ابوالقاسم فردوسی
-
وزیر فرهنگ: شاهنامه و مواریث ادبی ایران سرشار از حکمت و فضیلت هستند
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه شاهنامه و دیگر مواریث ادبی، فرهنگی و تاریخی ایران سرشار از حکمت و فضیلت هستند، گفت: پرداختن به روحیه ایثار، گذشت و فداکاری در تاریخ ایران زمین از امتیارات داستانهای ایرانی است.
-
منتخبان دریافت نشان ملی فردوسی در مشهد مشخص شدند
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: انتخاب چهار فرد شایسته دریافت نشان ملی فردوسی طی نشستی در محل استانداری در مشهد با حضور معاون فرهنگی، اجتماعی و زیارت استاندار انجام شد.
-
مهدی بزم آرا
آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، همزمان با ۲۵ اردیبهشت، سالروز گرامیداشت این شاعر بزرگ ایرانی، عصر یکشنبه در آرامگاهش با حضور جمعی از مسئولان و علاقهمندان به شعر و ادب فارسی و گردشگران داخلی و خارجی برگزار شد.
-
گزارشی از آثار شاخص انتشارات آستان قدس رضوی با محوریت فردوسی بزرگ؛
قصه های حکیم توس به روایت «به نشر»
حکیم ابوالقاسم فردوسی، خالق اثر بی بدیل شاهنامه، بزرگ ترین شاعر حماسه سرای ملی ایران است که توانست با سرایش منظومه ای حماسی، زبان فارسی را از خطر نابودی و انحطاط نجات دهد.
-
فراخوان رویداد بزرگ هنرهای تجسمی بزرگداشت فردوسی منتشر شد
فراخوان رویداد بزرگ هنرهای تجسمی بزرگداشت «حکیم ابوالقاسم فردوسی» منتشر شد.
-
پروفسور "محمد جعفر یاحقی" فردوسی شناس درگفتگو با قدس آنلاین:
زبان فارسی امروزی بر مبنای شاهنامه ایجاد شده است/نمی توان در مورد روز تولد فردوسی با قاطعیت سخن گفت
فردوسی توانست ملتی را نگه دارد وفرهنگی را ایجاد کند تا نام ایران از بین نرفته و فرهنگمان متلاشی نشود. ملیت و هویت ایرانی حفظ شود و میهن ما پاره پاره نگردد.
-
فردوسی پارسی ؛
شاعر شهیر /تصاویر
سیدحمیدهاشمی _ «حکیم ابوالقاسم فردوسی» شاعر معاصر ایرانی (329 –411 هجری). در سال 329 هجری در روستا پاژ درشهرستان طوس به دنیا آمد.کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد. او پس از یافتن نسخه اصلی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرده است. فردوسی در سال 370 یا 371، به نظم در آوردن شاهنامه را آغاز کرد و در اوایل این کار، هم خود او ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم برخی از بزرگان خراسان که به تاریخ باستان ایران علاقه داشتند، او را یاری می کردند. فردوسی شاعری معتقد و مومن به ولایت معصومین علیهم السلام بود و خود را بنده اهل بیت نبی(ص) و ستاینده خاک پای وصی می دانست و تاکید می کرد که: گرت زین بد آید، گناه من است/ چنین است و آیین و راه من است/ بر این زادم و هم بر این بگذرم / چنان دان که خاک پی حیدرم/