خانواده‌ای که هر کدام از اعضای آن برای روزها، فصل‌ها و مراسم خاصی پرورش یافته‌اند و در بین همه و خصوصاً خانم‌ها طرفداران زیادی دارند، بویژه مرتفع‌ترهایش.
خانواده‌ای شلوغ و پُر تنوع که جد پدریشان گیوه، همچنان پا برجا و زنده مراحل تکامل و دگردیسی نوادگانش را به نظاره نشسته و گاه از مرتفع شدن پاشنه برخی از آن‌ها و یا تیز شدن نوک برخی دیگر، انگشت تحیر به زبان می‌گزد.
این روزها پوشیدن کفشهای پاشنه بلند نه تنها روی سکوهای سالن‌مد، بلکه در زندگی روزانه بسیاری از خانم‌ها در سراسر جهان جایگاه ثابتی پیدا کرده است. کفشهای مرتفعی که قد را بلندتر میکند و به برخی احساس اعتماد به نفس بیشتری میدهد. حتی در برخی موارد می‌شود نمادی از جیب پُر پول صاحبش و سلیقه همسو شده با مُد روزش.
خانم‌ها که مشتریان اصلی این روزهای کفشهای مرتفع هستند و گاه برای انتخاب و استفاده از آن‌ها معیاری جز زیبایی و مُد ندارند خود قربانیان اصلی هستند. کمردرد، زانو درد، واریس و خارج شدن ستون فقرات و بدن از حالت صحیح از مشکلاتی است که هر از گاهی پزشکان برای پیامدهای بد آن برای سلامتی هشدارهایی می‌دهند.
دكتر عباس دقاق زاده، پزشك و متخصص طب فيزيكي و توانبخشي است. از او رابطه کفش و دردهای پا و کمر را جویا شدیم. از باید و نبایدهای کفش‌ها و حافظ قلب دوم‌مان. مطالب زیر گزیده‌ای از رهنمودهای ایشان برای انتخاب کفشی استاندارد و مناسب است. شما هم بخوانید، حتماً به کارتان می‌آید.
پاشنه‌هایی برای راه نرفتن
حداکثر پاشنه توصیه شده و قابل استفاده برای خانم‌ها، سه سانتی‌متر است. پاشنههای بلند و یا کوتاه‌تر از آن سبب می‌شود تعادل و توازن و یا فشاری که از ستون فقرات بر پاها توزیع می‌شود، به هم بخورد و در برخی جاها بر ستون فقرات فشار بیشتری وارد شود و مفاصل در آن ناحیه تحت تأثیر قرار گرفته ایجاد التهاب و درد کند. بخصوص وقتی خانمی طولانی مدت با آن کفش‌ها می‌ایستد و یا طولانی مدت راه می‌رود. پاشنههای بلندتر از حدِ معمول، نیروی گشتاور پیچشی را روی زانوها زیادتر میکند و با در خطر قرار گرفتن مفاصل زانوها، آن‌ها را مستعد ابتلا به آرتروز میکند.
اگر استفاده از کفشهای پاشنه بلند تداوم پیدا کند، باعث می‌شود اجزای بیشتر ستون فقرات از جمله دیسک‌ها و مهره‌ها را هم درگیر کند. به همین خاطر توصیه می‌کنم افرادی که بخاطر موقعیت شغلی‌شان مجبورند مدتی را طولانی مدت ایستاده و یا در حال پیاده‌روی و راه رفتن باشند، حتماً در انتخاب
کفش شان دقت بیشتری کنند و با برنامه‌ریزی خاصی آن را تهیه و بپوشند.
راحت‌ترین کفش با اسکن کف پا
بخاطر راحتی و آسودگی بیشتر افراد و تفاوت‌هایی که هر فرد با دیگری دارد شیوه‌های جدیدی آمده که کف پا را به صورت دینامیکی اسکن میکند و برای هر فرد کفی مخصوص به خودش تهیه و استفاده می‌شود. اما اگر هر فردی تمایلی به انجام این کار نداشت، می‌تواند کفشهای عادی با لژ حدود سه سانتی‌متر را که تقریباً استاندارد است، استفاده کند.
کفش طبی، یک نسخه برای همه
اغلب کفشهای طبی همان لژ استانداردی را که صحبتش شد دارند، اما داخل کفش متناسب با ساختار کف پای فرد نیست. در واقع آن‌ها ساختاری عمومی برای تمامی پاها دارند.
اما ممکن است کف پای فردی با دیگری تفاوت‌هایی قابل ملاحظه داشته باشد. اما اگر کف پای فردی عادی باشد، نیاز به ملاحظه خاصی ندارد؛ در غیر این صورت برای داشتن کفشی طبی به معنای واقعی پیشنهاد می‌کنم حتماً کفی کفش مخصوص به خود را تهیه و آن را استفاده کنید.
ورزشی‌های لژ منفی
همیشه این طور شنیده شده که کفشهای ورزشی راه رفتن را راحت‌تر میکند. برخی از این کفش‌ها پاشنه‌شان پایین‌تر از انگشتان پا طراحی شده و به اصطلاح لژ منفی دارند و باعث ایجاد فشار به سمت جلوی پا و تاندون پا کشیده می‌شود. در این حالت بدن در تلاش برای حفظ تعادل و استقرار مجبور است گروه جدیدی از عضلات را هنگام راه رفتن به کار بگیرد که در وقت معمول استفاده نمی‌شود. این الگوی راه رفتن غیر عادی مکانیک زیستی راه رفتن طبیعی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد به طوری که بعدها فرد در کفش معمولی به سختی راه می‌رود.
این کفش با افزودن استرس اضافی به نقاط مختلف بدن، موجب ایجاد نیروی اضافه به مفاصل می‌شود و در نتیجه بدن را مستعد آرتروز میکند. متخصصان هشدار داده‌اند که این کفش‌ها باعث افزایش خطرات نداشتن تعادل، سقوط و نیز تشدید آرتروز می‌شود. اگر دچار ورم مفاصل، زانو درد و پا درد هستید، باید از پوشیدن این کفش‌ها خودداری کنید و از کفشهای معمولی راه رفتن به طور منظم استفاده کنید.
لژدارهایی برای درد کشیدن
پا در هنگام راه رفتن، تمایل به خم شدن دارد اما کفش لژدار آن را سفت و ثابت نگه می‌دارد. هر چند که کفشهای لژدار راحت‌تر هستند و نسبت به
پاشنه دارها آسیب کمتری به پا وارد می‌کنند، اما باز هم مشکلات خودشان را دارند. اگر لژ این کفش‌ها خیلی بلندتر از انگشتان باشد،کفش فشار زیادی به استخوان کف پا و انگشتان وارد میکند و احساس درد، اولین پیامد استفاده از این کفش‌ها خواهد بود.
کفشی استاندارد است که...
یکی از شاخصه‌های کفشهای طبی و یا یک کفش خوب، داشتن لژی مناسب و انعطاف‌پذیر است؛ یعنی تخت و لژ کفش مانند یک فنر عمل کند و هنگام راه رفتن فشار مستقیم کف و سطوح سفت به پا وارد نشود. دومین شاخص یک کفش خوب داشتن انحنا از جلو و عقب در کف کفش است. شبیه به بخشی از یک نیم دایره که در آن صورت راه رفتن راحت‌تر می‌شود. کفشی با چنین ویژگی‌هایی برای پیاده‌روی تند و دویدن بسیار مناسب است و از پا و ستون فقرات مراقبت میکند.
