از این رو با حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا نصوری، معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت و کارشناس مباحث مهدوی درباره ارتباط ظلم ستیزی و انتظار به گفت و گو پرداخته ایم که اینک پیش روی شماست.
آیا مبارزه با ظلم و سکوت کردن مقابل ستمی که از سوی افراد و گروهی بانفوذ و دارای قدرت به گروهی دیگر می‌شود، جزو مؤلفه‌های انتظار پویا و زمینه‌سازی برای ظهور منجی آخرالزمان(عج) به شمار می‌رود؟
- اینکه در روایات آمده «کما مُلئَت ظلماً و جوراً» هر گاه ظلم و ظالم زیاد شود، ظهور رخ می‌دهد؛ یعنی انسان‌های مظلوم و بی‌دفاع دچار ظلم بسیار شوند و به تعبیر برخی از علما «کَما» یعنی ظلم ظالمان به حد اعلاء رسیده باشد، به گونه‌ای که مردم در همه شؤون زندگی دچار سختی باشند؛ از عبادت‌ها، نگاه داشتن دین و اظهار آن و احقاق حقوق گرفته تا ازدیاد فساد و بی‌بند و باری.
اما درباره ارتباط این مسأله با انتظار پویا باید گفت، انتظار پویا یعنی چشم به راه بودن؛ البته انتظار روحیه‌ای ساختارشکنانه دارد و این‌طور نیست که انسان دست روی دست بگذارد و به ظلم و ظالم کاری نداشته باشد و به بهانه اینکه باید جهان از ظلم پُر شود تا ظهور رخ دهد، خنثی عمل کند؛ زیرا انتظار در واقع نوعی اعتراض به وضع موجود است.
اینکه در دعای ندبه می‌خوانیم «این المذلُ الاعداء» یعنی باید کار حضرت حجت(عج) را سبک کنیم، نه اینکه با ظلم، فساد و تباهی کار ایشان را دشوار کنیم.
آیا اعتراض‌های ما نسبت به اعدام شیخ نمر و حمایت و توجهی که به علما و وضعیت آنان داریم را می‌توان جزو فرایند مبارزه با ظلم و ظالمان و هم مسیر با انتظار پویا دانست؟
- ما در مبارزه با ظلم باید چند نکته را در نظر داشته باشیم؛ نخست ارتقای ایمان، اخلاق، عقل و فهم مردم است.
کجای دنیا کشتن عالمی همچون شیخ نمر و به طور کلی کشتار این همه مردم بی‌گناه جایز است؛ به تعبیر رهبر معظم انقلاب، شیخ نمر نه جنگ مسلحانه‌ای داشت و نه قانون‌شکنی می‌کرد و نه جامعه را بر هم ریخت!
این برخورد نشان می‌دهد که جامعه؛ اخلاق، ایمان و عقل و فهم را زیر پا گذاشته است.
نکته دوم، تربیت و رشد نیروهای سالم و باتقواست و نیز جهل زدایی و معرفی افراد جاهل تا کسانی چون داعش و آل سعود نتوانند آبروی اسلام را ببرند و کاری که متأسفانه امروز می‌کنند!
البته این افشاگری و جهل‌زدایی، تربیت نیروهای باتقوا را می‌طلبد؛ زیرا اصلاً یکی از علت‌های اصلی در اعدام شیخ نمر تقوا و اعتراض به ظلم و فساد بود؛ آنان می‌ترسیدند یکی شبیه زکزاکی و سیدحسن نصرالله در عربستان شکل بگیرد، پس باید با تربیت نیروها، جایگزینی برای شیخ نمر داشته باشیم.
نکته دیگر ارتقای علم در میان مردم است، اکنون بسیاری از مشکلات به دلیل جهل است؛ از این رو، جامعه منتظر باید به سمتی حرکت کند که استفاده صحیح از علم، فناوری و ابزارها داشته باشد و در جامعه آرمانی عصر ظهور هم همین محقق می‌شود و این چنین ابواب پنهان علم توسط حضرت حجت(عج) گشوده می‌شود و عقل انسان‌ها به این واسطه رشد می‌یابد.
افزون بر این، باید روحیه استقامت، اتحاد و همدلی در مبارزه با مظاهر فساد و ایمان و توکل به خدا را نیز داشته باشیم.
