چند سالی است که صحنه‌های نمایش پرجنب و جوش است و تئاتر نسبت به گذشته پررونق تر شده است. در حالی که میان سالن‌های مختلف و اجرای نمایش‌های عظیم تئاتری برگرفته از داستان‌های مهم ادبیات جهان و نویسندگان شهیر اما همچنان جای خالی نمایش‌های ایرانی که در بردارنده هویت اصیل بومی ‌است، به چشم می‌آید.

حمایت از نمایشنامه ایرانی

قدس آنلاین-چند سالی است که صحنه‌های نمایش پرجنب و جوش است و تئاتر نسبت به گذشته پررونق تر شده است. در حالی که میان سالن‌های مختلف و اجرای نمایش‌های عظیم تئاتری برگرفته از داستان‌های مهم ادبیات جهان و نویسندگان شهیر اما همچنان جای خالی نمایش‌های ایرانی که در بردارنده هویت اصیل بومی ‌است، به چشم می‌آید. به نظر می‌آید کارگردانان تئاتر آنقدر که مجذوب داستان‌های کلاسیک ادبیات جهان هستند، توجه چندانی به ادبیات بومی‌ ندارند در حالی که این وظیفه هنرمندان ماست که به نمایشنامه ایرانی بیش از پیش اهمیت دهند و هویت و فرهنگ شان را زنده نگاه دارند. در همین راستا حوزه هنری دست به اقدام خوبی زده که قرار است جشنواره‌ای مبتنی بر داستان‌های ایرانی و تبدیل آنها به نمایشنامه برگزار شود. جشنواره «اقتباس سوره» با هدف تربیت نمایشنامه نویسان جوان و تشویق و ترغیب نمایشنامه نویسان حرفه‌ای به ساخت آثاری با محوریت اقتباس از داستان‌های ایرانی برگزار می‌شود.

کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره به طرح جدیدی که تحت عنوان جشنواره تئاتر «اقتباس سوره» در حوزه هنری به اجرا در می‌آید، اظهار کرد: طرح جشنواره «اقتباس سوره» از خودم است و به دلیل مشکلاتی که در حوزه نمایشنامه نویسی به خصوص نمایشنامه‌های ایرانی داشتیم قرار است اجرایی شود. یکی از مشکلات مهم و اصلی که در عرصه تئاتر با آن مواجه هستیم کمبود نمایشنامه‌های خوب ایرانی است. متأسفانه بسیاری از گروه‌های نمایشی به ویژه در استان‌ها و شهرستان‌ها نمایشنامه‌های خوبی در اختیار ندارند و همین هم باعث می‌شود آثار با کیفیت کمتر تولید شود. مسئله دومی‌ که ما را به برپایی این جشنواره ترغیب کرد این بود که کتاب‌هایی که در انتشارات سوره مهر حوزه هنری چاپ شدند، کتاب‌هایی که پرفروش و موفق بودند، همچنین کتاب خاطراتی که چاپ شده و موفق بوده اند و حضرت آقا تقریظ کرده‌اند، مورد استفاده قرار گیرند و بر اساس این کتاب‌ها قرار است که اقتباس نمایشی داشته باشیم.

وی در ادامه افزود: درصددیم که امسال این جشنواره را برگزار کنیم و فراخوان آن طی یک ماه آینده اعلام خواهد شد و تلاشمان این خواهد بود که اختتامیه را در بهمن ماه برگزار کنیم. ضمن این که جوایز بسیار خوبی برای نفرات اول، دوم و سوم در نظر گرفتیم تا حرفه ای‌های عرصه نمایشنامه نویسی و کارگردانی در آن شرکت کنند. همچنین ۵ اثر تقدیری داریم و در نهایت در تلاش هستیم که ماحصل و خروجی این جشنواره ۸ تا ۱۰ نمایشنامه قابل توجه از آثار ذکر شده باشد. علاوه بر این نمایشنامه‌ها چاپ خواهد شد و آنها را در اختیار هنرمندان قرار می‌دهیم که برای تولید آثار مورد استفاده قرار گیرند.

