قدس آنلاین - ازدواج کودکان که به صورت پیوند نکاح با فرد زیر ۱۸ سال تعریف شده، در افریقا بیش از هر جای دیگری در جهان به چشم می‌خورد. براساس گزارش سازمان ملل، نیجریه بالاترین نرخ ازدواج کودکان را در دنیا دارد؛ ۷۵ درصد.
مایمونا یک دختر نوجوان است که در روستایی در شمال نیجریه زندگی می‌کند. یک روسری رنگی صورتش را پوشانده و صدایش نرم و لطیف است. او می‌گوید: بهترین هدیه‌ای که هر پدر و مادری می‌تواند به فرزندش بدهد تحصیل است.  
مایمونا شاهد بود که دوستانش در همان دوران کودکی یکی بعد از دیگری ازدواج کردند اما او نمی‌خواست به آن‌ها ملحق شود. او می‌داند که ازدواج زودهنگام امیدهای او برای ادامه تحصیل در دانشگاه را نقش بر آب می‌کند. مایمونا با وجود عدم رضایت بستگانش به تحصیل ادامه داد. اما همه دختران ناحیه این قدر خوش شانس نیستند.
سازمان ملل گزارش می‌کند که در آفریقای سیاه نزدیک به ۳۷ درصد از زنان ۲۰ و ۲۴ ساله قبل از سن ۱۸ سالگی ازواج کرده‌اند. این سازمان پیش بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰ دست کم ۷۰ میلیون کودک در افریقای زیرصحرا با خطر ازدواج زودهنگام مواجه‌اند.
براساس گزارش موسسه بین المللی پلن (Plan International UK) در هر روز ۴۱۰۰۰ دختربچه در جهان وادار به ازدواج می‌شوند. برخی از آن‌ها  تنها ۸-۹ سال دارند. براساس گزارش سازمان ملل (UNICEF) در حال حاضر بیش از ۲۸۰ میلیون دختربچه در جهان با احتمال ازدواج در کودکی رو به رو هستند و اگر روند فعلی ادامه پیدا کند، در دهه آینده بیش از ۱۵۰ میلیون کودک قبل از ۱۸ سالگی ازدواج خواهند کرد. یعنی ۱۵ میلیون کودک در هر سال.
در آمریکای لاتین و کشورهای کارائیب از هر ۵ دختر یکی قبل از سن ۱۸ سالگی ازدواج می‌کند. این آمار در گواتمالا یکی به ازا هر سه دختربچه است. با توجه به شمار جمعیت، تعداد زیادی از کودکان عروس شده ساکن جنوب آسیا هستند.
ازدواج کودکان پدیده پیچیده‌ای است. فقر، نبود آموزش‌های کافی، باورهای فرهنگی و فقدان امنیت عواملی هستند که به این پدیده دامن می‌زنند.
آداب و رسوم سنتی معمولا مورد سوال قرار نمی‌گیرند و مردم بدون هیچ اما و اگری به آن‌ها تن می‌دهند چرا که این رسم و رسوم سال‌های طولانی بخشی از حیات جامعه بوده‌اند. اما گراسا ماشل، بیوه نلسون ماندلا می‌گوید سنت‌ها توسط خود مردم ساخته می‌شوند و مردم هستند که می‌توانند این سنت‌ها را زیر پا بگذارند.
براساس گزارش IDRW و سازمان Girls Not Brides بیش از نیمی از دختران خانواده‌های بسیار فقیر در کشورهای در حال توسعه در کودکی ازدواج می‌کنند. هر جا فقر بیش از اندازه باشد خانواده‌ها و گاهی خود دختران به ازدواج به چشم یک ناجی نگاه می‌کنند.  
ازدواج کودکان طی بحران های انسانی مثلا در جنگ ها یا بعد از فجایع طبیعی افزایش پیدا می کند. هشت تا از ده کشوری که بالاترین نرخ ازدواج کودکان را دارند دارای وضعیتی بی ثبات‌اند.  
در فهرست خطرناک‌ترین کشورها برای زندگی زنان، نام افغانستان به عنوان یکی از اولین کشورها به چشم می‌خورد. ازدواج کودکان در افغانستان بویژه در مناطق روستایی شایع است. ۵۷ درصد از دختران افغان قبل از رسیدن به سن ۱۶ سالگی عروس می‌شوند و آمار مرگ آنان به علت حاملگی زودرس بالاست. کمیسیون مستقل حقوق بشر از ازدواج کودکانی بین هفت تا ده سال در این کشور خبر می دهد.
