (ع)
یکی از برنامه ی منسوب به روز گسترده شدن زمین، خواندن دعای ویژه این روز است در بخشی از این دعا به مسئله دحوالارض چنین اشاره شده است: «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو می خواهم در این روز از روزهایت که حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی» در این شب و روز مبارک یکی از اعمالی که بسیار بر آن توصیه شده خواندن زیارت امام رضا (ع) یا زیارت ضریح مبارک ایشان می باشد.

البته به اعمال دیگری چون روزه داشتن، احیا و شب زنده داری و ذکر و دعای خداوند (نه تنها به صورت ظاهری بلکه در اعمال و رفتار) اشاره گردیده شده است.

روزی فرخنده
در 25 ذی القعده گذشته از واقعه دحوالارض حوادث دیگری نیز واقع شده است از جمله میلاد حضرت ابراهیم (ع)، میلاد حضرت عیسی (ع)، خروج رسول اکرم (ص) از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجه الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) و حضرت زهرا (س) و نیز تمامی همسران و بسیاری از اصحاب پیامبر (ص) ایشان را همراهی می کردند.

در روایتی نیز آمده است که حضرت قائم (عج) در همین روز قیام خواهد نمود.