ابعاد یک زلزله تنها به میزان جابجایی گسل‌ها بستگی ندارد و بحث مساحت صفحه گسلی نیز مطرح است. هرچقدر این وسعت بیشتر باشد، زلزله بزرگتر خواهد بود. یک زلزله هفت ریشتری، منطقه گسلی به مساحت حدود ۱۰۰۰ کیلومتر مربع یا حدود ۵۰ کیلومتر طول و ۲۰ کیلومتر عرض را دربر می‌گیرد.
میزان ویرانگری و آسیب‌های زلزله به فاکتورهای متعددی بستگی دارد؛ از محل وقوع زلزله گرفته تا مرکز آن و عمق وقوع زلزله. در عین حال میزان سکونت‌پذیری مرکز وقوع زلزله نیز فاکتوری تعیین‌کننده است.
در صورتی که زلزله در منطقه‌ای پرجمعیت رخ دهد، میزان ویرانی و قربانیان آن به شدت بالا خواهد بود ولی زلزله‌ای با همین شدت در منطقه‌ای دور افتاده و خالی از سکنه، قربانی و ویرانی زیادی نخواهد داشت. زلزله‌هایی با شدت بالا، در اعماق اقیانوس‌ها ممکن است حتی توسط انسان‌ها حس هم نشوند.
فاکتور مهم دیگر، عمق کانون زلزله است. هرچه عمق کانون زمین‌لرزه بیشتر باشد، قدرت آن بیشتر است و در عین حال احتمال رسیدن آن به سطح زمین کمتر خواهد شد. به همین خاطر هم هست که زلزله‌های سطحی، رایج‌تر و خطرناک‌تر هستند.چون هر چه عمق کانون زلزله کمتر باشد، آسیب‌های بیشتری به سطح می‌زند.
خوشبختانه اکثر زلزله‌ها واقعا کوچک بوده و زیر سه در مقیاس ریشتر هستند که میکرو زلزله نامیده می‌شوند و حتی شاید به چشم نیایند. اما زلزله‌های بالاتر از ۴.۵ ریشتر به راحتی حس می‌شوند و بخش معدودی از زلزله‌ها (۱۵ زلزله در ۱.۴ میلیون زلزله ثبت شده بالای ۲ ریشتر)، هفت ریشتری یا بیشتر هستند و خطرناک قلمداد می‌شوند. یک زلزله هشت ریشتری یا بالاتر از آن، یک زلزله بزرگ است.
به گفته لوسی جونز، زلزله‌شناس، بزرگی زلزله در واقع عددی است که نشان‌دهنده انرژی رها شده در نتیجه آن زلزله است. انرژی آزاد شده با میزان حرکت سنگ‌ها و فاصله‌ای که حرکت می‌کنند محاسبه می‌شود. در اینجاست که متوجه می شویم که یک زلزله هشت ریشتری چقدر ترسناک‌تر از یک زلزله ۶ ریشتری خواهد بود.
هر یک ریشتری که زلزله بزرگتر باشد، انرژی آزاد شده، حدود ۳۲ برابر افزایش می‌یابد. یعنی یک زلزله ۷ ریشتری، گرچه ده برابر بزرگتر از یک زلزله شش ریشتری است ولی ۳۲ برابر انرژی بیشتری نسبت به زلزله شش ریشتری آزاد خواهد کرد و این زلزله ۳۲ برابر قوی‌تر از زلزله شش ریشتری خواهد بود
یعنی در یک زلزله هشت ریشتری ۱۰۰۰ برابر انرژی بیشتر از زلزله شش ریشتری آزاد خواهد شد و این انرژی در منطقه بزرگتر و برای زمان طولانی‌تری آزاد می‌شود.
در ابتدا، تعریف بزرگی زلزله به دستگاه‌های لرزه‌نگار برمی‌گشت که در آن ماشینی با بهره‌گیری از جوهر، حرکات سریع را روی یک کاغذ به تصویر می‌کشید و لرزش زلزله این‌گونه اندازه‌گیری می‌شد و بزرگی یک زلزله این‌گونه بود که امواج در یک لرزه‌نگاری در فاصله خاصی از کانون زلزله چقدر بزرگ هستند و در آن زمان، بزرگی یک زلزله هشت ریشتری، 10 برابر بیشتر از یک زلزله هفت ریشتری در نظرگرفته می‌شد.
ولی مشخص شد که مقیاس بزرگی زلزله را باید به نحو دیگری در نظر گرفت و در حال حاضر برای به دست آوردن مقیاس بزرگی زلزله به محاسبه حرکات سنگ‌ها برروی گسل پرداخته و زلزله‌های بزرگتر به صورت دقیق‌تری محاسبه می‌شود
عموما زلزله‌های بالای شش ریشتر و آنهایی که در مناطق پرجمعیت رخ می‌دهند، به مراتب نگران‌کننده‌تر هستند و آسیب‌های بیشتری وارد می‌کنند. زلزله‌هایی به بزرگی شش ریشتر، آسیب‌های قابل توجهی به سازه‌های آسیب‌پذیر مثل ساختمانهای مقاوم‌سازی‌نشده و ساختمانهای آجری می‌زنند ولی زلزله‌های هفت ریشتر به بالا، علاوه بر واژگون کردن اثاثیه سنگین، به ساختمانهای معمولی و خوش ساخت هم خسارات فراوانی خواهند زد.
نظر شما