عجیب نیست اگر بعد از خواندن این گزارش، شما هم یاد شخصیت معروف نمایش‌های رادیویی «صبح جمعه باشما» و جمله معروفش:«مُخم و مُخم...مخالفم» بیفتید! شخصیت «آقای معترض» صبح جمعه، یک نسخه انگلیسی هم در عالم سیاست دارد که شاید به خاطر تعداد اعتراض‌ها و مخالفت‌ها، بشود نامش را در کتاب رکوردهای «گینس» ثبت کرد!

مخالف خوانی‌های جالب «جرمی کوربین»، رهبر حزب کارگر انگلیس و رکوردهایش در این زمینه، بماند برای ادامه مطلب. در عوض به خبری می‌پردازیم که روز گذشته درباره جدال توییتری او با نخست وزیر اسرائیل منتشر شد. 
«کوربین» که پیش از این‌ها نیز بارها در سخنرانی‌ها و اظهارنظرهایش، از خجالت سران این رژیم درآمده، این بار در یک جدال توییتری، به «نتانیاهو» که از او انتقاد و رفتارش را محکوم کرده، گفته است: «...آنچه سبب محکومیت همیشگی شما می‌شود، کُشتن 160 فلسطینی از ماه مارس تاکنون در غزه است...»! 

■ ژن خوب ضد جنگ
پدرش مهندس برق و مادرش معلم ریاضی بود و هر دو از فعالان سرشناس صلح به شمار می‌رفتند. جالب اینکه زوج صلح طلب در اوج جنگ‌های داخلی اسپانیا، هنگام فعالیت‌های صلح طلبانه با هم آشنا شده و سپس ازدواج کردند تا در سال 1949 صاحب فرزندی به نام «جِرِمی» شوند. پسر انگلیسی، برخلاف خیلی از همسن و سالان که ممکن است حتی یک تارمویشان به پدر و مادر نرفته باشد، دستِکم باید چند تار مویش به پدر و چند تار دیگر هم به مادر رفته باشد! سادگی، صراحت، سرتِق بودن و غیره‌اش را نمی‌دانیم اما روحیه ضدجنگش، لابد حاصل ژنی است که از والدین به او منتقل شده است. رهبر فعلی حزب کارگر انگلیس، اگرچه عشق سیاست و فعالیت‌های سیاسی است اما ظاهراً خیلی عشق درس و تحصیلات نبوده است؛ چون پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه می‌رود اما مدتی بعد سرِ نحوه ارائه‌ درس‌ها با استادان و مسئولان دانشگاه «پورتسموث» بحثش می‌شود و قید تحصیلات دانشگاهی و رسمی را می‌زند؛ البته پیش از دانشگاه رفتن هم، سرپور شوری داشت و یک بار به مدت دو سال به کشور «جامائیکا» رفته بود تا داوطلبانه در یک برنامه بین المللی خیرخواهانه شرکت کند.

■ سیاستمداری که خودرو شخصی ندارد
سابقه فعالیت سیاسی‌اش به همان دوران جوانی برمی‌گردد. با وجود 32 سال سابقه نمایندگی پارلمان و اینکه از جمله رکورددارها در میان سیاستمداران است، اما هرگز شغل، مقام و منبع درآمد دولتی نداشته و تا پیش از رسیدن به جایگاه امروز، عضو و حقوق بگیر اتحادیه ملی کارکنان بخش عمومی و اتحادیه ملی خیاطان و صنف پوشاک بوده است. بیشتر از سیاستمدار بودن، یک فعال تمام وقت حقوق بشر و در مجلس هم عضو گروه پارلمانی پنیر است که بر حمایت از صنایع لبنی تأکید دارند! 
هوادار دو آتشه تیم فوتبال آرسنال، گیاهخوار هم هست، خودرو شخصی ندارد، دائم با دوچرخه این طرف و آن طرف می‌رود، زندگی ساده‌ای دارد و در محله و خانه‌ای معمولی زندگی می‌کند، لباس‌های ساده می‌پوشد؛ بر طبق گزارش‌های سالانه، کم هزینه‌ترین نماینده پارلمان بوده و حساب‌های زندگی و کارش بسیار شفاف است. روزنامه «فایننشال تایمز» مربا درست کردن را از جمله سرگرمی‌ها و علایق کوربین می‌داند و ما هم «ازدواج» را به این فهرست علاقه هایش اضافه می‌کنیم چون تا امروز سه بار ازدواج کرده (آخرین بار ابتدای سال میلادی جاری)، مکان و پست و مقام فرزندانش هم بر خلاف خیلی از مسئولان و سیاستمداران خودمان، مشخص است! یعنی سه پسر دارد که یکی از آن‌ها کنار دست پدرش فعالیت می‌کند، دیگری متخصص نجوم و سومی هم هواشناس است.

