به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، روزنامه «هاآرتص» در مطلبی به تاثیر منفی قطع رابطه اسرائیل و ترکیه بر جنگ تل‌آویو علیه نوار غزه پرداخت و نوشت: «بولنت آرنیک»، معاون نخست وزیر ترکیه زمانی که در حضور رسانه‌ها درباره عملیات نیروهای اسرائیلی در نوار غزه سخن می‌گفت، سخنان شوکه‌‌کننده‌ای بر زبان آورد و اظهار داشت، «ترکیه و اسرائیل حداقل باید درباره غزه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا به این خشونت‌ها پایان دهند».
این روزنامه با نقل مطلب فوق افزود: آرنیک احتمالا احساسی سخن گفته است چراکه وضعیت روابط ترکیه و اسرائیل هر نوع گفت‌وگو درباره غزه را برای آنها غیرممکن ساخته است. به نظر می‌رسد به همین دلیل بود که «رجب طیب اردوغان»، نخست زویر ترکیه با عجله این موضوع را از دستورکار خارج کرد و شفاف اظهار داشت، «ترجیح می‌دهیم سایر کشورها با اسرائیل (درباره مسئله غزه) فعالیت کنند».
به نوشته هاآرتص، مانند جنگ داخلی در سوریه، بحران غزه نیز به وضوح خلاء قطع رابطه اسرائیل و ترکیه را نشان داد. آنکارا و تل‌آویو که روابط آنها طی چهار سال گذشته همواره دچار تنش بوده، نمی‌توانند مشکل حیثیتی خود با یکدیگر را حل کنند تا بعد از آن بتوانند در سناریوهای استراتژیکی که برای امنیت هر دو آنها حائز اهمیت است، همکاری کنند.
در ادامه این مطلب آمده: یکی از افرادی که از زمان شروع جنگ غزه به این نکته اشاره کرده «اسحاق هرزوگ»، نماینده کنست از حزب کارگر بود. او نیز مانند بسیاری از همکاران خود در این باره مصاحبه کرده با این اختلاف که هرزوگ بر خلاف همکارانش که کابینه اسرائیل را مقصر می‌دانند، تاکید دارد این موضوع ناشی از ناکامی نتانیاهو در حل اختلاف با ترکیه است.
این نماینده کنست می‌گوید: اشتباه نتانیاهو این است که اساسا برای حل بحران با ترکیه تلاش نکرده است. به دلیل همین اختلاف با آنکارا، اسرائیل دچار ضعف استراتژیک شده و برای در پیش گرفتن حرکت دیپلماتیکی که به آتش‌بس با حماس منجر شود، با مشکل مواجه شده است.
بر اساس این مطلب، بحران موجود در رابطه تل‌آویو و آنکارا با حمله اسرائیل به کشتی حامل کمک‌های بشردوستانه ترکیه برای مردم غزه آغاز نشده و این موضوع به عملیات سرب گداخته در سال 2008 و 2009 باز می‌گردد. پس از حمله اسرائیل به نوار غزه، نتانیاهو نه تنها از احیاء روابط تل‌آویو با آنکارا خودداری کرد، بلکه هیچ تلاشی نیز صورت نداد تا از کاهش این رابطه جلوگیری کند.
هاآرتص نوشت: نتانیاهو اهمیت کافی برای رفع سوء تفاهم پیش آمده برای ترکیه قائل نشد و نسبت به سایر مسائل، زمان اندکی صرف این موضوع کرد. در واقع، او از درک آسیب استراتژیکی که این قطع رابطه به اسرائیل وارده کرده، ناتوان بوده و نتوانسته ماجرای کشتی مرمره را حل و فصل کند. حتی زمانی که تصمیم گرفت به بحران با ترکیه خاتمه دهد، غیرحرفه‌ای عمل کرد. او مردد رفتار کرد و به جای اینکه مسئولیت این بحث را شخصا بر عهده بگیرد، پشت «آویگدور لیبرمن»، وزیر خارجه خود پنهان شد. نتانیاهو می‌خواست بابت حادثه کشتی مرمره که منجر به کشته شدن 9 فعال ترک شد، از ترکیه عذرخواهی کند و به این بحران پایان دهد، اما هرگز چنین نکرد.
در ادمه این مطلب آمده؛ نتانیاهو طی دو سال و نیم گذشته حداقل 5 شانس برای آشتی با ترکیه در اختیار داشت؛ آمریکا برای این موضوع اعمال فشار کرد، سازمان‌های امنیتی از این مسئله حمایت کردند، کارشناسان وزارت خارجه خواستار این موضوع شدند و حتی مشاوران کابینه اسرائیل این پیشنهاد را مطرح کردند اما نتانیاهو هر بار در لحظه آخر از موضع خود عقب نشست.
هاآرتص علت این وقفه را مخالفت لیبرمن با عذرخواهی اسرائیل عنوان کرد و افزود: نتانیاهو به اندازه‌ای مستاصل بود که لیبرمن از لحاظ سیاسی به او آسیب رساند و او را به عنوان فردی ضعیف جلوه داد که «تصمیم گرفته تصمیم نگیرد». حتی زمانی که لیبرمن اعلام کرد او مانع احیاء روابط اسرائیل با ترکیه نخواهد شد، نتانیاهو نگران بود شاید این موضع، یک ترفند سیاسی کثیف باشد بنابراین ترجیح داد از تصمیم‌گیری در این باره خودداری کند.
به نوشته این روزنامه اسرائیلی، افرادی که به رهبری لیبرمن مخالف رابطه با ترکیه هستند، از بهانه حیثیت ملی برای توجیه موضع خود استفاده کرده‌اند. آنها مدعی هستند، اردوغان تنها در تلاش است اسرائیل را تحقیر کند و یک دقیقه پس از اینکه از او عذرخواهی شود، وی با تمام قدرت به اسرائیل حمله خواهد کرد.
در بخش دیگری از این مطلب آمده: اردوغان عاشق صهیون‌ها نیست و مایل به پیوستن به حزب لیکود نیست اما او فردی قدرتمند و بانفوذ در منطقه است. او یکی از رهبران مسلمان جهان است که با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا رابطه نزدیکی دارد و بحران میان تل‌آویو و آنکارا باعث نمی‌شود آمریکا از حفظ پیوند استراتژیک نزدیک با ترکیه خودداری کند.
هاآرتص در پایان نوشت: عملیات غزه ثابت کرد هر چند حیثیت ملی با اهمیت است، اما امنیت ملی صدها بار مهم‌تر از آن تلقی می‌شود. بعد از آنکه درگیری‌ها آرام شد و انتخابات اسرائیل به پایان رسید، در صورتی که نتانیاهو مجددا پیروز شود، باید احیاء روابط خود با ترکیه را در اولویت نخست قرار دهد. حتی اگر او اردوغان را دوست ندارد، برای دور بعدی به او نیاز دارد.
نظر شما