رضایی در این دیدار درباره رفتارهای خصمانه آمریکا با ایران پس از توافق هسته ای و نقض برجام نیز گفت: ما آثار و رفتارهای آنها را می بینیم، غربی ها مساله موشکی را بی خود مطرح کرده اند، الآن تحریم هایی که در کنگره آمریکا در حال بحث است و یا مساله ویزا که بلافاصله پس از اجرا شدن برجام مطرح کردند و به تصویب رسید، اینها بیانگر این است که آمریکایی ها به دشمنی ها ادامه می دهند؛ بنابراین برجام را نقض کرده اند.

رضایی در ادامه گفت: مبنای قضاوت ما آن چیزی است که مقام معظم رهبری تصویب کرده است؛ برمبنای آن نباید هیچ تحریمی و به هیچ بهانه ای صورت می گرفت ولی متاسفانه این کار شده و ادامه هم دارد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام همچین درباره صحیح بودن نقد برجام گفت: چرا نقد کردن برجام درست نباشد؟ مهم، این است که بدانیم چه چیزی باید نقد شود وچه چیزی نباید نقد شود.

رضایی گفت : چیزی که شورای امنیت ملی ایران تصویب کرده یا مجلس تصویب کرده است، نمی تواند به تنهایی مبنا باشد چرا که مصوبه رهبری اعم از آن تصمیمات است و مواد دیگری هم در مصوبه رهبری هست که در مصوبه مجلس نیست؛ لذا مبنای قضاوت رسمی کشور را مصوبه رهبری تشکیل می دهد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: سه نوع مصوبه و سند درباره برجام در دستگاه دیپلماسی ایران وجود دارد. برجام مصوب شورای امنیت ملی، برجام مصوب مجلس شورای اسلامی و برجامی که مصوب رهبر معظم انقلاب است.

رضایی گفت: برجام مصوبه رهبر انقلاب هم مصوبه شورای امنیت را در بر دارد و هم مجلس را و همچنین نکات دیگری را در بر دارد.

او افزاد: بنابراین مبنای قضاوت ها باید مصوبه رهبر انقلاب باشد. لذا بعضی از آقایانی هم که از برجام انتقاد می کنند حواسشان باشد که برجام شورای امنیت یا مجلس را می خواهند انتقاد کنند، انتقاد کنند؛ برجامی که آمریکایی ها از آن نام می برند باید نقد شود. عدم تعهدات امریکا باید نقد شود. نقض برجام باید نقد شود اما رهبری و نظام جمهوری اسلامی ایران برجام را مشروط پذیرفته است.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: مساله ای که ما داریم، نقض برجام است. عدم انجام تعهدات آمریکا است. اینها را ما باید دست بگذاریم و مطالبه گری کنیم و فشاور بیاوریم تا حق خود را استیفا کنیم.

رضایی افزود : آنچه در برجام باید نقد شود و آنچه نباید نقد شود باید مورد تفکیک قرار گیرد. خود رهبری معظم انقلاب فرمودند در مساله برجام نباید افراط و تفریط صورت گیرد و هردو طرف را نقد کردند. دلیل آن هم این است که موضوعات باید ازهم تفکیک و مشخص شود که چه چیزی باید نقد شود وچه چیزی نباید نقد شود.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره اقدام متقابل ایران در برابر نقض برجام نیز گفت: آمریکایی ها به بهانه های مختلف، می خواهند ما را تحریم کنند. به نظر من باید فعالیت کنیم. خود آقای اوباما گفته که ایرانیان تعهداتشان را انجام داده اند، اما روح برجام هنوز جا دارد.

رضایی ادامه داد : این حرف ماست. شما حرف ما را به خود ما می زنید؟ مرد حسابی! تو روح برجام را زیر پا گذاشتی، مگر بحث نبود که رابطه عدم تنشی بوجود بیاید؟ شما که دارید به سمت تنش می روید.

وی گفت: به نظر من کمیته نظارت باید 6-5 پرونده جدی ایجاد کند و آنها را در کمیسیونی که طبق خود قانون برجام است به جریان بیاندازیم، چون طبق برجام طرفین می توانند (این کار را بکنند) و ما باید از این حقمان استفاده کنیم. چرا استفاده نکنیم؟

رضایی درباره ابعاد اقتصادی در متن برجام نیز گفت: البته در مذاکرات هسته ای باید به موضوع مبادلات دلاری و انتقال ارزها و درآمدهای دلاری توجه بیشتری می شد. طرف آمریکایی مدعی شده که این بحث جزو تحریم های اولیه بوده که ارتباطی با تحریم های هسته ای ندارد، ولی بیشتر تحریم های مبادلات دلار در تحریم های هسته ای وجود داشته است.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام خاطر نشان کرد: حالا یک بخش اولیه اش هم در قبل از آن بوده، این یک اشکال است که تیم مذاکره کننده نباید زیر بار قبول این ادعای آمریکایی ها می رفتند. از طرف دیگر وقتی که یک تحریمی به تحریم دیگر گره می خورد، باید برای برداشتن کامل تحریم دوم ، ارتباط آن با تحریم قبلی اگر هم وجود داشته ، قیچی می شد.

وی افزود: باید یک فرمولی و یک جملاتی در پیوست دوم برجام که پیوست تحریم ها است، می آمد که این رابطه قطع می شد، اگر قطع نمی شد چه می شد؟ یعنی شما همه نوع تجارتی می توانستی انجام دهی، اما پول آن را نمی توانی دریافت کنی. این درست است؟ شما آزاد هستید صادرات و واردات کنید، اما پول نمی توانید تبادل کنید. خب این یعنی هیچ! چرا که آن روی دیگر سکه صادرات و واردات، مساله مبادلات ارزی است.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره انجام تعهدات آمریکایی ها در قبال ایران تصریح کرد: آنها تعهدات خود را انجام نمی دهند و ازطرف دیگر، برخی از تعهدات را نقض می کنند. پس ضعف هایی در برجام وجود دارد، (شامل) عدم اجرای تعهدات وعدم پای بندی به تعهداتی که (آنها) پذیرفته اند.