زهرا امیدواری، خواهر شهید، با افتخار از برادرش می‌گوید. همه مصاحبه‌های مدافعین حرم به‌گونه‌ای توأم با اشک خانواده‌های این آسمانیان بود اما زهرا امیدواری چنان امیدوارانه و بشاش صحبت می‌کند که گویی برادرش را از دست نداده است.

او با همان لبخند خواهرانه می‌گوید: مطمئن هستیم که راهی بی‌پایان را آغاز کرده بود؛ پایانی بر فنای دنیای فانی و آغازی بر ابدیتی که با خدا معامله کرد. بنابراین دلمان را به ضریح اهل بیت در جای‌جای بلاد اسلامی ‌گره زدیم زیرا می‌دانیم دفاع از حریم حضرت زینب(س) یعنی دفاع از حرمت همه ائمه اطهار(ع). آنچه باعث آرامش و شادی ما از این شهادت است، رضایتی است که اهل بیت از برادرم دارند؛ همان‌گونه که او همیشه به دنبال کسب رضایت معصومین(ع) بود. زهرا امیدواری می‌افزاید: حسین شدیداً به امیرالمؤمنین(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) ارادت داشت؛ به‎نحوی که در تمامی ‌لحظات زندگی، این 2 معصوم را بر زندگی‌اش ناظر و حاضر می‌دید. او در تمامی ‌اعمال و رفتارش تا جایی که طاقت بدنی و توان روحی روانی داشت، از حضرت علی(ع) و توصیه‌ها و حکمت‌های ایشان پیروی می‌کرد و معتقد بود باید به‌گونه‌ای زندگی کنیم که انگار در برابر آن حضرت گام بر می‌داریم. برادرم اعتقاد داشت که اگر کاری برای رضای خدا و تأیید امیرالمؤمنین می‌کند، در اصل خدمتگزاری به خود است نه به دین.

کینه دشمنان آل الله را به دل داشت

خواهر این شهید مدافع حرم می‌افزاید: برادرم در زندگی اجتماعی و رفتار با خانواده در عین اینکه انسان بسیار کوشا و پرتلاشی بود اما خیلی بشاش و خوش‌اخلاق بود. با ورودش به هر مجلس و میهمانی، همه متوجه تغییر فضای آن جمع می‌شدند زیرا حسین با همه مزاح می‌کرد اما هرگز دل کسی را در شوخی و مزاح نمی‌شکست. شهید حسین امیدواری به‌قدری مهربان بود که هرگز کینه کسی را به دل نمی‌گرفت. البته معتقد بود باید کینه کسانی که به حریم اهل بیت(ع) تجاوز می‌کنند را در دل نگه داشت. زهرا امیدواری اضافه می‌کند: حسین هرگز به خود اجازه دخالت و سرکشی در زندگی دیگران را نمی‌داد لذا هرگز درباره کسی قضاوت نمی‌کرد. زیرا معتقد بود شاید دریچه و زاویه دید ما درباره آن فرد کامل نباشد و ما به آنچه بر آن فرد گذشته، آگاه نباشیم. بنابراین هرگز نباید به خود اجازه قضاوت دیگران را بدهیم. او معتقد بود که خداوند و برگزیدگانش بهترین قاضی‌های جهان هستند و چون با چشم سر نمی‌توان از روی ظاهر کسی را قضاوت کرد، به‌شدت باید از این مسأله پرهیز نمود.

برای رفتن به سوریه لحظه‌ای تردید نکرد

شهید حسین امیدواری راه دفاع از حرم را از قم آغاز می‌کند. خواهر او در این باره می‌گوید: بردارم وانتی داشت و در بازار مبل کار می‌کرد و مبل‌ها را به آدرس‌های مورد نظر می‌برد. با اینکه در هیچ‌یک از ارگان‌های نظامی ‌کار نکرده بود اما هنگامی ‌که در قم از یکی از دوستان شنیده بود که برای اعزام به سوریه و دفاع از حریم حرم نیرو جذب می‌کنند، لحظه‌ای تعلل نکرد و دل به راهی داد که دلداده‌اش را در آنجا جست‎وجو می‌کرد.

البته شهید صرفاً با نیت به‌شهادت‌رسیدن عازم سوریه نشد. او معتقد بود ما برای سرافرازی دین هر کاری که می‌توانیم باید انجام دهیم، یا کشته می‌شویم یا سالم به میهن برمی‌گردیم.  شهید امیدواری یک ماه قبل از اعزام خواب دید که در صفی ایستاده است و حضرت رقیه(س) دست ایشان و چند نفر دیگر را گرفته و از صف بیرون می‌کشند. هنگامی‌که این خواب را برای 3 خواهرش تعریف می‌کند، آنان مطمئن می‌شوند که شهادت برادرشان حتمی ‌است زیرا او از صف عاشقان انتخاب شده است.

دیدار با مقام معظم رهبری شیرین خاطره عمرمان شد

یکی از شیرین‌ترین خاطره‌های این خانواده که در ماه مبارک رمضان رقم خورده، دیدار با مقام معظم رهبری است. زهرا امیدواری در این باره می‌گوید: با اینکه هوا گرم بود و تشنگی و گرسنگی بر ما غلبه کرده بود و راه هم دور بود اما با زیارت حضرت آقا خستگی و تشنگی از یادمان رفت. خدا را شکر می‌کنیم که با بیانات گهربار و معنوی امام خامنه‌ای باز هم دلمان بیشتر آرام گرفت و به برکت خون پاک شهدا توانستیم این عزیزِ عزیزتر از جان را از نزدیک ملاقات کنیم. شهید حسین امیدواری دل‌نوشته‌ای را به خواهرانش داد تا به همگان چرایی رفتن به سوریه را توضیح دهد. با هم این متن را مرور می‎کنیم:«حمله به حرمین به دلیل مشکل در اعتقادات و مذهب افراد است و در آن صورت کسی که با سر پا بودن این حرم مشکل دارد، با زنده‌بودن امام زمان شیعیان(عج) نیز مشکل دارد. مسلماً شرارت چنین کسانی با تخریب حرمین تمام نمی‌شود بلکه با خراب‌کردن حرم‌های شریف تازه کارشان آغاز می‌شود و دست به قتل و غارت زنده‌ها می‌زنند. در مقابل چنین افرادی هرقدر به عقب برگردید، آنها جلوتر می‌آیند و تا شما را داخل دره نیندازند و ریشه شما را نکَنند، دست از جنایات خود برنمی‌دارند. از این رو، از همان اول باید جلویشان ایستادگی کرد. علاوه بر این، ما در مقامی ‌نیستیم که بتوانیم دِینمان را در برابر اسلام و ائمه ادا کنیم. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که جان ناقابلمان را در راه اسلام و دفاع از حرم آل‌الله بدهیم و ان‌شاءالله از ما قبول بکنند. »

شهید حسین امیدواری که از طریق بسیج ثبت نام کرده و با گذراندن دوره‌های آموزشی لازم در تاریخ 12 دی‌ماه سال 94 عازم سوریه شده بود، در 21 دی‌ماه همان سال به فیض شهادت نایل شد.