■ چین خوردگی سیاسی
تا سه سال پیش، کمتر کسی فکرش را می‌کرد که مخالف سرسخت و همیشگی سیاست‌های دولت انگلیس، عضو قدیمی و البته همیشه مخالف حزب کارگران که در سال‌های 1997 تا 2010 بیش از 500 بار در پارلمان علیه حزب خودش رأی داده بود و در همه سال‌های فعالیت در این حزب هیچ گاه از سوی رهبران آن برای همکاری یا پذیرفتن پست و مقامی دعوت نشده بود و در 32 سال نمایندگی همیشه در صندلی‌های ردیف آخر پارلمان می‌نشست، در انتخابات حزبی بتواند به پیروزی برسد. 
مخالفانش که همان طرفداران رهبر سابق حزب و نخست‌وزیر انگلیس « تونی بلر» بودند و «کوربین» را فردی تندرو، مرتجع و حتی بی عقل توصیف کرده بودند، در کمال حیرت دیدند که او با به دست آوردن 59 درصد آرا، توانست به پیروزی دست پیدا کند. 
پس از آن «بی بی سی» از کوربین به عنوان یک پدیده در عرصه سیاست انگلیس نام برد و نوشت: «... عصبانیت رقیبان را باید در این دید که آن‌ها می‌دانند کوربین از درون سیستم ظهور کرده است. فردی که بیشتر در سایه بوده اکنون در جلوی صحنه قرار گرفته است... عکس کوربین در ردیف آخر پارلمان، تنها تصویری بود که حزب از او در ذهن داشت... مردی بدون خطر که در جایی دور از آن‌ها نشسته است... اما امروز وضعیت انگار فرق کرده است...انتخاب او را باید نوعی «چین‌خوردگی» در درون سیستم حزبی دانست... باید او را «سرریز» جامعه‌ای دانست که در واکنش به سرمایه‌داری سر از حزب کارگر درآورده و پشت کوربین ایستاده است... این سرریز، چیزی نیست جز امکان شکل‌گیری یک جنبش اجتماعی-سیاسی...».

