۶ مهر ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۶
کد خبر: 565764

نهضت سترگ عاشورا با گذشت قرن‌ها از شهادت امام حسین(علیه‌السلام) برکات بی شماری را پیش روی همه بشریت قرار داده است. برکاتی که امروز از آموزه‌های منبعث از سبک زندگی حسینی نصیب امّت اسلام شده و می‌شود بر کسی پوشیده نیست. آثار فرهنگی و تربیتی وآموزشی نهضت امام حسین(علیه‌السلام) آن قدر زیاد است که قسمت اعظم فرهنگ شیعی به طور مستقیم یا غیرمستقیم از آن تأثیر می‌پذیرد.

قدس آنلاین- نهضت سترگ عاشورا با گذشت قرن‌ها از شهادت امام حسین(علیه‌السلام) برکات بی شماری را پیش روی همه بشریت قرار داده است. برکاتی که امروز از آموزه‌های منبعث از سبک زندگی حسینی نصیب امّت اسلام شده و می‌شود بر کسی پوشیده نیست. آثار فرهنگی و تربیتی وآموزشی نهضت امام حسین(علیه‌السلام) آن قدر زیاد است که قسمت اعظم فرهنگ شیعی به طور مستقیم یا غیرمستقیم از آن تأثیر می‌پذیرد.

این گونه است که مجالس عزای امام حسین(علیه السلام) مجالس تحوّل روحی و مرکز تربیت دینی وخود سازی است؛ زیرا در این مجالس، مردم در واقع زمینه تطبیق اعمال و کردار خویش و همرنگی و سنخیّت خود را با سیره عملی آن حضرت فراهم می سازند.

بی تردید عاشورا متعلّق به همه اعصار و قرون است، بنابراین باید بیش از پیش عارف به حق شهیدان کربلا و بویژه سالار شهیدان شده و از آن در زندگی خود الگو بگیریم.

در حال حاضر ضرورت بهره گیری از سبک زندگی عاشورایی در جامعه اسلامی به گونه‌ای است که امام صادق(علیه السلام) وقتی شعرای اهل بیت که به محضر ایشان می رسیدند، آن حضرت از آنان می خواست در رثای حسین بن علی(علیه السلام) اشعاری بخوانند و در مواردی امام(علیه السلام) به خانواده خویش می فرمود: پشت پرده بنشینند و آن اشعار را بشنوند.

عبداللّه بن غالب می گوید: به محضر امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شدم و در حضور آن حضرت مرثیه ای در باره امام حسین(علیه السلام) خواندم. هنگامی که به یک بیت حسّاس از آن مرثیه رسیدم، صدای بانویی را از پشت پرده شنیدم که با گریه فریاد زد: «یا ابتاه؛ پدرجان! ».

همان طور که می‌دانید؛ نهاد خانواده در اسلام جایگاه مخصوصی دارد، بویژه در نهضت حسینی، اهتمام به نهاد خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است، بنابراین مرحوم سید بن طاووس نقل می کند در حوادث عصر تاسوعا حسین(علیه السلام) زنان را دلداری می دهد، بدین نحو که آن حضرت‌ام کلثوم، زینب، رقیه، فاطمه و رباب را مورد خطاب قرار داد و آن‌ها را به صبر و بردباری دعوت کرد.

همچنین شکوه تعامل گرایی امام با فرزندان و خاندان آن حضرت را می‌توان در شب عاشورا مشاهده کرد، آنجا که ابوحمزه ثمالی در روایتی از امام سجّاد(علیه السلام) ماجرای وفاداری یاران و خاندان حضرت را در شب عاشورا بازگو می کند، در آن هنگام که قاسم بن حسن به امام(علیه السلام) عرض کرد: «أَنَا فِی مَنْ یُقْتَلْ؟؛ آیا من هم فردا در شمار شهیدان خواهم بود؟

امام(علیه السلام) با مهربانی و عطوفت فرمود: «یا بُنَیَّ کَیْفَ الْمَوْتُ عِنْدَکَ؟؛ فرزندم! مرگ در نزد تو چگونه است؟ ». عرض کرد: «یا عَمِّ أَحْلی مِنَ الْعَسَلِ؛ عموجان! از عسل شیرین تر! ».

