به گزارش قدس آنلاین، نعمت‌الله فاضلی درنشست فرهنگ سازمانی توسعه اظهارداشت: سازمان برای عینیت بخشیدن به ارتباطات خود و ایجاد معنای مشترک نیاز به تعامل، ایجاد انرژی، عاطفه و انگیزه دارد تا قوه اندیشه افراد سازمان و نیز خلاقیت، فعالیت، سخت کوشی، همدلی و همزبانی سازمان را افزایش دهد.
وی با طرح این سؤال که علّت ناکامی‌های ما در پروژه‌ها چه بوده، با اشاره به ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی که در این باره تأثیرگذار است افزود: تراکم انباشت قوانین و مقررات، نبود دانش فنی و علم برای استقرار نظم و نبود فرهنگ سازمانی بخشی از عواملی است که طرح مبحث فرهنگ سازمانی توسعه را ضروری می کند.
فاضلی با بیان اینکه امروز گذشت زمان جامعه را به سوی سازمان یافتگی پیش برده است، فرهنگ سازمان را جو حاکم بر سازمان تعریف کرد که همۀ جان و روح سازمان را تشکیل می‌دهد وتصریح کرد: سازمان به یک قهرمان و مدیر نیاز دارد تا به مانند برند، فرهنگ آن سازمان و نیز ذهنیت ها به آن سازمان را شکل دهد.
این مسئول با اشاره به اینکه در ایران در جایگاه سازمان، فرهنگ سازمانی نقشی نداشته است، گفت: بسیاری از برنامه‌ریزی‌ها در ایران مؤثر نبوده که دلیل آن نبود مفهوم فرهنگ سازمان در نظام برنامه‌ریزی ایران است.
وی ادامه داد: به نظر می رسد ما نخواسته‌ایم فرهنگ سازمان را شکل دهیم، برای تحقق آن نیز تلاش نکرده‌ایم و فیزیکی بودن حضور افراد در سازمان و نیز نبود تعهد کاری از نشانه های آن است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بیان کرد: سرمایه سازمان نباید جسم افراد باشد بلکه باید جایگاه فرد به توانمندی وی، نوآوری، خلاقیت، یادگیری و یاددهی باشد و این مهم به سادگی محقق نمی شود زیرا در ایران سازمان یادگیرنده تعریف نشده است و اصلأ یادگیری در سازمان وجود ندارد.
فاضلی با بیان اینکه نبود فرهنگ سازمانی به دلیل اولویت داشتن عمران و آبادانی در مقایسه با انسان و کرامت انسانی بوده است، افزود: اگر در سازمان ها، ارزش های انسان، ظرفیت های وجودی انسان و حقوق انسان به جای حفظ، گسترش و تداوم قدرت در اولویت قرار گیرد، آنگاه فرهنگ سازمانی رشد خواهد کرد.
رئیس پژوهشکدۀ مطالعات اجتماعی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی دولت‌های ضعیف را دولت‌هایی دانست که دستگاه‌ها و سازمان‌هایش با حداقل بهره‌وری و حداکثر هزینه عمل کنند و خاطرنشان کرد: نوع نظام دانایی که بعضا در کشور ما شکل گرفته حاکی از نوعی تفکر پوپولیستی است که کیفیت را نمی‌بیند بلکه آمار می‌خواهد تا بتواند عملکردها را توضیح دهد.
نظر شما