قدس آنلاین: در نشست شورای اطلاع‌رسانی دولت، جبار حضرتی با مروری بر عملکرد یک‌سال اخیر دولت چهاردهم، تلاش کرد تصویر متفاوتی از «وفاق ملی» ارائه دهد. او سخنانش را با یادآوری افتتاح بزرگ‌ترین پروژه فیبر نوری کشور آغاز کرد و گفت که دولت باید کارهای انجام‌شده را با بیانی هنرمندانه به گوش مردم برساند. حضرتی سپس به انتقاداتی پرداخت که این روزها درباره «به گل نشستن کشتی وفاق» مطرح می‌شود؛ انتقاداتی که عمدتاً حول محور عزل و نصب‌ها می‌گردد. او گفت این نگاه، سطحی و فردمحور است، در حالی که وفاق مدنظر دولت پزشکیان، دایره‌ای گسترده به اندازه تمام ملت ایران دارد.
او توضیح داد که دولت عملاً وارد لایه‌های عمیق‌تر جامعه شده و گسل‌هایی مانند قومیت، مذهب، جنسیت، نسل و حاشیه‌نشینی را هدف قرار داده است. برای نمونه به حادثه تلخ اخیر در اهواز اشاره کرد؛ حادثه‌ای که می‌توانست به بحرانی شبیه ماجرای مهسا امینی تبدیل شود، اما به گفته او با حضور به‌موقع استاندار و همراهی با خانواده متوفی، ماجرا بدون التهاب مدیریت شد. حضرتی نمونه‌ای دیگر را از دانشگاه تهران آورد؛ مرگ یک دانشجو در اثر حمله سارقان که ظرفیت بحران‌زایی داشت اما با تصمیم سریع وزارت علوم و مدیریت دانشگاه، از تنش فاصله گرفت.
او با مرور فضای گذشته گفت روزی آرزو بود که یک فرد اهل‌سنت در هیأت دولت یا جمع استانداران حضور داشته باشد. اما امروز این حضور عادی شده و از نگاه او بحران قومیت دیگر مسئله اصلی کشور نیست. به همین ترتیب، حضور گسترده‌تر زنان در مدیریت را یکی از نشانه‌های کاهش گسل جنسیتی دانست.
حضرتی یادآور شد که در سال ۱۳۸۵، سه تهدید اصلی جمهوری اسلامی “جنبش زنان، جنبش جوانان و نسل اول انقلاب” عنوان شده بود، اما دولت چهاردهم در یک سال توانسته به ادعای او—این شکاف‌ها را تا حد زیادی کنترل و مدیریت کند. او در پایان به بحث تفویض اختیار به استانداران اشاره کرد و گفت مسیر این اختیاردهی پیش‌تر در دولت آغاز شده و اکنون در حال تکمیل است.