حضور او در فیلم سینمایی «ایستاده در غبار» نه فقط به دلیل حضورش که به خاطر موضوع و ساختار فیلم برای خود او هم ویژه بوده است. اولین ساخته «محمدحسین مهدویان» با نگاهی به زندگی حاج احمد متوسلیان ساخته شده است. به این انگیزه با‌هادی حجازی‌فر بازیگر این نقش، گفت‌وگو کرده‌ایم که می‌خوانید.

 تا جایی که می‌دانم گروه تولید برای انتخاب بازیگران این فیلم فراخوان داده بودند. شما چطور برای نقش اصلی انتخاب شدید؟
همانطور که می‌دانید من بیشتر در حوزه تئاتر فعال هستم و راستش علاقه‌ای به بازیگری ندارم و بیشتر روی کارگردانی تمرکز کرده‌ام.
اما بازی در نقش احمد متوسلیان یکی از لذت بخش‌ترین و سخت‌ترین چالش‌های هنری من بوده است. من از سوی ابراهیم امینی و مهدی زمین پرداز که مسؤولیت انتخاب بازیگر این فیلم را برعهده داشتند دعوت به همکاری شدم. این دوستان پیش‌تراجراهایی از من دیده بودند.
علی‌رغم علاقه‌ام به کار قبلی حسین مهدویان یعنی «روزهای زمستان» در ابتدا رغبتی برای بازی نداشتم، چون فکر می‌کردم شباهتی به احمد متوسلیان ندارم. خوشبختانه اصرار دوستان باعث شد تست گریم بدهم که مورد قبول کارگردان واقع شد و این‌گونه همکاری شکل گرفت.

 برای انتخاب این نقش نگران بودید. چه چیزی باعث این نگرانی شده بود؟
احمد متوسلیان چه در بین مردم عادی و چه رزمندگان چهره بسیار محبوبی است. زمانی هم که در کردستان فیلمبرداری می‌کردیم دیدم هنوز عکسهای قدیمی‌اش بر در و و دیوار بیشتر خانه‌ها جلوه‌گری می‌کند. البته باید بگویم چیزی که من دیدم واقعاً فراتر از محبوبیت بود. او فرمانده‌ای کاریزما بود و دیدن این محبوبیت برایم بسیار جلب توجه می‌کرد. پیش‌تر شنیده بودم او در منطقه پاوه و مریوان بسیار محبوب است ولی تا به این اندازه نمی‌دانستم. به هر روی، نقش سختی بود و اینکه نتوانم از پس نقش بر بیایم، نگران بودم.  از طرفی هم فکر می‌کردم من خیلی به لحاظ چهره به احمد متوسلیان شبیه نیستم، هرچند به لحاظ قد و وزن شباهت داشتیم. مهدویان می‌خواست همه این محبوبیت‌ها و جذابیت‌ها، در بازی من باشد.
در این میان کارگروه گریم هم خیلی عالی بود و تقریباً همه متفق‌القول هستند که خیلی به احمد متوسلیان شبیه شده‌ام و در واقع این نگرانی من به یک نقطه قوت در این کار تبدیل شده است.

 لوکیشن‌های فیلم در چه مناطقی بود؟
این فیلم خیلی مستندگونه است و اصلاً به صورت 16میلیمیتری و با نگاتیو فیلمبرداری شده است. لوکیشن‌ها تقریباً همه واقعی هستند. مناطقی چون مریوان، دزفول، پادگان دوکوهه و... . از آن‌جا که فیلم نوعی بازسازی است، کارگردان تلاش می‌کرد حال و هوایش درست از کار در بیاید.
 رای نزدیک شدن به نقش تحقیق هم داشتید یا مثلاً با خانواده ایشان هم دیدار کردید؟
من بیشتر از فیلم‌ها، عکس‌ها و مصاحبه‌هایی که با ایشان وجود دارد و در اختیار من بود به این شخصیت نزدیک شدم به صورت رو در رو با خانواده متوسلیان دیدار نداشتم.

  احمد متوسلیان چه ویژگی خاصی برای شما داشت؟
متوسلیان به جدیت در کارش و سختگیر بودن خیلی معروف بوده است. او به معنای واقعی یک جنگجو بوده و این مهمترین ویژگی اوست.
از سوی دیگر ویژگی‌های انسانی این شخصیت بشدت پر رنگ بود. او آدمی‌ بوده که احساساتی می‌شده، عصبانی می‌شده، شجاعت به خرج می‌داده و... در کل مجموعه‌ای از خصوصیاتی انسانی که به اصطلاح پایش روی زمین بوده را در کنار هم داشته است و هدف کارگردان دقیقاً نشان دادن همین خصوصیات بود.  در این کار قصدی برای نشان دادن یک چهره اسطوره‌ای عجیب و غریب نیست و تلاش شده که واقعیت آنچه بوده نشان داده شود.
او در اوج جنگ به دشمن خودش که یک کوموله است کمک می‌کند. جایی از دست یکی از نیروهایش عصبی می‌شود و بعد هم در پی دلجویی از او برمی‌آید و من سعی کردم که در تمام لحظات بر روی همه اینها تمرکز کنم. او شبیه همه جوانانی بوده که اگر پایش بیفتد باز هم می‌توانند ثابت کنند که می‌توانند از کشور دفاع کنند.

 پیش بینی شما از نمایش این فیلم در جشنواره چیست؟
خیلی از همکاران از جمله ابراهیم حاتمی‌کیا نسخه اولیه فیلم را دیده‌اند که خیلی هم تحت تأثیر کار قرار گرفتند و بسیار هم تشویق کردند. می‌دانم که این فیلم مورد توجه منتقدان و سینماگران هم قرار می‌گیرد چون به عقیده من این فیلم در سینمای ما و بخصوص در سینمای دفاع مقدس از ساختار ویژه‌ای برخوردار است.
مطمئنم تماشاگر در بسیاری لحظات مرز بین مستند و بازسازی را گم خواهد کرد. بازیگرها هم در کنار دیگر عوامل نمایشی کار تلاش کرده‌اند واقعی‌تر باشند و انصافاً بازی نکردن و نمایش مستندگونه، سخت‌ترین نوع بازیگری است.