«باز مدرسم دیر شد»، «بچه های مدرسه همت» و «مدرسه موش ها» ۳ نمونه موفق سریال سازی برای دانش آموزان است.

یار دبستانی من در سینما

آموزش و فرهنگ سازی برای دانش آموزان به عنوان آینده سازان هر کشوری حائز اهمیت است. یکی از راه های موثر در تبین افکار و عقاید برای آنها بهره مندی مفید از ظرفیت سینما و تلویزیون است. در این سال ها کم و بیش فیلم و سریال هایی برای مخاطب کودک و نوجوان در سینمای ایران ساخته شده اما طبق نظر کارشناسان هنوز به نقطه مطلوب و اثرگذاری نرسیده ایم. با بررسی اتفاقات سال های اخیر به سادگی پی به نیاز به آموزش درست در سنین دانش آموزی می بریم. اگر بخواهیم چند نمونه از سریال های تاثیر گذار با محوریت دانش آموزان مثال بزنیم به نمونه های اندکی می رسیم که این نشان از کم کاری و عدم برنامه ریزی مسئولان سینمایی برای این مخاطبان مهم سینما است. حال سوال اینجاست چه زمانی فیلمسازان و مسئولان سینمایی کشور به اهمیت بالای این جامعه آماری می رسند و به فکر تولیداتی مختص دانش آموزان می افتند! در ادامه به چند سریال با محوریت دانش آموزان می پردازیم.

باز مدرسم دیر شد
مسئله نظم و انضباط برای هرکسی از اوجب واجبات است و می تواند در تمام مراحل زندگی فرد مهم و اثرگذار باشد. پس چه بهتر که از سنین دانش آموزی این پیام را به کودک و نوجوان منتقل و تبین کنیم. «باز مدرسم دیر شد» سریالی محصول سال ۱۳۶۲ به کارگردانی «حسین افصحی» که از همان ابتدا تاکنون محبوبیت خاص خود را داشته است. داستان این سریال درباره پسر بازیگوش و حواس پرتی به نام محسن با بازی «اکبر عبدی» است که همیشه مدرسه اش دیر می شود و بهانه تراشی می کند! کارگردان به خوبی در این سریال اهمیت منظم بودن را به دانش آموزان یادآوی و عواقب آن را تصویری نشان می دهد.

بچه های مدرسه همت
«رضا میرکریمی» در سال ۷۶ سریالی به نام «بچه های مدرسه همت» ساخت که درباره دانش آموزان یک مدرسه شبانه روزی روستایی در گیلان و مشکلاتشان بود. این سریال یک دلی، کمک به همکلاسی ها و تصمیم گیری درست در برابر مشکلات را به دانش آموزان یادآور می شد.

مدرسه موش ها
یکی دیگر از سریال های موفق در این حوزه، سریال «مدرسه موش ها» به کارگردانی «مرضیه برومند» بود. این سریال در ژانر عروسکی بود اما استقبال بچه ها از آن در حدی بود که چند سری در سال های مختلف از این سریال ساخته شد. مدرسه موش‌ها، بچه‌ها را به مدرسه رفتن تشویق می کرد، درباره تفاوت های دانش آموزان نسبت به همدیگر و ویژگی های شخصیتی مختلف صحبت می کرد. با بیان روایت های جذاب بچه ها با موش های دانش آموز یک مدرسه همزاد پنداری می کردند.

در نهایت با ذکر مثال های فوق می توان به راحتی متوجه اهمیت سریال سازی برای آموزش دانش آموزان و سپس عبور از مشکلات شد. مهم ترین نکته ایجاد همزاد پنداری برای مخاطب کودک و نوجوان است.

خبرنگار: لیلا نوعی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.