بنا بر گزارش نشریه foreign policy ده‌ها تن از پدران و بزرگان قومی در ولایات بلخ، فاریاب و جوزجان در مصاحبه‌هایشان گفته‌اند که بسیاری از دختران در جوامع‌شان بین سنین ۹-۱۴ به ازدواج داده می‌شوند.
بعد از دوران طالبان سالن‌های عروسی بازگشایی شد و شادمانی و بوق زدن ماشین عروس و همراهان‌شان در خیابان‌های کابل بار دیگر رواج یافت ولی قانونی برای منع ازدواج کودکان تصویب نشد.
مجگون آمونی دختری ۱۶ ساله است که به خاطر خشونت شوهرش مجبور به فرار و پناه گرفتن در موسسه خدمات اجتماعی در هرات شده است. وی در این مرکز به مدت شش ماه زندگی کرد تا خانواده‌اش راضی به حمایت و پذیرفتن او شوند اما در جامعه افغان هر زنی که از خانه شوهرش فرار کند مایه ننگ خانواده پدری محسوب می‌شود. مجگون زمانی که فقط ۱۱ سال داشت در ازای تحویل دو بسته هروئین به عقد مردی ۶۰ ساله درآمد.
محمد یوسف، یک فعال مدنی از سختی‌های تلاش برای پایان بخشیدن به ازدواج کودکان در افغانستان می‌گوید: وقتی مردم خودشان را جای دخترانی که در سن کودکی ازدواج کرده‌اند بگذازند و به بار مسئولیت‌های خانوادگی که این کودکان باید بر دوش بکشند فکر کنند، آن‌گاه رنج ناشی از ازدواج زودهنگام را در می‌یابند. اینجاست که می‌توانند شروع به تغییر افکار و عقایدشان کنند.
تاهانی، ۸ ساله اهل یمن است و روزهای اول ازدواج با «ماجد» را به یاد می‌آورد؛ وقتی که او ۶ ساله و شوهرش ۲۵ ساله بود: «آن‌ها دست‌هام رو آرایش می‌کردند اما من نمی‌دونستم که قرار است ازدواج کنم. مادرم آمد و گفت بیا اینجا دخترم. آن‌ها لباس تنم کردند و من می‌پرسیدم: کجا دارید منو می‌برید؟»
«وقتی او را دیدم، قایم شدم. از دیدنش متنفر بودم».
استفانی سینکلر، عکاس خبری اهل آمریکاست. او به گواتمالا سفر کرد تا دختران نوجوانی را ملاقات کند که ازدواج کرده و مادر شده بودند. استفانی تصاویر تاثیرگذاری از ازدواج دختران در کودکی ثبت کرده‌ است.
او در مصاحبه با CNN  می‌گوید: بیشتر این دختران جوان نمی‌دانند چه اتفاقی دارد برای آن‌ها می‌افتد.
او می‌گوید: نجود علی وقتی ده ساله بود ازدواج کرد و داستان زندگی‌اش شگفت انگیز است. زیرا او چند ما پس از ازدواج از آزارهای شوهرش که بسیار مسن‌تر از خودش بود فرار کرد و با یک تاکسی خود را به دادگاه صنعا رساند. در آن‌جا از وکیلی به نام شادا ناصر خواست به او کمک کند از همسرش جدا شود. نجود در نهایت طلاق گرفت و به خانهٔ پدری‌اش بازگشت. حالا او دوباره به مدرسه می‌رود.
سینکلر ادامه می‌دهد:  این مورد واقعا کمیاب است و نجود به سمبل بین‌المللی ازدواج کودکان تبدیل شد زیرا توانست این کار را بکند و این نیرو را در خود یافت که زندگی‌اش را نجات دهد. من بر این باورم که تاکنون دختران و همین طور سازمان‌های بشردوستانه زیادی از او الهام گرفته‌اند تا به این دختران کمک کنند صدای خود را بلندتر کنند.  
او ادامه می‌دهد: ازدواج در کودکی مسئله‌ای است که بیش از ۵۰ کشور جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. این یک رسم سنتی مخرب است که خیلی به آهستگی تغییر می‌کند.
در گواتمالا ۳۰ درصد از دختران قبل از ۱۸ سالگی ازدواج می‌کنند. در سال ۲۰۱۵ دولت گواتمالا سن ازدواج دختران را از ۱۴ به ۱۸ سال افزایش داد. این حرکت از سوی فعالان مدنی مورد استقبال قرار گرفت. تغییر دادن قانونی اولین گام است و تا تغییر نگرش به زنان و دختران راه درازی در پیش است. تا روزی در نهایت به این که به دختران به چشم کالا نگاه شود پایان داده شود.