امروز یکی از آن روزهاست. او هست، من و قطاری از آدم های ناشناس که مواد لازم تصوراتش را تشکیل می دهند.
ببافیم. تا می توانیم خیال ببافیم. چه اشکالی دارد!؟
ساری- میوه ی رسیده، خودش از شاخه جدا می شود...