زارعی به طرح دیگری که در حوزه هنری در دست بررسی است اشاره کرد و گفت: یکی دیگر از اهداف جدیدی هم که مد نظر داریم تربیت نمایشنامه نویس در سطح کشور است. قرار است طی طرحی که اجرا و برگزاری آن نیز برعهده آقای آقاخانی است، در شهرهای مختلف کشور به ترتیب نمایشنامه نویس و تولید نمایشنامه بپردازیم. آقاخانی پیش تر تجربه‌ای تحت عنوان «چهار فصل تئاتر» داشت که قرار است با ساختار جدیدی این طرح را احیا کنیم و به کار بگیریم. در واقع هدف ما از این طرح تربیت و معرفی نمایشنامه نویسان جوان و خوبی است که جامعه تئاتری به آن نیاز مبرم دارد. البته در صورتی که نمایشنامه‌های تولید شده کیفیت مدنظر را داشته باشند، چاپ و برای تولید و اجرا از آنها حمایت خواهد شد.

کمبود نمایشنامه‌های ایرانی، معضل همیشگی تئاتر

مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در ادامه به اقبال کم کارگردانان به اجرای نمایش‌هایی با محوریت نمایشنامه‌های ایرانی اشاره کرد و گفت: متأسفانه ما نمایشنامه و نمایشنامه نویس خوب ایرانی کم داریم و باید این بخش را تقویت کنیم و نمایشنامه نویسان خوبی در این راستا تربیت کنیم. این روزها بیشتر کارگردانان و حتی خود مردم به دنبال تئاتر ترجمه هستند و شاید علتش این باشد که ما مخاطب را فراموش کرده‌ایم و خاستگاه اجتماعی و فرهنگی مردم را در نظر نمی‌گیریم.

زارعی تاکید کرد: اگر می‌بینیم که گاهی مواقع نمایش‌ها مخاطب ندارد یا مورد اقبال واقع نمی‌شود به این دلیل است که نمی‌دانیم مبتلا به خاستگاه اجتماعی مردم چیست و به نیاز مخاطب خود بی توجهیم. اگر کار درست و اصولی تولید کنیم قطعاً مخاطب داریم. مگر نمایش‌هایی همچون «عشق آباد»، «معرکه در معرکه»، «سیاوشون» و ... که آثار ماندگاری از هنرمندان ارزشمند ما همچون داوود میرباقری و سیاوش تهمورث هستند مخاطب نداشتند و در ذهن‌ها ماندگار نشدند؟ مشکل اینجاست که ما از مسیر اصلی دور شدیم و مردم را در نظر نمی‌گیریم. جنبه‌های درست یک نمایش ایرانی و اصولی که باید در آن رعایت شود را فراموش می‌کنیم و طبعاً مخاطب را هم از دست می‌دهیم. بنابراین باید مسیر درست را پیدا کنیم و در این راه حتماً به پایه‌های استواری همچون نمایشنامه خوب نیازمندیم. در این شرایط است که کارگردان از تولید چنین آثار و مخاطب از تماشای آن استقبال خواهد کرد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: تولیدات نمایشی همزمان در استان‌های کشور یکی دیگر از برنامه‌ها و اهداف مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در سال ۹۷جاری است. یک نمایشنامه خوب توسط یک نمایشنامه نویس خوب نوشته می‌شود و همزمان این اثر در ۳۰ استان کشور تولید و در یک زمان مشخص اجرا می‌شود. از ابتدای فروردین کار مرکز هنرهای نمایشی با قوت شروع شد و توانستیم بعد از دو دهه تعطیلی تئاتر مساجد، این جشنواره عظیم را راه‌ندازی کنیم. بسیاری از استان‌ها میزبان تئاتر گروه‌های مختلف در مساجد هستند؛ به طوری که در ۴۰ مسجد در استان خراسان رضوی ۴۰ گروه، نمایش خود را روی صحنه برده‌اند که این یک حرکت بسیار مهم است. امیدواریم با حرکتی که درسال ۹۶ آغاز شد و با حمایت مسئولان حوزه هنری در تأمین بودجه بتوانیم برنامه‌های بهتری را ارائه دهیم و حوزه نمایش را بیش از گذشته رونق بخشیم.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.