ضد تبعیض

سال 1945 در «میندانائو» دومین جزیره از مجموعه جزایر بزرگ فیلیپین به دنیا آمد. مادرش مسلمان و پدرش کاتولیک و فرمانداریکی از استانها بود. «رودریگو» با تحصیل در رشته حقوق ، چند سال وکالت کرد و مدتی هم دادستان بود. پیش از اینکه به ریاست جمهوری برسد مدتی در مرکز «میندانائو» یعنی شهر «داوائو» معاون شهردار و سپس برای 20 سال شهردار این شهر شد. در فاصله سالهای 1998 تا 2001 نیز نمایندگی مردم این شهر را در مجلس به عهده داشت. از همان زمان شهردار شدن به سخت گیری با مجرمان معروف شد. او نخستین شهرداری است که به مسلمانان اجازه داد نماینده رسمی در دولت محلی داشته باشند و قانون ضد تبعیض را در ایالت خودش به اجرا گذاشت.

آقای شهردار

«رودریگو» به عنوان شهردار برای پیشرفت «میندانائو» و برقراری آرامش و نظم در آن تلاش زیادی کرد و در فاصله سالهای 1985 تا 2000 نرخ جرم و جنایت در شهر را بشدت کاهش داد. در سالهای بعد ، آوازه اقدام های شهردار سختگیر از مرزهای فیلیپین فراتر رفت و سبب شد جایزه جایزه انجمن آمریکایی سرطان ، جایزه ضد دخانیات سنگاپور و چند جایزه دیگر جهانی به او اختصاص پیدا کند . البته «رودریگو» این جایزه ها و همچنین جایزه جهانی شهرداران را رد کرد و در پاسخ به خبرنگاران تنها چند کلمه گفت: «... من فقط کارم را انجام دادم...». البته همین چند کلمه مختصر هم برای خبرنگاران خوشایند بود چون شهردار بر خلاف همیشه نه فحشی به گردانندگان جایزه های جهانی داد و نه برای خبرنگاران لیچار بافت !

 ترامپِ فیلیپین

به نظر می رسید کم کم به شهردار دائم العمر تبدیل می شود اما از زمان رئیس جمهور پیشین «آکینو»  او نیز فعالیت های جدی تر سیاسی خود را با انتقاد از دولت آغاز کرد. حالا به خاطر اخلاق خاص و پیشینه ای که در شهرداری داشت به «رودی» و «دیگونگ » مشهور شده بود و هر از چندی با سخنان تند و گزنده اش سیاست های دولت را مورد نوازش قرار می داد. وقتی تصمیم گرفت کاندیدای ریاست جمهوری بشود وعده داد که در 6 ماه بزهکاری و جرم و جنایت را از بین می برد و از کشتن هزاران مجرم برای این هدف وحشتی ندارد. حمایت از برقراری دوباره مجازات اعدام برای جرایم جدی، وعده پاکسازی تشکیلات دولتی از فساد و... از جمله شعارهای او بود که البته هر بار در سخنرانی هایش برای تشریح راهکارهای دستیابی به این اهداف با شوخی ها و کلمات مستهجن رقیبان و مخالفانش را مورد حمله قرار می داد. او آنقدر به  روش فحاشی مبارزاتی خودش پایبند بود که همه به او لقب « ترامپ فیلیپین» را داده بودند.

آقای رئیس جمهور

مخالفان «ترامپ فیلیپین» بیکار ننشستند و برای شکست دادن او در انتخابات همه سوابق منفی اش را روی دایره ریختند. از اینکه «رودریگو» در دوران شهرداری اش با برخی تشکیلات مخفی و زیر زمینی ارتباط داشته ، در دستگیری و کشتن عوامل توزیع مواد مخدر غیر قانونی عمل کرده ، بگیرید، تا روابط نامشروع با زنهای مختلف و حتی حضور در یک تجاوز گروهی در دوران جوانی و... جالب اینکه «دیگونگ» هیچ تلاشی برای تکذیب این اتهام ها نکرد و برخی از آنها را پذیرفت و با شوخی های مستهجن و چند فحش آبدار به سیاستمداران ریاکار رقیبش پاسخ گفت.

