به گزارش قدس آنلاین، دکتر محمدرضا خوشرو در گفت‌وگو با  ایسنا، راهپیمایی عظیم اربعین و پیام جهانی آن را از چندین منظر ارتباطشناسی مورد توجه قرار داد و گفت:‌ یک بحث نحوه‌ی پوشش خبری رسانه‌های خارجی است. طبیعی است این حجم بزرگترین اجتماع بشری است که تاکنون سابقه نداشته، مانور بزرگی است که در جهان اسلام شکل گرفته و بی‌تردید خلاف سیاست‌های رسانه‌ای غرب است؛ چون می‌خواهند یک راهبرد اسلام‌هراسی را دنبال کنند و روز به روز بر طبل اینکه دین اسلام، دین خشونت و ترس و وحشت و ناامنی و... این‌هاست می‌کوبند.

او ادامه داد: یک دفعه جمع عظیمی از مسلمانان که از منظر خود غربی‌ها به صورت کارناوال حرکت می‌کنند، برای یک عمل معنوی و دینی تجمع کرده و پارادوکسی را در مسیر راهبردهای اسلام‌هراسی در رسانه‌های غربی ایجاد می‌کنند. برای همین تنها کاری که می‌توانند انجام دهد بایکوت خبری و بایکوت رسانه‌ای این رویداد است، چون هر پوششی از آن بخواهند داشته باشند بی‌تردید نقض سیاست‌های قبلی‌شان خواهد بود و برایشان یک خطای رسانه‌ای تلقی خواهد شد.

وی در ادامه رفتار رسانه‌های غربی در قبال بایکوت پوشش راهپیمایی عظیم اربعین را یک رفتار طبیعی دانست که دنبال خواهند کرد و در عین حال گفت:‌ در این بین کافی است ترقه‌ای منفجر شود و سروصدا کند، آنوقت است که این رسانه‌ها با سروصدای خیلی زیاد از ناامنی این گونه تجمعات دینی یاد خواهند کرد و سعی خواهند کرد یک جنگ دینی - اعتقادی نمایش بدهند و بگویند شیعیان چنین راهپیمایی می‌کردند و سنی‌ها به آن‌ها حمله کردند و کشتند و در مجموع بگویند اسلام دین خشونت است.

این مدرس ارتباطات ویژگی دیگر این راهپیمایی عظیم را مناسک عمومی آن عنوان کرد و گفت: از منظر جامعه شبکه‌ای، مردم علاقه‌مندند تجمعات دورهمی را در فضای باز تجربه کنند و این نوع مناسک را انجام دهند. این مناسک از طریق رسانه‌های ما برجسته می‌شود و حتی آنها تلاش می‌کنند مناسک را حجیم‌تر کنند و نشان دهند این نوع مسیرها نمایش قدرت اقتدار و همبستگی گروه‌های مختلف مسلمان است که در این شرایط فعلی می‌بینیم از اهل سنت هم هیات‌های عزاداری به راه افتاده است، در سال گذشته هم شاهد حرکت گروهی از اقلیت‌های دینی مثل مسیحیان بودیم که دسته‌هایی از این اقلیت‌ هم در طول مسیر مشاهده می‌شد.

وی ادامه داد: رسانه‌ها هم تلاش می‌کنند جمعیت گسترده‌ای که وجود دارد را افزایش دهند و هم تلاش می‌کنند این راهپیمایی را به رخ رسانه‌های غربی که مدعی آزادی و مدعی آزادی دینی، فکری، و مدعی امنیت هستند، بکشند. چون واقعا کنترل این جمعیت جدای از عملیات‌های تروریستی، امنیتی محسوب می‌شود و هر چه کثرت جمعیت داشته باشیم یک تهدید امنیتی خواهیم داشت. در مسیر راهپیمایی اربعین 20 میلیون نفر حرکت می‌کنند با یک مقصد مشترک و امنیت به بهترین شکل برقرار است. برای همین طبیعی است که رسانه‌های غربی آن را بایکوت کنند. رسانه‌های خودی هم تلاش می‌کنند از طریق نظریه‌هایی مثل برجسته‌سازی این جمعیت، این جمعیت را افزایش دهند، از جمله این‌ها نظریه مارپیچ سکوت را هم می‌توان در نظر گرفت رسانه‌ها به نوعی برخورد می‌کنند که انگار هر کسی نرفته است، جا مانده است.

خوشرو سپس درباره سیاست صداوسیما در پرداختن به راهپیمایی اربعین نیز یادآور شد: تلویزیون خودمان که در یک سیاست رسانه‌ای و در گزارش‌های خبری به ازدحام جمعیت و راهپیمایی عظیم اشاره می‌کند و به نوعی رسانه‌های داخلی هم به این طبل می‌کوبند که همه رفته‌اند و این همه رفتن‌ها باعث می‌شود که خیلی‌ها بخواهند که قلبا و احساسا به این راهپیمایی بپیوندند. به دلیل اقدام نمادینی که انجام می‌دهند، اثرش در جامعه زیاد است و بقیه را دچار مارپیچ می‌کند.

وی در ادامه به نقش پررنگ برخی رسانه‌ها در زمینه این تجمعات بزرگ اشاره کرد و گفت: برخی رسانه‌ها نقش مهمی در تحریک عمومی که از آن به عنوان جوگیری رسانه‌ای یاد می‌کنم دارند و برای اینکه بخشی از این مناسک میدانی است و بخشی رسانه‌ای است. پوشش این راهپیمایی عظیم توسط رسانه‌ها باعث می‌شود که یک مناسک میدانی رسانه‌ای اتفاق بیفتد؛ یعنی هر دو مکمل هم هستند. یعنی یک مناسک دینی از طریق اجتماع میدانی و جوسازی رسانه‌ای در حال روی دادن است که از منظر ارتباط‌شناسی،‌ جامعه‌شناسی و رسانه‌شناسی رویداد بی‌نظیری است.

این مدرس ارتباطات در پایان بایکوت راهپیمایی عظیم اربعین در رسانه‌های غربی را طبیعی خواند و آن را به دلیل سیاست اسلام‌هراسی آنها دانست و گفت: از آن طرف اگر کوچکترین ناامنی اتفاق بیفتد، کاملا پوشش می‌دهند؛ در حالی که به طور میانگین هر یک روز در میان در عراق یک انفجار را شاهدیم ولی این‌ها را رسانه‌های غربی پوشش نمی‌دهند، اما اگر کوچکترین اتفاقی در پیاده‌روی اربعین بیفتد رسانه‌های غربی آن را صد درصد پوشش می‌دهند به خاطر اینکه نگرانند از طرق مختلف در شبکه‌های اجتماعی خبر این اجتماع عظیم به گوش مخاطبان برسد و مورد تخطئه قرار بگیرند و از یک شرایط معنوی که گریه و خنده و حس و حال و روح انرژی بخشی دارد و مثبت است،‌ شیعه‌هراسی را رواج می‌دهند و تلاششان این است که شیعه را هم‌طراز خشونتی که گروه‌های افراطی وهابی دارند، بالا ببرند تا بتوانند اسلام را دین خشن جلوه دهند و در مرحله آخر ایران هراسی هم روی می‌دهد با توجه به اینکه عنوان می‌شود بخشی از ماجرا دست ایران است.