قدس آنلاین- بر اساس آمار اعلامی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت و در راستای تداوم طرح رونق تولید و اقتصاد مقاومتی، امسال ۳۰ هزار واحد صنعتی رو به تعطیلی فعال میشوند.
دولت، مصمّم است همان‌طور که در چهار سال قبل با تزریق ۱۵ هزار میلیارد تومان، ۲۲ هزار واحد بحران‌زده، احیاء شده‌اند، در سال جاری هم با تزریق نقدینگی، زمینه بازگشت واحدهای مشکل‌دار را به چرخه تولید فراهم آورد و این در حالی است که مطابق آمار مرکز آمار ایران، تعطیلی بیش از ۳۰۰۰ واحد و بحران‌زدگی ۴۵۰۰ واحد به دولت‌های دهم و نهم برمی‌گردد.
*نگرانی‌ها از اتلاف منابع ملی
بازگشت این واحدهای در آستانه تعطیلی اما از نگاه فعالان بخش خصوصی نباید به صورت همه‌گیر و بدون لحاظ مزیت‌های نسبی و رقابتی باشد وگرنه اتلاف منابع ملی، افزایش حجم مطالبات معوّق بانک‌ها و بدهی تولیدکنندگان را در پی خواهد داشت.
قائم مقام خانه صنعت به خبرنگار ما گفت: واحدهایی باید احیاء شوند که احیایشان توجیه فنی و اقتصادی دارد بدان معنی که تقاضای بازار، کیفیت و قیمت تمام شده رقابتی در داخل و خارج را بتوان برای محصولات این واحدها متصوّر بود.
آرمان خالقی افزود: به طور قطع واحدی با ماشین‌آلات فرسوده، بهره‌وری کم، ضایعات زیاد و همچنین مواد اولیه گران مزیتی برای احیاء ندارد بویژه آنکه راه‌اندازی برخی واحدها با توجه به تبعات هدفمندی یارانه‌ها محکوم به شکست و هدر دادن منابع ملی برای این واحدها اشتباه است.
به گفته این فعال اقتصادی اگر پس از بررسی و عارضه‌یابی لازم و یافتن مزیت‌ها نیاز به خصوصی‌سازی و یا راه اندازی طرح و خطوط جدید تولیدی در واحدها بود و این اقدام منجر به تولید محصول قابل رقابت و حتی جدید شود، قطعاً احیاء واحد توجیه دارد.
خالقی با بیان اینکه باید مزیت نسبی و رقابتی توأمان دیده شود، ادامه داد: صنایع غذایی اگر بتوانند بازار صادراتی دست و پا کنند و صنایع پتروشیمی در صورتی که پایین-دستی‌ها بتوانند قیمت تمام شده را اصلاح کنند، گزینه‌های خوبی برای احیاء هستند. همچنین صنعت کود با توجه به تعطیلی ۳۵۰ واحد به صورت همزمان و متکی شدن کشور به واردات، در صورت به روزرسانی تکنولوژی می‌توانند مزیت داشته باشند.
وی همچنین به صنایع ماشین‌سازی، قطعه‌سازی و ساختمان به عنوان گزینه‌هایی اشاره کرد که در صورت وجود بازار و رفع رکود، از مزیت‌های زیادی برخوردار هستند. خالقی افزود: متأسفانه صنعت لوازم خانگی و پوشاک کشور با وجود ظرفیت بالا به دلیل قاچاق و واردات، زمینگیر شده‌اند. صنایع خانگی کشور، مشکل تکنولوژیکی ندارد اما پوشاک در صورت نوسازی و بهبود فناوری قادر به رقابت و تولید با کیفیت است.
**** مصادیق اتلاف منابع
مشاور بانکی اتاق بازرگانی ایران هم در این خصوص به خبرنگار ما گفت: واحدها را باید به دو دسته تقسیم کرد. تزریق نقدینگی به برخی واحدها در شرایط فعلی، به دلیل نداشتن حاشیه سود، عقب ماندگی تکنولوژیکی و بازار مناسب، مصداق اتلاف منابع است. گروه دیگر واحدهایی هستند که تنها مشکلشان، سرمایه در گردش است که اگر به این‌ها نقدینگی تزریق شود، شاهد افزایش ظرفیت تولید و ارائه محصولاتی با قدرت رقابت داخلی و خارجی خواهیم بود.
به گفته این عضو شورای پول و اعتبار باید بازنگری کلی صورت گیرد وگرنه اگر به همه واحدها نقدینگی تزریق کنند، زیان روی زیان انباشته می‌شود. رئیس‌زاده افزود: تزریق نقدینگی به واحدی فاقد مزیت، بدهی تولیدکننده را مضاعف میکند و به اشتغال پایدار منجر نمی‌شود. نیاز داریم در قانون تجارت بازنگری و مقوله ورشکستگی و یا ادغام واحدها به منظور تقویت شان در قالب برندی قابل رقابت را لحاظ کنیم.
محمد مهدی رییس زاده خاطرنشان ساخت: اگر مطالعات اساسی و راهبرد صنعتی داشته داشتیم صدها و ده‌ها رشته فاقد مزیت و بازار ایجاد نمی‌شود. متأسفانه امروز واحدهای خصوصی و خصولتی، اعلام ورشکستگی نمی‌کنند؛ بنابراین سهامداران و مردم متضرر میشوند. به گفته وی صنایع زیانده خصوصی و خصولتی را نباید به زور تزریق نقدینگی زنده نگه داشت چون این کار صرفاً در حکم نگهداری بیمار بدحال برای مدت بیشتری در بخش مراقبت‌های ویژه است و منابع ملی را تلف میکند.
