به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس سی‌وسه دوره از برگزاری جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر می‌گذرد و در حال برگزاری سی و چهارمین دوره از آن هستیم و هنوز نتوانستیم به یک ساز و کار درست و اصولی در این زمینه برسیم. ساز و کاری مناسب چه در برنامه ریزی‌های کلان برای برگزاری یک جشنواره بین المللی در حوزه تئاتر و چه در بخش های دیگرش که مرتبط با رسانه‌ها می‌شود.

بسیار جای تعجب و افسوس دارد که چرا باید نحوه ارائه بلیت های نمایش و کارت های اصحاب رسانه نه تنها تا این اندازه بی‌نظم بلکه بدون منطق و در عین حال در شرایطی با بی احترامی کامل انجام شود.

خبرنگار تئاتر در چنین حوزه مهجوری با علاقه یک سال در پوشش مسائل مربوط به تئاتر می‌کوشد و همچون یک آیینه در تلاش است تا نکات مثبت و منفی مدیریتی در این زمینه نمایان شود و آن را برای بهبود شرایط این هنر تاثیر گذار اما رانده شده، بگوش مدیران برساند.

همه خوب می‌دانند که خبرنگار تئاتر هم مانند اهالی‌اش با تعصب برای این حوزه کار می‌کند و برای آن دلسوزانه زحمت می‌کشد.

 بهتر است مدیران عرصه هنرهای نمایشی آگاه باشند تنها کاری که می‌توانند برای یک خبرنگار تئاتر انجام دهند احترام به او است که البته به راحتی آن را به کنار رانده اند. طی مدت یک سال رسانه‌هایی برجسته همچون خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های نام آشنا خودشان را در یک صفحه مخصوص وقف تئاتر می‌کنند تا این چنین مورد بی احترامی قرار بگیرند؟!

خبرنگار تئاتر برای احقاق حق هنرمند و مدیر این حوزه، خودش را به پلی تبدیل کرده تا صدای آن‌ها را به گوش یک دیگر برساند. حال در بزرگترین رویداد تئاتر کشور همین خبرنگارها مورد بی‌احترامی و برخوردهای حقارت‌بار قرار گرفته‌اند.

سال‌های گذشته را فراموش نمی‌کنم که دوستانی که بر صندلی مدیریتی تکیه زده‌ بوند چگونه شرایطی را در حیات مرکز هنرهای نمایشی فراهم کردندکه خبرنگارها به افتضاح ترین شکل ممکن برای دریافت کارت‌ها و بلیت‌های نمایش در آنجا تجمع کنند. این که برخی از آنها را برای اولین بار بود که می‌دیدیم جای خود اما همین دوستان را در هیچ کدام از نشست ها و فضا‌های رسانه‌ای نمی‌بینیم. این اتفاق هم از عدم صلاحیت مسئولان ذی‌ربط بر‌می‌آید.

نحوه ارائه کارت‌ها به خبرگزاری‌ها و تعداد کم آن‌ها را می‌توان تا جایی هضم کرد و ندید گرفت اما مطلع هستیم به چه نهادها و افرادی بی‌ارتباطی بلیت رسیده است که قطعهاً به آنها در ادامه روز‌های برگزاری جشنواره اشاره خواهیم داشت، اما این که کارت‌هایی که به خبرنگار ها می‌دهند حکم پاستیل را هم ندارد و او نمی‌تواند با آن به لحاظ شأنیت کاری‌اش با سایرین تفاوتی در بزرگترین فستیوال تئاتری داشته باشد؟!

پیشتر رسا‌نه‌ها با «مدیر روابط عمومی مرکز هنر‌های نمایشی» این نکته را در میان گذاشته بودند که نحوه خرید بلیط ها به صورتی که برای جشنواره آیینی سنتی ترتیب داده‌بودند مناسب نیست و همان موقع هم نتوانسته بود مفید واقع شود اما دوستان در جلسات مدیریتی دوباره برخلاف در نظر گرفتن نارضایتی مخاطبان خود من جمله خبرنگارها همان رویه را پیش گرفتند حال این که پای چه منفعتی در میان است بماند که در فرصت مناسب از آن بحث نیز رونمایی خواهیم کرد.

اما شنیدیم که بیش از 400 خبرنگار کارت دریافت‌ کرده‌اند و بیش از 300 رسانه توسط مدیران نیز کشف شده‌اند که محق دریافت کارت‌ها و بلیت‌های جشنواره بود‌ه‌اند.

حذف خبرنگار در مهمترین رویداد تئاتری می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد که با شرایط موجود به نظر می‌رسد این رخداد با برنامه ریزی از پیش تعیین شده صورت گرفته است. به هر حال قطعاً آثار خارجی دارای نکاتی هستند که از نظر دوستان مدیر بهتر است خبرنگارها از دیدن آنها جا بمانند. بر اساس شنیده‌های خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس در آثار خارجی که قرار است در ایام جشنواره تئاتر فجر به روی صحنه بروند نکاتی وجود داشته که قطعاً در صورت رعایت نکردن موارد لازم وزیر فرهنگ و ارشاد نیز باید پاسخ‌گو باشد و نمی‌توان این طور فکر کرد که با حذف خبرنگار می‌توان از رسا‌نه‌ای شدن این نوع اتفاقات خود‌داری کرد.

حال در چنین شرایطی که اصحاب رسانه مورد بی احترامی مدیریت موجود در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر قرار گرفته‌اند باید چه توقعی داشت و چه فکری کرد؟!