حمید صالحی در گفت و گو با قدس انلاین با اشاره به تحت نظر گرفتن دریاچه بزنگان توسط محیط زیست از سال ۵۸ اظهار داشت: : تصویب بزنگان به عنوان منطقه نمونه طبیعت گردی منطقی‌تر از تبدیل آن به منطقه گردشگری است.
وی بیان کرد: اعتبار طرح ملی تالاب‌ها که در سال ۹۱ برگشت خورد با پیگیری محیط زیست در سال ۹۴ برای دریاچه بزنگان پایدار شد و در نهایت با کمک اهالی منطقه و بخشداری دریاچه از کم آبی و مرگ حتمی نجات یافت.
وی خاطر نشان کرد: با این حال در آن جا ۸۸ هکتار فضای سبز با شبکه روشنایی، راه دسترسی، آلاچیق، جوی سیمانی و تجهیزات آتش نشانی تعبیه شده است.
وی همچنین با اشاره به تأثیر رشد گیاهان آبزی در سطح دریاچه گفت: کود و سم شیمیایی اراضی کشاورزی از طریق روان آب‌ها وارد دریاچه شده و به صورت غیر طبیعی سبب رشد گیاهان در اعماق دریاچه می‌شود که همین موضوع سبب می‌شود، اکسیژن و حجم آب کم بشود.
صالحی اضافه کرد: تحت این شرایط مرگ و میر گیاه سبب ایجاد بو و تعفن و ایجاد گازهای متان شده و ظرفیت تحمل این محیط را به خطر می‌اندازد.
شایان ذکر است: دریاچه بزنگان به مساحت ۳۹۵ هکتار است که میانگین طولانی ترین مدت بارندگی در آن ۲۸۰ میلیمتر بوده است و این در حالی است که این منطقه در سال‌های اخیر با چنین میزان بارندگی مواجه نبوده است.
نظر شما