به گزارش قدس آنلاین رضا احسان پور شاعر جوان و موفق اصفهانی که مردم بیشتر او را با برنامه قندپهلو  می شناسند ترانه این دو قطعه را سروده است. در زیر مصاحبه ما را با او می خوانید:

- دو کار آخر شما که با موضوع «جیبوتی» و «تلگرام» سروده شده بود با استقبال خوبی مواجه شد. آیا خط مشخصی را برای این نوع از فعالیت دنبال می کنید؟
طنز ابزاری است برای هنرمند که همه به تاثیرگذاری زیاد آن اذعان دارند. استقبالی که مخاطبان از طنز در امور مختلف فرهنگی مانند سینما، تلویزیون، کتاب و سایر موارد نشان می دهند حاکی از علاقه مردم است. هنرمند باید ذکاوت داشته باشد و اتفاقاتی را که در جامعه می افتد به خوبی رصد کند تا بداند چه موضوعاتی درخور پرداخت است. شعر قطعه «جیبوتی کجایی؟» یک هجو بود و نیازی به صحبت در مورد آن احساس نمی‌کنم.
اما یکی از موضوعات روز جامعه ما بحث شبکه های اجتماعی و تاثیرات غیرقابل انکار آن بر خانواده، کار و زندگی مردم است. ما دیدیم این موضوع مناسبی برای کار کردن است و با دوست عزیزم جناب آقای علی زکریائی تصمیم گرفتیم یک کار طنز ارائه بدهیم که خدا را شکر با استقبال هم مواجه شد.

- چرا روی آثار معروفی که توسط دیگران ساخته شده است کار می‌کنید؟
اگر آهنگی که انتخاب می شود در ذهن مخاطب از قبل یک زمینه داشته باشد موفقیت بیشتری کسب خواهد کرد. این اتفاقی نیست که ما برای اولین بار آن را انجام داده باشیم. قبل از ما نیز هنرمندان زیادی از این دست کارها کرده اند و برای آینده هم خیلی خوشحال می شویم دوستان دیگر نیز به میدان آمده و از تجربیات و هنر آن ها استفاده کنیم.

- تا به حال این قطعات برایتان درآمدی داشته است؟
فعلا دید مادّی نداریم و کارها را به اصطلاح دلی آماده می‌کنیم. ولی به نظرم هیچ ایرادی ندارد در آینده سازمان هایی حمایت کنند و از این طریق بشود کارهای باکیفیت تری ارائه کرد. اصولا درآمدزایی از هنر کار مذمومی نیست کما اینکه امروز خیلی از پویانمایی های تبلیغاتی که ساخته می شود درآمد قابل توجهی برای سازندگانشان کسب می کند.

 - در کارنامه شما اشعار سیاسی زیادی وجود دارد. بعضی از آن ها درباره موضوعاتی کلی است و بعضی دیگر درباره مسئولان سروده شده است. دیدگاه شما نسبت به شعر و سیاست چیست؟
من یک مسلمان ایرانی هستم. کشورم را دوست دارم و می خواهم ایران اسلامی همیشه پیشرو باشد. طبق فرموده رهبر انقلاب همه ما باید روحیه مطالبه گری داشته باشیم. یکی از ابزارهای مناسب برای مطالبه‌گری طنز است. طنز می تواند سخت ترین نقدها را با لطیف ترین شکل بیان کند. من باید از هنر، به عنوان ابزاری که در دست دارم برای ارزش هایی که به آن اعتقاد داریم استفاده کنم و خوشحالم که تا امروز شعرم آب به آسیاب دشمن نریخته است. من درباره روش ها و منش ها می نویسم نه اشخاص؛ زیرا آدم ها می روند و می آیند و آن افکار و اندیشه های شان است که باقی می ماند.
مثلا اگر موضوع آقازادگی را نقد می کنم کاری ندارم که فلان مسئول وابسته به کدام جناح است. اگر هم گاهی اشعاری را درباره مسئولان سروده‌ام نشان از ظرفیت و پذیرش آنها دارد. مثلا شعری درباره آقای رییس جمهور سرودم که با استقبال زیادی در فضای مجازی مواجه شد؛ این که می توان در مورد رییس جمهور کشور شعر طنز سرود و ایشان می‌پذیرند، نشان دهنده ظرفیت و نقدپذیری ایشان است. خیلی از خط قرمزها ساخته ذهن خود هنرمندان است وگرنه فضایی که در کشور وجود دارد کاملا برای نقد آزاد است.

برای نمایشگاه امسال کتاب جدیدی دارید؟
دو کتاب «شعریکاتور» و «یارو» را آماده چاپ دارم که ان شاءالله پیش از نمایشگاه رونمایی خواهد شد. یک کتاب دیگر هم دارم که احتمالا به نمایشگاه برسد ولی فعلا نمی خواهم صحبتی درباره آن داشته باشم.