بازخوانی سه حصر مهم و تاریخی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی (حصر سیدکاظم شریعتمداری، حسینعلی منتظری و میرحسین موسوی و کروبی) ابعاد تازهای از این موضوع را نمابان میکند. ریشهیابی این سه حصر تاریخی نشان میدهد پس از بحرانآفرینیها و خطرآفرینیهای شریعتمداری، منتظری و سران فتنه ۸۸، در ابتدا تلاشهای فراوانی به منظور جلوگیری از انحراف آنها صورت گرفت اما با بیتوجهی آنان، این تلاشها ناکام ماند و در مرحله بعد با تداوم بحرانآفرینی توسط شریعتمداری، منتظری و سران فتنه ۸۸، راهکار حصر در اولویت قرار گرفت. علاوه بر این، حصر آنها دارای ثمرات مثبت فراوانی برای نظام و مردم بود و ضمن اینکه ثبات را به جامعه بازگرداند، نشانگر قدرت جمهوری اسلامی در اقدامات تنبیهی و تمهیدی برای حفظ امنیت داخلی، تضعیف جای پای دشمنان، افزایش انسجام مردم در برابر هنجارشکنان و ... نیز بود.