به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه اصفهان، برخی از تاریخ نویسان معتقدند، روستای کوچری گلپایگان به دلیل اینکه دارای آب فراوان و زمین‌های مناسبی برای کشاورزی است در سال‌های بسیار دور مورد توجه مردم "ری" قرار گرفته و به این نقطه از گلپایگان کوچ کردند و از آن زمان به بعد این روستا "کوچری" نام گرفت.

اکنون اهالی کوچری با 124 خانوار طبق سرشماری سال 1385 هم باید به نقطه دیگری کوچ کنند، اما نه به دلیل کمبود آب، بلکه به این دلیل که خانه‌ها و زمین‌های کشاورزیشان در طی احداث سد در این منطقه به زیر آب می‌رود و مردم روستا نه تنها خانه‌هایشان را از دست خواهند داد، بلکه بیکار هم می‌شوند، اما با این حال مردم روستای کوچری حاضر شدند خانه و زمین‌هایشان را به قیمت کارشناسی شده واگذار کنند، اما زمان زیادی باقی نمانده تا کل روستا به زیر آب برود و هم‌چنان مردم روستا پولی را که مدت‌ها قبل باید می‌گرفتند، هنوز دریافت نکرده‌اند.

بیش از 20 سال است که موضوع ساخت سد کوچری برای انتقال آب از سرشاخه‌های دز به استان قم به شکل‌های مختلف مطرح شده و با طرح این موضوع متاسفانه اهالی از دو دهه اخیر تاکنون از امکانات دولتی محروم شده‌اند و سرمایه‌گذاری خاصی در این روستا انجام نشده است.

با شروع رسمی پروژه سد کوچری که یک طرح ملی است اهالی روستا استقبال خوبی از مجریان این طرح داشتند تا جایی که با قربانی کردن گوسفند به استقبال مسئولان آمدند، اما مشکل از آنجایی شروع شد که تملک خانه‌ها با وقفه‌های زیادی همراه شد و اکنون بعد از گذشت 7 سال هنوز تملک اراضی کشاورزی و خانه‌های مردم این روستا، کامل انجام نشده و حتی در برهه‌ای از زمان به فراموشی سپرده شد، ولی پروژه سد سازی با نهایت سرعت شروع شد.

تکلیف مردم کوچری پس از 7 سال مشخص نیست

در همین خصوص یکی از نمایندگان مردم روستای کوچری درباره عمده مشکلات مردم این منطقه به خبرنگار ایسنا گفت: تملک اراضی و خانه‌های مسکونی اهالی و هم‌چنین محل احداث جدید روستای کوچری و زمین‌هایی که قرار است برای کشاورزی به مردم داده شود از جمله مشکلات مهم مردم این منطقه است.

سید اصغر نصیری با اشاره به تملک اراضی و خانه‌های مسکونی این منطقه اظهار کرد: شورای اسلامی و نمایندگان مردم روستا بیش از 300 مکاتبه با مسئولان شهرستانی، استانی، کشوری و وزارت نیرو و حتی برخی از مراجع عظام در قم داشته‌اند و در جلسات مختلف طرح‌هایی نیز تصویب شد، اما باز هم مسئولان مربوطه با مشکلات اهالی روستا با بی‌تفاوتی برخورد می‌کنند.

وی ادامه داد: قرار بود یک گروه 12 نفری تملک در گلپایگان مستقر شود، در حالی که اکنون یکی دو نفر هر هفته تنها دو روز در گلپایگان حضور دارند که این امر نشان دهنده این است که اهتمام لازم برای انجام این کار وجود ندارد.

نماینده مردم روستای کوچری اضافه کرد: در شانزدهم آذر ماه سال جاری در طی نامه‌ای خواستار ملاقات با استاندار اصفهان شدیم اما بعد از گذشت بیش از یک هفته جوابی دریافت نکردیم و زمانی که مردم روستا متوجه این موضوع شدند به صورت خود جوش در بیست و پنجم همین ماه با تجمع جلوی درب استانداری می‌خواستند خواسته‌هایشان را به گوش شخص استاندار برسانند که البته ظاهراً در آن روز استاندار در اصفهان نبوده است.

وی خاطرنشان کرد: مردم این روستا به اهمیت بالا و ملی بودن این پروژه واقف هستند و چیزی جز حق و حقوق خود را نمی‌خواهند و انتظار دارند که نسبت به تملک اراضی که بعد از 7 سال هنوز تکلیفشان مشخص نشده اقدامی صورت گیرد چرا که مردم هنوز از کوچری ذینفع هستند.

نصیری ادامه داد: براساس قول مدیرعامل آب منطقه‌ای تهران، مقرر شد تخصیص آب مردم این روستا تا پانزدهم مرداد سال جاری براساس آب دهی قنوات اعلام شود که این موضوع هنوز انجام نشده است.

به گزارش ایسنا، مردم این روستا در آخرین روز آذر سال جاری با تجمع در مقابل وزارت نیرو بار دیگر خواسته‌های خود را به مسئولان مربوطه یادآوری کردند و در همین باره نماینده مردم گلپایگان و خوانسار در مجلس شورای اسلامی به خبرنگار ایسنا در گلپایگان گفت: مقرر شد ظرف یک ماه آینده براساس آب دهی قنوات تخصیص آب مردم این روستا صورت گیرد و زمین‌ها و خانه‌هایشان نیز سریعاً کارشناسی شود.

سید محمدحسین میر محمدی با بیان اینکه نظر کارشناس به مردم روستا ابلاغ می‌شود، اظهار کرد: در قیمت‌های کارشناسی شده تجدید نظر نخواهد شد اما اگر در مساحت اختلافی وجود داشته باشد تجدید نظر صورت خواهد گرفت.

وی با تأیید اینکه برخی مصاحبه‌های مسئولان قم سبب تحریک مردم کوچری شده است، ادامه داد: مردم کوچری چیزی جز حقوق حقه خود نمی‌خواهند و سرزمین آبا و اجدادیشان را ترک می‌کنند و خانه، زمین و اموال عمومی مانند مسجد و قنات را به خاطر همکاری رها می‌کنند و این مساعدت و ایثارگری مردم روستا قابل تقدیر است.

نماینده مردم گلپایگان و خوانسار با اشاره به اینکه آثار باستانی و سنگ نگاره‌های چند هزارساله در این روستا وجود دارد که با بی‌توجهی مسؤلان میراث فرهنگی زیر آب خواهند رفت، یادآورشد: با وجود پیگیری‌های مکرری که انجام شده، هنوز این سازمان اعتباری برای این کار در نظر نگرفته است.