■ همه چیز باید تغییر کند
بی‌فاصله پس از انتخاب، در تجمع طرفدارانش که برای حمایت از پناهجویان دیگر کشورها تشکیل شده بود، گفت: «اوضاع دیگر نمی‌تواند ناعادلانه باشد، فقر اجتناب‌ناپذیر نیست، همه چیز می‌تواند و باید تغییر کند. سطح عجیب و غریبی از نابرابری جهانی وجود دارد. ما یک جهان هستیم...». 
مواردی چون: افزایش مالیات طبقات ثروتمند، افزایش مالکیت ملی و ملی کردن راه آهن و برخی خدمات دیگر، کوتاه کردن دست بخش خصوصی از خدمات بهداشت و درمان، تحصیلات رایگان و مخالفت با سیاست ریاضت اقتصادی از جمله برنامه‌های او بود که بشدت مورد علاقه قشر متوسط و ضعیف جامعه انگلیس است. 
مخالف سرسخت جنگ عراق، مخالف سفت و سخت سلاح‌های هسته‌ای هم هست و در سخنرانی هایش همواره از اعزام سربازان انگلیسی به جنگ‌ها و کشورهای مختلف انتقاد کرده است. او در چند ائتلاف و گروه از جمله کمپین حمایت از فلسطینیان، عفو بین‌الملل، کمپین ضد جنگ و خلع سلاح هسته‌ای عضویت و فعالیت دارد. یکی از مهم‌ترین و پر سر و صداترین فعالیت‌های کوربین، اقدام‌هایش در مخالفت با جنگ افغانستان و عراق بود. 
ائتلاف ضدجنگ با عنوان «جنگ را متوقف کنید» را او راه‌اندازی کرد. بعد از آن هم راهپیمایی‌های اعتراضی بزرگی را در انگلیس و کشورهای دیگر جهان در مخالفت با جنگ‌طلبی و اشغالگری سازمان‌دهی کرد. 
آقای همیشه مخالف، یکی از سازمان‌دهندگان اصلی بزرگ‌ترین راهپیمایی اعتراضی در تاریخ بریتانیاست؛ راهپیمایی ضدجنگ فوریه 2003 که به یک تظاهرات جهانی علیه جنگ عراق تبدیل شد و میلیون‌ها نفر در لندن و 600 شهر دیگر در سراسر جهان به خیابان‌ها آمدند هم از جمله شاهکارهای اوست. 

■ تحریم‌ها را لغو کنید
این را نمی‌شود ناگفته گذاشت که «کوربین» در بحث مذاکرات هسته‌ای و تعامل با کشور ایران، مثل دیگر سیاستمداران انگلیسی هیچ وقت به سمت آمریکا غش نکرده است. او بارها تأکید کرده که پیش از هرچیز باید تحریم‌های اقتصادی علیه ایران لغو شود و پس از توافق با ایران باید به سراغ سلاح‌های هسته‌ای اسرائیل رفت. 
دلیل بحران خاورمیانه هم از نظر او، نادیده‌گرفتن توان ایران در حل منازعات منطقه است. او پس از انتخابات سال 92 همراه با جک استراو و هیئت پارلمانی انگلیس به ایران سفر و با «ظریف» دیدار کرد و گفت: «ما باید تاریخ غنی ایران را درک کنیم. هم چنین باید بگویم که این کشور نقش مهمی در مذاکرات پیش رو برای حل بحران سوریه ایفا می‌کند...». بعد هم در حالی که لابد دل دیپلمات‌های ما را به دست آورده بود، خواستار بازگشایی سفارتخانه‌های دو کشور شد!  

■ به جز صهیونیست‌ها...
می شود مطلب را با یکی دو مورد دیگر از نکات عجیب یا جالبی که در فهرست ویژگی‌های شخصی او آمده، مانند اینکه هرگز به مشروبات الکلی لب نمی‌زند اما جشن پیروزی در انتخاباتش را در یک میکده کوچک برگزار می‌کند... از حامیان ازدواج همجنسبازان است و... به پایان برد اما چون «کوربین» سیاستمدار است، مجبوریم برای پایان بندی گزارش بنویسیم: به جز صهیونیست‌ها، مخالفانش در حزب کارگر و سیاستمداران انگلیسی که چشم دیدنش را ندارند، باید «آل سعود» را هم به فهرست دشمنانش اضافه کرد! همین سه روز پیش درباره حمله ائتلاف سعودی به اتوبوس کودکان یمنی در توییتر نوشت: «این تازه‌ترین جنایت در جنگ تحت هدایت سعودی‌ها در یمن است؛ جنگی که انگلستان از آن پشتیبانی و حمایت تسلیحاتی می‌کند... حمایت انگلیس از این جنگ و بحران انسانی ناشی از آن باید پایان یابد...».

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.