شرکت کنندگان در انتخابات با همه این حرف و حدیثها انگار صراحت ، شجاعت و جدیت  او را در مبارزه با فساد اداری و دولتی بیشتر از نقاط ضعف و منفی اش می دیدند. آنها از روند سنتی حاکم بر سیاست های دولت های پیشین خسته شده بودند و برای همین 5 ماه پیش ترجیح دادند «رودریگو» ی تند خو و افراطی را به ریاست جمهوری انتخاب کنند.

سر به سرم نگذارید!

در 71 سالگی هم به آرزوی خودش رسید و هم مردم «میندانائو» را به آرزویشان رساند و نخستین فردی شد که از این منطقه توسعه نیافته و محروم به ریاست جمهوری دست پیدا می کند. تنها چند روز از رئیس جمهور شدنش نگذشته بود که حمله اول را به اسقف های کلیسا که از دیرباز نفوذ گسترده ای در امور سیاسی داشتند و مردم را تشویق کرده بودند تا به او رأی ندهند آغاز کرد. هشدار داد که قدرتی بیشتر از آنها دارد و بعد اضافه کرد: «بهتر است سر به سر من نگذارید حرامزاده ها وگرنه گناهان شما ریاکاران فاسد را فاش می کنم». آخر حرفهایش هم آنها را به باد انتقاد گرفت که چرا جلوی توزیع وسایل ضد بارداری را در فیلیپین گرفته اند!

دوباره ترمز برید

غرب و بیشتر آمریکایی ها از همان اول با او و سیاست مبارزه با فسادش سر ناسازگاری گذاشتند. «رودریگو» هم البته کم نمی آورد و به یکی از مخالفان سرسخت غرب تبدیل شده بود. 20 تیرماه همین امسال با انتقاد از سیاست های آمریکا در سوریه ، عراق و... گفت : آمریکا ، تروریسم را وارد خاورمیانه کرد. دو ماه بعد در سفر به «لائوس»  بعد پس از اینکه شنید «اوباما» از او و سیاست هایش انتقاد کرده است در حالیکه سعی می کرد خودش را کنترل کند به خبرنگار گفت: به اوباما هشدار می دهم در این باره اظهار نظر نکند وگرنه مجبور می شوم به او فحش بدهم! اما در پایان صحبت هایش ترمز برید و گفت: ... من رهبر یک کشور مستقل هستم...از اوبامای (...) دستور نمی گیرم!( البته بیشتر خبرگزاری ها آن «سه نقطه» پس از اوباما را که به فیلیپینی گفته شده بود «حرامزاده» ترجمه کردند ولی آنهایی که زبان فیلیپینی را خوب بلدند این عبارات را جوری ترجمه کرده اند که در هیچ روزنامه ای قابل چاپ نیست! ظاهراً فحش آخر «رودریگو» آنقدر رکیک و آبدار بود که اوباما ترجیح داد برنامه دیدارش با او را فوری لغو کند.

جنبه های فرهنگی

ما ایرانی ها اگر چه  تا امروز نام شهر «داوائو» را کمتر شنیده ایم اما موزهای خوشمزه اش را خوب می شناسیم. « رودریگو» به دلیل همین صادرات گسترده موز به ایران در دوران شهرداری اش ، کشور ما را خوب می شناسد و اعلام کرده به روابط تجاری – فرهنگی مستحکم با ایران علاقمند است. او زمانی که شهردار بود در دیدار با سفیر سابق کشورمان ابراز امیدواری کرده بود بتواند به ایران سفر کند. از آنجا که «هیتلر فیلیپین» پیش از این به توسعه روابط تجاری – فرهنگی با ایران ابراز علاقه کرده است، مسؤولان وزارت خارجه باید بیشتر حواسشان به جنبه های فرهنگی سخنرانی احتمالی  «رودریگو» در ایران و عباراتی که ممکن است در باره «اوباما» به کار ببرد، باشند!