شامگاه جمعه سکاندار سرزمین اژدهای زرد (رئیس جمهور چین) و شریک بزرگ دوران سخت- پس از ۱۴ سال- در صدر یک هیأت بلند پایه سیاسی، اقتصادی راهی ایران شد تا فصل تازه‌ای از ارتقای سطح روابط اقتصادی، سیاسی در دوران پساتحریم آغاز شود.  اما این بار نوع ارتقای سطح مناسبات روابط در زمینه‌های مختلف اقتصادی و سیاسی بین دو کشوری که پیشینه روابطشان به دو هزار سال و از طریق جاده ابریشم برمی‌گردد؛ در دوران پسا تحریم برد-برد خواهد بود. از همین رو سطح مناسبات ایران و چین در دوره تحریم از دو جنبه قابل نقد و بررسی است:  نخست اژدهای زرد در دوران تحریم‌ها شریک دوران سخت ایران و به اذعان مسؤولان این کشور هم در طی ۶ سال بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران محسوب می‌شده است. بنابراین در دوران پایداری تحریم‌های سخت از جمله تحریم نفتی، این کشور در گستره روابط اقتصادی یکی از مشتریان بزرگ نفت ایران بوده و در مقابل کالاهای مورد نیاز کشور را در بخش صنعتی تأمین می‌کرده است.  دوم اینکه با ادامه واردات بی‌رویه کالاهای بعضا کم کیفیت از این کشور، خطر بزرگی همواره بخش تولیدی غیر رقابتی در ایران را تهدید می‌کرده و از طرفی مصرف کننده هم از کیفیت کالاهای چینی رضایت چندانی نداشته است؛ در این مورد عمده انتقاد‌ها براین نکته استوار است که در مجموع بازار ایران در سلطه کالاهای چینی بوده و از سویی بسیاری از تولید کنندگان هم از رینگ رقابت با چینی‌ها خارج شده‌اند. در این دوره حتی برخی محصولات بظاهر وطنی نیز از سوی چینی‌ها تولید می‌شده است؛ البته بخشی از این انتقاد‌ها توأم با بدبینی، نتیجه بد عمل کردن برخی تاجران ایرانی در حوزه تجارت و برخی از سرمایه گذاران چینی در ایران بوده که به وعده‌های داده شده پایبند نبوده‌اند.  گفتنی است، در سرزمین اژدهای زرد محصولات با کیفیت های متفاوت تولید می‌شود، اما متأسفانه به دلیل سود آوری فراوان عمده محصولاتی که از سوی برخی تاجران ایرانی وارد کشور شده کم کیفیت بوده و مسؤولان چینی هم بار‌ها تأکید کرده‌اند که مسبب سرازیر شدن کالاهای درجه دو و سه چینی در بازار ایران برخی تاجران ایرانی و قاچاقچیان هستند.  حال با حضور هیأت بلند پایه چینی در ایران، قرار است شاهراه تاریخی ابریشم که هر دو کشور به آن مباهات می‌کنند، با ایده‌های دیگری ازجمله کمربند اقتصادی جاده ابریشم و جاده ابریشم دریایی دوباره احیا گردد و سنگ بنای یک خاورمیانه صنعتی پی ریزی شود.  بنابراین انتظار می‌رود سطح روابط اقتصادی - تجاری دو کشور بر اصل منافع متقابل و برد- برد شکل گیرد.  در این ارتباط ایران از یک طرف حدود ۲۲ میلیارد دلار به عنوان وثیقه تامین مالی خارجی در چین دارایی دارد و از طرف دیگر به دنبال آغاز فاز عملیاتی پروژه‌های عظیم اقتصادی و عمرانی است که نیازمند سرمایه گذاری و مشارکت طرف‌های خارجی است؛ در این بین چین با انتقال دانش فنی و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مختلف اقتصادی و عمرانی می‌تواند با ایجاد فضای برد-برد به فضای یک طرفه برد-باخت پایان دهد و به این مهم برسد که ایران دیگر تنها دروازه واردات برای اژدهای زرد نخواهد بود.
در این باره هرچند سطح حجم مبادلات تجاری ایران و چین در سال ۲۰۱۴ میلادی به ۵۱ میلیارد دلار رسیده، اما با عمق بخشیدن به روابط اقتصادی برد-برد این سطح از روابط به بیش از دوبرابر افزایش و از ۱۰۰ میلیارد دلار خواهد گذشت.  حال رئیس جمهور چین در ایران است تا با امضای ۱۷توافق نامه همکاری و تخصیص اعتبار ویژه برای فاینانس طرح‌ها در ایران دست پر به سرزمین اژدهای زرد برگردد.