البته از دیرباز میان اصحاب خبر و رسانه بحث بود که «خبر» یک موجود و واقعیت بی‌زبان است یا زبان‌دار؟ گروهی معتقد بودند خبر خوب، خبری است که هم زبان داشته باشد و هم زبان باز کند و با چند روش همه مطالب و واقعیت‌ها را به خواننده بگوید. برخی‌ها هم می‌گفتند خبر نباید زبان درازی یا زبان بازی کند بلکه باید عین واقعیت را به خواننده‌اش بگوید. گروهی هم اعتقاد داشتند زبان خبر، چیز و عنصر مهمی نیست بلکه مهم خبرنگارش است که زبان و قلم و این طور چیزها داشته باشد! بزرگان عرصه خبر البته نمی‌دانستند که در قرن۲۱ خبرهای زبان‌دار هم ممکن است پیدا شود...چطور؟

این طور که دیروز خبرگزاری‌ها از کشف محموله احتمالاً غیرقانونی زبان حیوانات خبر دادند! مدیرکل حفاظت محیط زیست هرمزگان گفت: «دیشب مأموران نیروی انتظامی یک محموله بزرگ زبان حیوانات وحشی که به نظر می‌رسد زبان گراز باشد در شهرستان میناب کشف کردند. این محموله که زیر یک بار ماهی در خودرو یخچالدار جاسازی شده بود، از مسیر چابهار به سمت استان فارس بارگیری و در حرکت بود. با توجه به مبدأ این محموله که از چابهار بوده ممکن است محل بارگیری آن پاکستان یا دیگر کشورهای همسایه باشد... کارشناسان در حال بررسی دقیق موضوع هستند و ممکن است این شمار زیاد زبان حیوان متعلق به گاو یا گوساله باشد که قطعیت آن به‌زودی اعلام می‌شود. شمار این محموله بیش از ۸هزار عدد عنوان شده است».
حالا با همه زبان‌دار بودن این خبر، شما انتظار نداشته باشید به این زودی‌ها حتی یکی از این ۸ هزار زبان، زبان باز کند و بگوید که خدا وکیلی ۸ هزار زبان گراز از کجا و چطور و برای چه کاری تهیه شده؟ اصلاً چابهار و پاکستان روی هم رفته  ۸هزار گراز که زبان این شکلی داشته باشند، دارد؟ شما با دیدن این خبرها که «حدس‌خبر» هستند باید خودتان حدس بزنید که چون گراز، حیوان حلال گوشتی نیست، ان‌شاءالله این ۸ هزار زبانِ بی‌زبان، متعلق به گاو و حلال بوده و به قصد پیوند زدن به ماهی که کلاً موجودات بی‌سرو صدا و بی‌زبانی هستند، قاچاق شده است!

میم. ظرافتی