تکرار بی حد وحصر واژه هایی از قبیل «فِداکَ عَمُّکَ؛ عمویت به فدای تو باد! » از سوی امام(علیه‌السلام) خطاب به حضرت قاسم(علیه‌السلام) و نیز سفارش و توصیه ایشان به خواهرش‌ام کلثوم که فرمود: «یا اخْتاهُ اوُصیکِ بِوَلَدی الصَّغیرَ خَیْراً؛ خواهرم! به فرزند خردسالم نیکی کن» و... خود نشانه‌ای قوی از خانواده گرایی آن حضرت در قیام عاشورا به شمار می‌رود.

همچنین تأکید بر خانواده در کلام حضرت سیدالشهدا(علیه‌السلام) به دفعات در واقعه عاشورا تکرار شده است؛ آن حضرت در روز عاشورا پیش از آغاز جنگ به همین نکته اشاره کرده، می فرماید: «أَلا قَدْ أَعْذَرْتُ وَ أَنْذَرْتُ، الا إِنِّی زاحِفٌ بِهذِهِ الْأُسْرَةِ عَلی قِلَّةِ الْعِتادِ وَ خَذَلَةِ الْأَصْحابِ؛ آگاه باشید! که من حجّت را تمام کردم و از عاقبت شوم مخالفانِ حق، خبر دادم. آگاه باشید! که من با همین خانواده، با وجود نداشتن سپاه و بی وفایی یاران، جهاد خواهم کرد»

بنابراین، خانواده محور برنامه‌ها و فعالیت‌های حماسی امام حسین(علیه السلام) در واقعه کربلاست، لذا همه گفتنی‌ها را گفت و با روحی آرام و پر از شوق لقای حق، به استقبال شهادت شتافت؛ ضمن اینکه نهضت خونینی همچون کربلا و استقبال امام حسین(علیه السلام) را از همه حوادث شکننده آن و پذیرش شهادت خود، یاران، فرزندان، اسارت زنان و کودکانش را امکان پذیر کرد.

نکته مهم اینکه در آیین اسلام اهمیت زیادی به پیوند خانوادگی و احترام و اکرام پدر و مادر و فرزندان داده شده است که تحلیل روان شناسی روابط خانوادگی امام حسین(علیه‌السلام)؛ از عمق محبت، مهربانی و تکریم میان اعضای خانواده و دیگر خویشاوندان آن حضرت حکایت دارد، تکریم و احترام بی حد و حصر در خانواده حسینی و استفاده از واژگانی از قبیل «فِداکَ رُوحُ أَخیکَ یا سَیِّدی!؛ جان برادرت فدایت، ای سرورم! » که از سوی حضرت عبّاس(علیه السلام) و خطاب به امام(علیه‌السلام) بیان گردید و نیز ادبیات گفتاری امام زین العابدین(علیه السلام) خطاب به حضرت سیدالشهدا(علیه‌السلام) مبنی بر «قَتیلٌ بِشَطِّ النَّهْرِ نَفْسی فِداؤُهُ؛ جانم فدای آن کشته ای که کنار شط آب(با لب تشنه) به شهادت رسید.

 همچنین کلام حضرت زینب(سلام الله علیها) که خطاب به امام حسین(علیه‌السلام) گفت؛ پدر و مادرم فدایت باد ای اباعبداللَّه! جانم به قربان تو!... همه و همه بیانگر حفظ کامل احترام و تکریم یکدیگر در سبک زندگی عاشورایی است.

بی شک، سبک زندگی عاشورایی سرمشقی برای همه مسائل مرتبط با مقوله زندگی خانوادگی در جامعه اسلامی و شکوه معنویت خانواده حسینی حلقه گمشده امروز برای تربیت نسل عاشورایی است.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.