آنها ترودو را قهرمانی انسانی معرفی می‌کردند و محو کارهای تبلیغاتی و اقدامات پوپولیستی او شده بودند. همان سال یکی از ایرانیان مقیم کانادا، ضمن نگارش یادداشتی و توضیح درباره اینکه ترودو برای پیروزی در انتخابات سنگ هواپیمای اوکراینی را به سینه می‌زند، نوشت: «ایرانی کانادایی‌ها سال‌هاست که برای کوچک‌ترین امور کنسولی خود باید به دفتر حافظ منافع جمهوری اسلامی ایران در واشنگتن مراجعه کنند و این مسئله هزینه زیاد و مشکلات مضاعفی را برای آنها ایجاد کرده است. یکی از وعده‌های لیبرال‌ها در انتخابات سال ۲۰۱۵، برقراری رابطه مجدد با ایران و حل مشکلات کنسولی ایرانیان بوده است. وعده‌ای که ترودو مانند بسیاری از وعده‌های دیگر، تاکنون قدمی در مسیر آن برنداشته است... در واقع ایرانیان کانادا برای جاستین ترودو مانند شهروندانی درجه ۲ هستند که امروز به کار آمده‌اند تا یک شوی تبلیغاتی جدید به راه اندازد. یک تبلیغات پرطمطراق که بر خلاف ظاهرش بیشتر استفاده داخلی دارد تا بین‌المللی.».
اما اصلاح‌طلبان، کانادا را دوست داشتند. با این حال چند روزی است که از همین کانادای دوست داشتنی شاکی شده‌اند، چون کانادا محمدجواد ظریف، وزیر خارجه محبوب اصلاح‌طلبان را تحریم کرده است. این همه مقام و نهاد ایرانی تحریم شدند و دلخوری از کانادا برای اصلاح‌طلبان پیش نیامد، حالا، اما تحریم‌ها به خودشان رسیده است و دلخور شده‌اند.
روزنامه آفتاب یزد با متقلب نامیدن دولت کانادا نوشته: «در هر بزنگاهی که در ایران رخ می‌دهد و با استانداردهای دولت کانادا در تعارض است این دولت خیلی سریع اقدام به تحریم تهران و مقامات جمهوری اسلامی می‌کند. تحریم‌های دولت کانادا به حدی فراخ شده که محمدجواد ظریف نیز چند روز پیش در لیست تحریم‌های این دولت قرار گرفت. اگر به واقع مقامات کانادا، دلسوز مردم کشورمان هستند و نسبت به جفایی که به آنان می‌شود می‌خواهند اقدام عملی انجام دهند قدری هم به سخنان مردم کف بازار توجه کرده و نشانی‌های آنان را جدی بگیرند.
یکی از نشانی‌ها که بسیاری از رسانه‌ها و چهره‌های مستقل به دولت کانادا داده‌اند و این دولت مدعی به روی مبارک خود نیاورده موضوع فرار محمود خاوری رئیس اسبق بانک ملی با اموال ملت به این کشور است. این فرد با پول مردم هم خانه خوبی خریده و هم خودروی لوکس سوار می‌شود و هم برای فرزندانش سرمایه‌گذاری نموده تا در آن دیار برج‌سازی کنند. اتفاقاً او آن‌قدر پول با خود برده که توانسته در یکی از بهترین محله‌های شهر سکونت خود، خانه خریداری و همسایه خواننده مشهور جهان یعنی «سلن دیون» شود!
دولت کانادا اگر این‌قدر به اصول دموکراسی پایبند است چرا یقه خاوری و پسرانش را نگرفته و از این کشور بیرون نمی‌اندازد؟ مگر می‌شود شما برای مردم ایران اشک تمساح بریزید، ولی از سوی دیگر پول‌های خاوری را دودستی بچسبید؟»
اکنون فرض کنید پیشنهاد علی شکوری‌راد عملی می‌شد و نام خیابانی را در تهران ترودو می‌گذاشتیم. حالا اصلاح‌طلبان با چه رویی وارد چنین خیابانی می‌شدند؟!
منبع: روزنامه جوان
نظر شما