با توجه به فضای به وجود آمده در جهان اسلام، پس از اعدام شیخ نمر و اعتراض قاطبه مسلمانان به این جنایت آل سعود، آیا می‌توان فضای گفتمانی را به سمت مهدویت و طرح موضوع درباره آن سوق داد؟
- متاسفانه شعار زدگی سبب شده است که در حوزه عمل اتفاقی نیفتد! امروز به جای ایجاد زمینه‌های ظهور در پی نشانه‌های ظهور هستیم، در حالی که صهیونیست‌ها در حال آماده کردن شرایط برای ظهور مسیح هستند، اگرچه با اهداف خود!
باید توجه داشت، مهدویت محور و دکترین وحدت میان همه ملل است، نه شیعه و سنی. پس باید همه را تهییج کنیم تا با امید به آینده، راهبردی عمل کنیم.
در این میان باید اقتصاد، سیاست، فرهنگ، آموزش و پژوهش ما نیز با ایشان هماهنگ شود، البته توسط نخبگان.
در عصر ظهور و در سایه حکومت مهدوی، شیوه مبارزه با ظلم چگونه است؟ آیا بشر تصوری از ظلم هم خواهد داشت؟!
به این نکات اگر توجه شود، پاسخ به این پرسش روشن خواهد شد؛ چهار محور را در عصر ظهور شاهد خواهیم بود: نخست حاکم شدن تفکر توحیدی به جای انسان محوری بر جامعه، دوم شریعت محوری به گونه‌ای که دین در حاشیه نخواهد بود، سوم عقل محوری تا جایی که با پویا شدن عقول مردم، ظلم و فساد مورد تنفر عموم خواهد بود و در نهایت قانونمداری که در سایه اینها گناه، ظلم و فساد منزوی می‌شود.
در طول تاریخ بویژه دوران معاصر، علمای شیعه آماج حملات دشمن بوده اند که اعدام شیخ نمر خود شاهدی بر این مدعاست، آیا این دشمنی و عالِم کُشی را می‌توان به نوعی مبارزه با مهدویت به عنوان باور اصیل شیعی دانست؟
- امام عصر(عج) دستور داده اند در عصر غیبت سراغ فقها و علما بروید. اینها ابتدا فقها را مورد حمله قرار می‌دهند تا بعد به شخص امام زمان(عج) برسند، بعد دین و در نهایت خدا، یعنی تحرکات دشمن از دو سمت است هم حذف خدا و هم حذف متولیانی که می‌خواهند جامعه خدامحور باشد.
جالب آنکه در کنار حذف علما که بیشترین دغدغه دینی را دارند، دشمن دست به عالِم سازی نیز می‌زند تا با ادبیات مخصوص خود قبح و زشتی بسیاری از امور را بریزد.
این عملکرد دشمنان به دلیل اثرگذاری علما در طول تاریخ است.
پس اعتقاد و اعتماد آن‌ها به علما نقطه قوت مسلمانان و شیعه در طول تاریخ بوده و دشمن با فهم آن، می‌خواهد ابتدا علما را کنار بزند، سپس دین را!
آیا اعتراض به اعدام شیخ نمر و همدردی با شیعیان و فراتر از آن مسلمانان مظلوم در اقصی نقاط جهان نیز از رفتارهای منتظر حقیقی است؟
- شیعیان و مسلمانان در هر جای دنیا و از هر زبان و نژاد با یکدیگر برادرند و همدلی و اتحاد آن‌ها در عصر غیبت تمرینی است برای درک دولت جهانی عصر ظهور و مبارزه با ظلم و ظالم.
اگر مسلمانان متحد نشوند، دشمن سوء استفاده خود را می‌کند. اختلاف در جامعه مسلمان رخ می‌دهد، وقتی ما اعتراض می‌کنیم، دشمن می‌ترسد؛ زیرا اگر یک قدم عقب بنشینیم، دشمن هجمه اش را تشدید می‌کند؛ باید توجه داشت، دشمن واکنش‌های مسلمانان در مواقع گوناگون را آزمایش می‌کند.
اگر مقابل هتاکی نسبت به قرآن همه متحد می‌شدند، دشمن برای جنایت‌های بعدی جسور نمی‌شد و امروز با ساخت عده‌ای مسلمان نما به نام داعش، آبروی اسلام را نمی‌برد.
بنابراین، دفاع از یکدیگر و داشتن روحیه اتحاد و همدلی از شرایط ظهور امام عصر(عج) است.
نظر شما