به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایرنا ، نیروهای مسلح عراق و پیشاپیش آن گروه های مقاومت اسلامی زیر مجموعه الحشدالشعبی، در تابستان2014 آمرلی، جرف النصر(جرف الصخر)، جلولا و سعدیه، سامرا و بلد را از دسترس داعش خارج کردند و سپس در طول زمستان 2015 به سامرا رفتند و شهرهای الدور، العلم و در نهایت تکریت را آزاد کردند و پیروزی در پس پیروزی را رقم زدند.
سال 2016 نیز سال پیروزی های بزرگ عراقی ها بویژه الحشدالشعبی بود که توانستند الرمادی و فلوجه و شهرهای اقماری آن را بطور کامل آزاد کنند و به اسطوره داعش در این مناطق پایان دهند و جزیره الخالدیه آخرین آن بود که در لابلای انبوه درختان و پناهگاه های پر تونل و قلعه های مستحکم آن جنگ سختی در ماه آگوست در گرفت و بیش از هزار داعشی کشته شدند.
اکنون 27ماه نبرد بی امان از پشت دروازه های بغداد(در ژوئن 2014) تا اعماق استان الانبار و دروازه های موصل، داعش را به شدت تضعیف کرده است، بطوری که سازمان رزم این گروه تروریستی تقریبا از هم پاشیده است. 
الحشدالشعبی و نیروهای مسلح عراق از روزی که با ندای مرجعیت عالی این کشور آستین ها را بالا زدند و موفق شدند محاصره بغداد را بشکنند تا به امروز که به نزدیکی خط پایان داعش رسیده اند، هزاران شهید و قربانی تقدیم راه مبارزه با تروریسم کرده اند که بهای سنگینی بود که به نمایندگی از جهان پرداختند.
حالا که عراق در بهترین وضعیت نظامی در تمام 27ماه گذشته قرار دارد و ثابت کرده که می تواند با کمترین تلفات و خسارات موصل را از داعش پس بگیرد، همه جمع شده اند تا سهمی بردارند و به قول برخی شخصیت های سیاسی عراق، پیروزی بر تروریسم در عراق را به نفع خود مصادره کنند.
آمریکایی ها از روز اول به بهانه اینکه قصد مداخله نظامی و بازگرداندن نیروهایشان به عراق را ندارند، از اولیه ترین کمک ها به عراق، در روزهای سخت امتناع کردند و نه از ارتش های اروپایی خبری بود و نه از دولت های منطقه ای که خود متهم به حمایت از تروریسم بودند. 
آن روزهای سخت، جز یک کشور همسایه، نه فرانسه بود و نه انگلیس و نه کانادا و حتی زمانی که آمریکا ائتلاف ضد داعش را با حضور بیش از 60 کشور تشکیل داد، به غیر از خسارت چیزی عاید عراقی ها نشد و آن بمباران های نیروهای عراقی بود که هربار مدعی شدند اشتباهی صورت گرفته است.
و دولت های منطقه ای چه کردند؟ ترکیه حتی از بستن مرزهایش به روی داعش و گروه های تروریستی خودداری نکرد و برخی دولت های عرب خلیج فارس نیز از سلاح و خودرو تا پول و امکانات، چیزی برای تروریست ها کم نگذاشتند.
اکنون اما خبرها از شمال عراق حاکی است که آمریکایی ها با نیروی ویژه و تجهیزات مدرن و سلاح سنگین وارد پایگاه القیاره شده اند و فرانسه واحدهای توپخانه خود را در حوالی القیاره مستقر کرده است و انگلیسی ها، نیرو وارد منطقه کرده اند. 
ترکیه هم می گوید قصد دارد که همانند عملیات سپر فرات در شمال سوریه، نیروهایش را وارد موصل کند و در مقابل صداهایی از آن سامان به گوش می رسد که الحشدالشعبی نباید در عملیات حضور یابد. 
کسانی که نه تنها در جنگ علیه داعش نقش چندانی نداشته اند و حتی برخی هاشان متهم اول در پرونده سقوط موصل هستند، یک پا ایستاده اند تا مانع مشارکت نیروهایی شوند که جزیی از سازمان نظامی عراق و زیر نظر فرمانده کل نیروهای مسلح این کشور قرار دارند و 27 ماه، بار نبرد علیه داعش را به دوش کشیده اند.
این روزها زمزمه هایی وجود دارد مبنی بر اینکه قرار است، آمریکایی ها این عملیات را به نام خود تمام کنند تا مصداق این ضرب المثل ایرانی شود که 'کار را که کرد؟، آنکه تمام کرد!' و بقیه نیز آماده شده اند تا از سفره موصل سهم بردارند و حال آنکه استان نینوا و موصل مرکز آن بخشی از سرزمین عراق و دولت مرکزی است.
موضوع به حدی غیر قابل انکار است که اسکندر وتوت یک نماینده پارلمان عراق هشدار می دهد که قدرت های بین المللی و منطقه ای قصد دارند پیروزی های عراقی ها را بر داعش مصادره کرده و موصل و بخش هایی از شمال عراق را از دولت مرکزی جدا کنند. 
اکنون به نظر می رسد، دولت عراق در معرض یک آزمون مهم و حساس تاریخی قرار دارد و در عین حال، با تکیه بر نیروی مردمی و ظرفیت های موجود این کشور قادر خواهد بود، افتخار پیروزی های بزرگ بر تروریسم را که با خون هزاران شهید در آمیخته است، حفظ کند و با وجود صدها هزار نیروی داوطلب مردمی در کنار نیروهای مسلح، می تواند باقی مانده داعش را نیز نابود کند؛ چنانچه این توانمندی و قدرت را به اثبات رسانده است.