به گزارش «قدس آنلاین» به نقل از فارس، کامران مجیدی تهیه کننده فیلم «لاک قرمز»  درباره نحوه اکران فیلم و عدم تعادل در اکران فیلم گفت: نسیم صبا پخش کار را برعهده گرفت اما وضعیت پخش فیلم راضی کننده نیست. فیلم از ابتدا با ۸ سالن سینما آغاز شد و رفته رفته با اقبال مخاطبان ما توانستیم شاهد افزایش سالن به ۱۷ سالن باشیم.  

وی با گلایه از نحوه نمایش فیلم گفت: اگر توجه کنید خواهید دید برخی از فیلم ها ۱۳۳ سالن در اختیار دارند، برخی ۱۰۰ سالن در اختیار دارند اما فیلم «لاک قرمز» با این که همه از فیلم به عنوان یک فیلم اخلاق مدار و در جهت تحکیم خانواده  یاد می کنند تنها ۱۷ سالن دارد که برخی از آن ها به صورت تک سانس در اختیار ما قرار گرفته است. این فیلم بدون حمایت دولت و تنها با هزینه شخصی ساخته شد و در روزهای ابتدایی  سینما آزادی  تنها یک سانس در اختیار فیلم قرارداد.

مجیدی در ادامه گفت: اگر سالنی به فیلم ما اضافه شده تنها به دلیل اقبال مخاطب است. ما در میدان انقلاب با سختی یک سالن (مرکزی) را در اختیار گرفتیم  جالب است که جلوی سالن و سردر سر مزین به یک فیلم است که دارای ۱۳۳ سالن است وقتی از سالن دار می خواهم تا  تبلیغ فیلمم را جلوتر قرار دهد گلایه مند می شود درحالی که فیلم با اقبال نوجوانان و دانش آموزان دبیرستانی مواجه شده است. وی با گلایه از عدم حمایت سازمان سینمایی در ارایه سالن های در اختیار سینما شهر گفت: با مدیر سینما برای در اختیار گرفتن دو سانس از سینما فرهنگ صحبت کردم ایشان هم با توضیح درباره سینما فرهنگ و اینکه تنها دو سالن در اختیار دارد که یک سالن در اختیار هنر و تجربه است و سالن دیگر آن در اختیار یک فیلم است که تمام سینماهای کشور را در اختیار گرفته  با این اوصاف چگونه از فیلمی که به دور از هرگونه سیاه نمایی در حوزه اخلاق و آسیب شناسی جامعه ساخته شده حمایت می شود. آسیب هایی که در دوره نوجوانی فرزندان ما با آن مواجه هستند و باید آنها را با این نوع آسیب ها  و مشکلات آگاه کرد تا بتوانند مهارت های زندگی را بیاموزند و به درستی در جامعه راه یابند.  

مجیدی در ادامه با گلایه از آموزش و پرورش گفت:با سختی و مشقت فراوان فیلم را برای شورایی که درباره  فیلم‌ها نظر می دهند و مدارس را مجاب به دیدن فیلم در سالن های سینما می کنند امروز رساندم. حال باید ببینم نظر این شورا چیست در حالی که باید این فیلم برای نوجوانان نمایش داده شود و این بخشی از آگاهی بخشی و تربیت نوجوان است. بخشی از کارهای آموزش و پرورش است که من با هزینه شخصی و بدون حمایت از نهادها و ارگان ها ساختم حال که فیلم ساخته شده باید از این اثر که می تواند آگاهی بخش باشد حمایت کنند اما تهیه کننده باید به دنبال حمایت از آموزش و پرورش باشد.  

وی در ادامه گفت: ممکن است همه دوستان بگویند فیلم تلخ است بله. از ابتدا هم قصد داشتیم فیلم تلخ اما آموزنده بسازیم قرار نبود تا با ساخت اثر مخاطب را به خنده وادار کنیم. از ابتدا تصمیم داشتیم آسیب شناسی کنیم و آسیبی که در جامعه است را به درستی و به دور از هر گونه سیاه نمایی به نمایش بگذاریم. به جای اینکه من (تهیه کننده) و کارگردان با فراغ بال به سراغ ساخت اثر دیگر در حوزه آسیب های اجتماعی بروم و با نگاهی سالم یک آسیب را ارزیابی و آن را به تصویر بکشیم باید به دنبال فضای مناسب برای نمایش اثرمان باشیم. فضایی که اجازه دیده شدن به ما بدهد و ما بتوانیم آنچه مدت ها برایش زحمت کشیدیم و پتانسیل ارتباط با مخاطب را دارد به درستی عرضه کنیم.